In this аrtiсlе, thе аuthоr fосusеs оn еluсidаting sоmе philоsоphiсаl аspесts оf intеrсulturаl соmmuniсаtiоn in thе соntеxt оf glоbаlizаtiоn оn thе bаsis оf rесоgnizing thе соntributiоns аnd limitаtiоns оf Wittgеnstеin tо thе birth оf philоsоphy. сulturе study. Thоsе philоsоphiсаl issuеs аrе: thе similаrity in thinking аnd асting оf pеоplе асrоss сulturеs; divеrsity оf сulturеs, wоrldviеws аnd wаys оf lifе. Frоm thе Mаrxist pоint оf viеw, thе аuthоr pоintеd оut аnd сritiсizеd thе limitаtiоns оf Wittgеnstеin's philоsоphiсаl соnсеptiоn; аnd аt thе sаmе (...) timе оffеr аnd еxplаin sоlutiоns tо implеmеnt intеrсulturаl соmmuniсаtiоn in thе соntеxt оf сurrеnt glоbаlizаtiоn. (shrink)

On thе bаsis оf аnаlyzing thе dеvеlоpmеnt оf Viеtnаmеsе philоsоphiсаl thоught in thе еаrly twеntiеth сеntury, thе аuthоr mаkеs sоmе bаsiс оbsеrvаtiоns аs fоllоws: firstly, Viеtnаmеsе philоsоphiсаl thоught in thе еаrly twеntiеth сеntury is gоvеrnеd by histоriсаl-spесifiс mаtеriаl аnd sосiаl соnditiоns; sесоnd, thе rесеptiоn оf Mаrxist-Lеninist philоsоphy is оf spесiаl impоrtаnсе; third, thе dеvеlоpmеnt оf nаtiоnаl philоsоphiсаl thоught аt this stаgе is а prосеss оf diаlесtiсаl ассulturаtiоn; fоurth, thе mаin соntеnt оf Viеtnаmеsе philоsоphiсаl thоught in thе еаrly twеntiеth сеntury is (...) thе issuе оf nаtiоnаl indеpеndеnсе аnd sосiаl dеmосrасy; fifth, its еxprеssiоn fоrm is synthеtiс. (shrink)

On thе bаsis оf аnаlyzing thе dеvеlоpmеnt оf Viеtnаmеsе philоsоphiсаl thоught in thе еаrly twеntiеth сеntury, thе аuthоr mаkеs sоmе bаsiс оbsеrvаtiоns аs fоllоws: firstly, Viеtnаmеsе philоsоphiсаl thоught in thе еаrly twеntiеth сеntury is gоvеrnеd by histоriсаl-spесifiс mаtеriаl аnd sосiаl соnditiоns; sесоnd, thе rесеptiоn оf Mаrxist-Lеninist philоsоphy is оf spесiаl impоrtаnсе; third, thе dеvеlоpmеnt оf nаtiоnаl philоsоphiсаl thоught аt this stаgе is а prосеss оf diаlесtiсаl ассulturаtiоn; fоurth, thе mаin соntеnt оf Viеtnаmеsе philоsоphiсаl thоught in thе еаrly twеntiеth сеntury is (...) thе issuе оf nаtiоnаl indеpеndеnсе аnd sосiаl dеmосrасy; fifth, its еxprеssiоn fоrm is synthеtiс. (shrink)

This paper challenges Mäki's argument about commonsensibles by offering a case study from contemporary microeconomics – contemporary revealed preference theory (hereafter CRPT) – where terms like "preference," "utility," and to some extent "choice," are radical departures from the common sense meanings of these terms. Although the argument challenges the claim that economics is inhabited solely by commonsensibles, it is not inconsistent with such folk notions being common in economic theory.

Philippine folk dances can be dated back as early as the pre-colonial period which inherited by our forefathers and passed through several generations of Filipinos. These traditional dances are considered treasures of our homeland for they depict the humble beginnings of our native countrymen and serve as a symbol of national identity. The study utilized focused ethnography and was limited on the documentation of the ethnic dance of Ayta Ambala’s tribe, their cultural values along with its cultural heritage situated at (...) Barangay Tubo-Tubo, Dinalupihan, Bataan which were considered unpublished, especially their respective dance patterns or movements. There were ten (10) informants involved in the study. Five (5) were key informants (KIs) who represent the emic perspective while five (5) were general informants (GIs) who represent the etic perspective of the paper. Findings revealed that Dances of Ayta Ambala include: Courtship (Sayaw Magligaw), Ceremonial (Sayaw Talipe), and Occupational (Sayaw Pangangaho). The said dances reflect different activities that are commong among the tribe. It also includes the historical background, costume, time signature, props, structural formation, dance steps, and figures. Although the values are not directly presented, these are still manifesting through the themes of their dances. Included in the cultural values are bravery, respect, and gratitude which are also part of the embodiment of different dances of Ayta Ambala. As observed, the other two emerging themes are also connected to the cultural heritage of Ayta Ambala. This means, their dances mirror their surroundings, their daily activities, and their identity as tribes. The emerging themes on cultural heritage are religious beliefs, courtships, and livelihood. (shrink)

There are numerous formal systems that allow inference of new conditionals based on a conditional knowledge base. Many of these systems have been analysed theoretically and some have been tested against human reasoning in psychological studies, but experiments evaluating the performance of such systems are rare. In this article, we extend the experiments in [19] in order to evaluate the inferential properties of c-representations in comparison to the well-known Systems P and Z. Since it is known that System Z and (...) c-representations mainly differ in the sorts of inheritance inferences they allow, we discuss subclass inheritance and present experimental data for this type of inference in particular. (shrink)

İlk kez derli toplu bir biçimde Aydınlanma Çağının en önemli ve etkili filozofu İmmanuel Kant’ın dillendirdiği evrensel ahlâk yasası uyarınca insan öyle eylemelidir ki, davranışıyla insanı araç haline getirmesin. Kültürden, toplumun koşullarından, geleneklerden ve dinsel etkilerden arındırılmış bu ilkenin buyurganlığı herhangi bir koşul ya da sınır tanımamasıyla ünlüdür. Oysa insanlar, hem bireysel hem de toplumsal gerekçelerle bu formel ilkeyle kendilerini her zaman bir çekişme içinde bulurlar. Kant’ın ahlâk anlayışı açısından etik değerlerin herhangi bir kültürel, toplumsal ya da siyasal baskı ya (...) da ilgi içerisinde anlaşılmaması gerekir. Bu ilke(ler) evrenseldir; ulusal ya da yerel çerçeveyle sınırlı görülemezler. Oysa özellikle ulusal sınırlarla belirlenmiş topraklarda yaşayan toplumlann kendi kültürlerinden geleneklerinden süzülerek gelen değerler her zaman bu evrensel ilkelerle uyum içinde değildirler. Aralarında gerilim arttığında genellikle evrensel ilkeler lehinde çözüme gidilmek istenir. Yani yerel değerler yeniden anlamlandırılır. Toplumlann örgütlenmesinde rol oynayan faktörlerin pek çoğunun devredışı bırakılmasının nedeni bunlann, sorunlan çözmekten ziyade artırdığının apaçık olmasıdır. Söz gelişi Ortaçağ boyunca Avrupa’da yaşanmış mezhep çatışmalan, ahlâk ilkelerininin dinsel değerler tarafından tanımlanmasının önündeki en büyük engeldir. Kant’m ahlâk felsefesinin Hıristiyanlık idealleri üzerine kurulmadığı apaçıktır, lyi’nin kökeninde günah/sevap ya da kutsal metinlerin buyurganlığı yoktur. Bunun böyle olmasının bir nedeni de ortaçağlar boyunca Avrupa’da yaşanmış olduğunu gözlemlediğimiz dinsel çatışmalann ahlâk ilkelerinin evrenselleşmesini önlemesidir. İyi ya da doğrunun belirli bir inanç sisteminin önceliklerine terk edilmesi fanatizmi azaltacağına güçlendirmiştir. Yani iyi bir Hıristiyan olmak iyi ahlâklı bir insan olmaktan önce gelmesi eleştirilmektedir. Kısacası ahlâkın temeline dinsel bir dayanak yerleştirmektense, aklı koyan bir yaklaşım söz konusudur. Dinsel çatışmalar bu tercihin yapılmasını kolaylaştırmıştır. Bu noktada ulusal değerler çok daha büyük güçlükler doğurmaktadır; çünkü tarihin kaydettiği olaylar, homojen bir değerler bütünlüğü olmadığım düşündürmektedir. Sonuç olarak, evrensel bir ahlâk ilkesine duyulan ihtiyaç ile içinde yaşadığımız çağın gerçekleri arasındaki makasın açılması tepeden dayatma tehlikesini artırırken, makasın kapanması toplumsal ilerlemenin ve gelişmenin meşruluğuna katkıda bulunmaktadır. Bu bildiride evrensel ilkelerin yerel değerleri anlamlandırmasının olanaklılığı, Kant’ın ahlâk felsefesi model alınarak sorgulanacaktır. (shrink)

Amaç: Kanserle yaşayan bireylerin (KYB) bakımında, resmiyette görünür olmayan ve çoğunlukla herhangi bir profesyonel donanıma sahip olmayan, ama sürecin başından sonuna, hasta bireye eşlik eden bakım verenler kritik öneme sahiptir. Baş etmesi zor bir hastalık olan kanserle mücadele eden bireylerin bakımında, bakım verenler fiziksel, zihinsel ve sosyal birtakım zorluklarla karşılaşmaktadır. Bu araştırma, KYB’lere bakım veren, yakınlarının karşılaştıkları zorlukları gündeme getirmeyi ve ihtimam etiği perspektifinden, bakım verenlerin bakımına yönelik öneriler sunmayı amaçlamaktadır. Gereç ve Yöntem: Bu araştırma tanımlayıcı ve kesitsel olup araştırmanın (...) evreni Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi (MÜPEAH) Onkoloji kliniğinde takip edilen, 15 Mart-5 Nisan tarihleri arasında kemoterapi ünitesine ve servis hizmetlerine başvuran KYB’lerin bakım veren yakınlarıdır. KYB’lere bakım verenlerin umutsuzluk derecelerini tespit etmek ve bunu etkileyen faktörleri ölçmek için, veri toplama aracı olarak; sosyodemografik sorular, bakım alan bireyin hastalık derecesine yönelik sorular ve Beck Umutsuzluk Ölçeği sorularından oluşan bir anket elden dağıtılmıştır. Anket bakım verene yönelik sosyodemografik sorular 8, KYB’nin hastalığının durumu ile ilgili sorular 7, Beck Umutsuzluk Ölçeği 20 olmak üzere 35 sorudan oluşmaktadır ve yaklaşık 10 dakikada tamamlanmaktadır. Elde edilen veriler önce Microsoft Excel aracılığıyla dijitalleştirilmiş, ardından IBM SPSS 27.0.1 sürümüyle analiz edilmiştir. Verilerin analizinde Ki-kare, Fisher’s Exact testi ve Pearson Korelasyon analizi kullanılmış, istatistiksel anlamlılık değeri için p<0.05 kabul edilmiştir. Bulgular: Ankete katılan 151 bakım verenin 83’ü (%55,3) kadın, 67’si (%44,7) erkektir. Katılımcıların yaş ortalaması 40,09’dur. Bakım verenlerin %41,1’i umutsuzluk düzeyi ölçeğinde “minimal ya da yok”, %39,7'si "hafif düzeyde", %13.2'si orta düzeyde ve %6’sı “aşırı düzeyde” skorunu almıştır. KYB’lere bakım verenlerin demografik özellikleri ile umutsuzluk düzeyi arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Bakım verenlerin yaşı, cinsiyeti, medeni durumu, gelir durumu ve bakım verme süresi ile umutsuzluk skorları arasında anlamlı bir ilişki bulunmazken, eğitim seviyesi ile umutsuzluk skorları arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. (p=0,019). Sonuç: Bakım verenlerin, umutsuzluk düzeyleri göz önüne alındığında, önemli psikolojik yükler taşıdığına ve bu yükün, özellikle bakım verenin eğitim seviyesi ile hastanın sağlık durumu arasında belirgin ilişkiler gösterdiğine ulaşılmıştır. Bu bilgiler ışığında, sosyodemografik özelliklerin bakım verenleri önemli ölçüde etkilediği görülmüştür. Bakım verenlerin duygusal yükleri, bakım alıcılarla olan ilişkileri ve bu sürecin hem bireysel hem toplumsal düzeyde getirdiği zorluklar ve sorumluluklar, ihtimam etiği kapsamında ele alınmıştır. Araştırma neticesinde bakım verenlerin karşılaştığı zorluklar ve ihtiyaçlarının daha geniş bir toplumsal ve etik perspektiften ele alınmasının gerekliliği ortaya konmuştur. Bakım verenlerin bakımına yönelik öneriler, duygusal destek; teorik eğitim ve bilgilendirme desteği; pratik ve uygulamalı destek; kaynak erişimi ve tahsisi; tanıma ve doğrulama başlıkları altında sunulmuştur. (shrink)

Metaverse, başka olanakları olan bir evrenin inşa edilmesine yönelik bir girişimdir. Sanal evren önermelerinin çeşitli süreçlerden geçtikten sonra geldiği bu noktada dijital ikizler ve çeşitli ekonomik yatırımlar söz konusudur. Ne var ki, Metaverse yeni bir evrene işaret ederken benliğin bir kopyasını ve konvansiyonel ekonomik etkileşimlerin imitasyonunu üretmenin çok daha ötesini vaad edebilir. Ancak bu potansiyelleri açığa çıkarabilmek için yoğunlaşılması gereken alanları titizlikle tespit etmek gerekir. Metaverse, gündelik hayat diyaloglarına epey sızmış olsa da akademik alanda yapılan çalışmalar sınırlıdır. Keza mekana dair (...) araştırmaların da bu alana odaklanacak şekilde geliştirilmesine ihtiyaç vardır. Yeni evren önermeleri, ne kadar yol alırsa alsın bir noktada fiziksel dünyanın nicel değerlerine tutunması nedeniyle kendi gerçekliğini yaratmasını engellemektedir. Oysa evrenin kendi altyapısının sayısal sistemlere dayanması, ürettiği ve üreteceği mekanların tahayyülünün de nicel bir tabanda sıkışmasını gerektirmez. Nicel ve indirgemeci tavrı kırabilmek adına bu evrenin atmosferlerine yönelmekte fayda vardır. Çalışmanın amacı Metaverse’ün gündeme getirdiği olasılıkları mimari atmosfer tartışmalarıyla çarpıştırmak ve Metaverse’e dair alternatif bir okuma yapmaktır. Mekanların atmosferine dair teorilerin geliştirilmesi ve atmosferik çalışmaların yapılması, bu öte-deneyimlerin tarif edilmesine imkan verecektir. Mimari atmosfere, anidenliğe, esrik varoluşa ve halüsinatif imgeye odaklanılması Metaverse’ün açılımlarını artıracak ve çok katmanlı bir deneyimi mümkün kılacaktır. Atmosferin özne ve nesne gibi sınırları aşan bir fenomen olduğu öne sürülebilir. İnsanları, yerleri ve şeyleri birbirine bağlamasıyla atmosferler, bağlayıcı ve bütünleyici bir tavra sahiptir. Atmosferin kaynağı olan noktayı tam olarak belirlemek güçtür, mekanı bulutsu bir biçimde doldurur. Bulanık görüyü artıran başka bir özellik de atmosferin birden içine düşüldüğüne yönelik deneyimde yatar. Atmosferin tınıları kendini esrik varoluşta duyumsatır. Esriklik özün doğrudan tezahürü olarak da ele alınabilir. Atmosferin ve esrik varoluşun bağdaştığı imge, ‘halüsinatif imge’ olarak tarif edilebilir. Halüsinatif imgenin referanslarını fiziki dünya ile sınırlamayan bir yapısı vardır. Bu yönü ile Metaverse’e özgü alternatif algıların oluşmasına aracı olabilir. Nitekim halüsinatif imgelem, bulutsu dağılımın içine aniden sürükleniş veya dalma hali ile oluşan imgeleri tarif eder. Esrik varoluşun duyumsanmasına paralel bir şekilde oluşan bu imge, bizi Metaverse’ün ürettiği atmosfere içkin bir hale getirecektir. (shrink)

Plüralizm latınca "plüralis" sözündən olub "çoxluq" deməkdir. Plüralizm ictimai-siyasi həyatda daim yarışda və rəqabət mübarizəsində olan, bir-birindən asılı və bununla yanaşı, muxtar olan sosial, siyasi qrupların, partiyaların, təşkilatların, ideyaların və baxışların çoxluğu mənasını verir. Plüralizmin siyasi, mədəni-mənəvi iqtisadi, sosial və s. növləri mövcuddur. Təbiətinə görə plüralizm cəmiyyətdə normal sosial-siyasi münasibətlərin dirçəlmə meyillərinin inkişafını stimullaşdırır, proseslər nəzarətə məruz qalmadan sərbəst, müstəqil şəkildə inkişaf edir. Plüralizm nəticəsində sosial-siyasi baxışların, əlaqələrin sayı artır ki, bu əlaqələrdən, istiqamətlərdən hər biri öz müxtariyyatına doğru inkişaf etməyə (...) başlayır. (shrink)

Bilim felsefesinin en temel problemlerinden biri olan sınırlandırma problemi belirli bir ölçüt vasıtası ile bilimi, bilimsel olmayan ya da sahte/sözde bilim olan etkinliklerden ayırt edip edemeyeceğimizi konu edinmektedir. Literatüre baktığımızda felsefeciler –özellikle bilim felsefecileri– bilimin doğasını karakterize etme girişiminde bulunurken bilim dilinin mantıksal yapısına ya da bilimin tarihsel süreçlerine odaklanarak, bilimi bilimsel olmayan ya da sahte-bilim olan etkinliklerden ayırt etmişlerdir. Bu çalışma ise farklı bir yaklaşım benimseyerek sınırlandırma problemine, felsefecilerin değil, bilim insanlarının perspektifi ile bakmayı amaçlamaktadır. Bu sebeple alanında deneyimli (...) ve çeşitli bilim dallarında profesör olan otuz bilim insanı ile niteliksel araştırma yöntemlerinden biri olan yapılandırılmış görüşme tekniği uygulanmıştır. Bu görüşmeler aracılığıyla bilim insanlarının sınırlandırma problemi hususunda öne sürdükleri görüşler açığa çıkartılıp değerlendirilmiştir. Değerlendirme neticesinde üç temel bulguya ulaşılmıştır. İlki, sınırlandırma problemine ilişkin sorularımıza bilim insanları tarafından getirilen yanıtların birçoğu temel felsefi yaklaşımlarla uyuşmaktadır. Elde ettiğimiz verileri farklı temalar altında analiz ettiğimiz bu çalışmada, sınırlandırma problemine dair yaygın felsefi görüşlerin, bilim insanlarının görüşleri ile anlamlı benzerlikler taşıdığı kısımlar vurgulanmıştır. İkincisi, sınırlandırma problemi ve bu problemlerle ilişkili diğer meseleler üzerinde felsefi olarak sağlanamayan uzlaşma, bilim insanları arasında da mevcuttur. Ne var ki bu ihtilaf dengeli bir biçimdedir, öyle ki benzer yanıtlara sahip olan bilim insanları baskın bir grup sayısına ulaşmamıştır. Üçüncü ve son olarak, bilim insanlarının bilim felsefesinin temel problemlerine yüksek oranda yabancı olduğu görülmektedir. Bu bulgu, her ne kadar nicel olmayan bir yolla ölçülmüşse de verilerin dikkatli analizi durumun bu yönde olduğunu göstermektedir. Tüm bu temel bulgular ışığında, genel değerlendirmemiz, farklı türden yapılandırılmış görüşmelerin çok daha detaylı sonuçlar temin edebileceğidir. (shrink)

“Buddizm” dünyada ən geniş yayılmış dinlərdən biri olaraq, eramızdan öncə VI əsrdə yaşamış Buddanın ərsəyə gətirdiyi dinin adıdır. Dünyada Buddanın inanclarını qəbul edənlərə buddist deyilir. Qeyd etmək lazımdır ki, Buddizmdə Budda tanrı yerinə qoyulur. Əslində isə Budda özünün insan olduğunu söyləmiş və ilahlıq iddiasında olmamışdır. Lakin ölümündən sonra ona tabe olanlar onu tanrılaşdırmış, adına məbədlər qurub ona sitayiş etmişlər. Buddizm meydana gəldiyi hindistanda, öz təsirini çoxdan itirmiş, induizm ilə əvəz olunmuşdur və hazırda hindistanda buddistlər əhalinin bir faizindən az hissəsini təşkil (...) edir. Buddizm Nepalda, Birmada, Tailandda, Seylonda, Kambocada, Laosda, Vyetnamda, Çində, Yaponiyada yayılmışdır, həmçinin Buryat, Kalmık və Tuva xalqları içərisində geniş yayılmışdır. (shrink)

Tarixi biliklər məcmusu olan- idrak və onun istiqamətləri, insan hissləri, qavrayış, təsəvvür və onların müasir ictimai həyatdakı əksinin tədqiqi, həm də “müsəlman idrakı” anlayışı İslam fəlsəfəsində xüsusi mövqeyə malikdir. Müxtəlif alimlər ət-Tirmizi, Əbu Əbdullah əl-Haris, Əbu Əbdullah əl-Qurtubi, ibn Həcər əl-Əsqalani və başqalarının bu mövzuda xüsusi yanaşması olmuşdur. Bu məsələ ilə əlaqədar olan “mötəzililər”, “ismailililər”, “mistisistlər” (sufilər), “işraqilər”, həmçinin Şərq peripatetizminin ardıcılları varlıq, bilik təlimləri, “nəfs və qəlbin ölməzliyi” və idrakın əsas elementi olan təcrübə haqqında qiymətli fikir xəzinələri qoymuşlar. Bu (...) da müasir tədrisdə vacib yer tutur. Məqalədə “İdrak fəlsəfəsi” anlayışına nəzər salınmış, onun yaranması, əhəmiyyəti, canlı və cansız təbiətdəki əksi, istiqamətləri və fərqliliyi ilə əlaqədar fikirlər şərh edilmiş, müasir islamşünaslıqda bu anlayışın tədrisində istinad ediləcək məqamlara diqqət yetirilmişdir. Bu məqsədlə araşdırmada “İdrak- beyin xüsusiyyətidir”, “Cansız təbiətdə idrakın əksi”, “Canlı təbiətdə idrakın təzahürü”, “Dərk necə yaranıb?”, “İdrakın mahiyyəti nədir?”, “İdrakın istiqamətləri”, “İdrak dəyişkənliyi” və digər suallara Şərq-Qərq fəlsəfi görüşlərinə əsasən nəzər salınaraq qeyd edilən problemin həllinə cəhd edilmişdir. Zənginliyi və müxtəlifliyi ilə seçilən İslam fəlsəfəsində dini idrak ilə birgə həm də dünyəvi və real düşüncə mövcud olmuşdur. Bu axın yeni dövrün tələbi ilə müəyyən dəyişikliyə uğramış və nəinki Şərq, həm də dünyaya öz təsirini göstərmişdir. (shrink)

Kant’ın müziğe ilişkin görüşleri tartışmalıdır. Müzikle ilişkisi oldukça sınırlı olduğu bilinen Kant sanatlar hiyerarşisinde düşünceyle ilişkisi içinde müziği en alta yerleştirerek olumsuz bir tablo çizer. Ne var ki Kant’ın incelemesinde işaret ettiği güzel ve açıkça hoş olan arasındaki gerilim ve karar verilemezlik aynı zamanda verimli bir değerlendirmenin yapılabilmesine olanak da verir. Bu çalışmada, tartışmalara neden olan yaklaşımın aslında nüveler halinde de olsa müziği felsefi olarak ele almada bir imkana işaret ettiği ve bu imkân üzerinden Affektenlehre olarak değerlendirilebilir olduğu ve özgünlükler (...) barındırdığı ileri sürülmüştür. (shrink)

Ahlak ve ilişkili konular, içinde bulunduğumuz dönemde psikolojinin çeşitli alt disiplinlerinin ortak ilgisi olarak görünüyor. Ahlaka artan bilimsel ilginin olası pek çok sebebi olabilir ancak günümüz toplumsal yaşamının pratik açıdan ahlakı anlamak, tanımlamak, tesis etmek ihtiyacı da meseleye ayrı bir boyut kazandırıyor. “Daha ahlaklı bir toplum mümkün mü ya da ahlaklı bireyleri en etkin nasıl yetiştiririz?” sorularını yanıtlamanın önündeki en önemli engel, ahlakın herkesçe mutabık kalınan evrensel bir çerçeveden yoksun olmasıdır. İşte bilimsel ilgi de bu noktada işlevsellik kazanıyor. Ayrıca zamanımıza (...) has bir sorun olmasa da göz hizamızda olan “insanın insana ettiğinin” tahammülü zor sonuçları, ahlaka daha güçlü bir gereksinim yaratıyor. Hem artan bilimsel ilgi hem de reel dünyanın ihtiyacı ile ahlak alanı artık belirli disiplinlerin kalıbına sığmamakta, ahlak psikolojisi, kökleri pek çok disipline uzanan bir ağaç misali toprağın üzerinden başını uzatmaktadır. Elbette ahlak psikolojisi tabiri de ahlak psikolojisi alanında bir eser ortaya koyma çabası da bu kitap ile ortaya çıkmadı. Türkiye’de psikoloji alanının öncülerinden olan ve ilk ahlak psikolojisi çalışmalarına imza atan merhum Prof. Dr. Erol Güngör’ün görev yaptığı Selçuk Üniversitesinde yıllar sonra yeniden psikoloji çalışmaları yürütülmesi, üstelik onun öncelikli çalışma alanı olan ahlak konusunun yeniden burada çalışılması gurur verici bir husus. Umuyoruz ki Necip Fazıl’ın dediği gibi “bu öksüz yapının ustada kalmamasına” mütevazı bir ölçüde de olsa bu eserle bir katkı yapmış olalım. Zira bir disiplin olarak ahlak psikolojisinin bu kurumsallaşma deneyiminde öncelikli ihtiyaçlarından biri de sistematik olarak psikoloji ve ahlak bağlantısını ele alarak konu ve kavramlarını tasnif edecek bir kitaptır. (shrink)

Azərbaycan elm tarixini tədqiq edərkən dövrün tələbindən çıxış edilərək ərəb və fars dillərində yazılmış çoxlu əsərlərə rast gəlirik. Bu əsərlərdən biri də dahi alim Nəsirəddin Tusinin fars dilində məntiqə dair yazdığı Əsasül-iqtibas əsəridir. Əsər ilk dəfə 2022-ci ildə nəşr edilərək oxucu və tədqiqatçıların ixtiyarına verilmişdir. Əsasül-iqtibas əsəri XIII əsrin ortalarında yazılmışdır. Əsərin yazılmasından təqribən səkkiz əsrə yaxın vaxt keçmişdir. Bu müddət ərzində həmin əsərdə istifadə edilən bir sıra termin və sözlər artıq müasir fars dilində istifadə edilmir. Əsərin məntiqə aid olması (...) və həm də bir sıra sözlərin günümüzdə istifadə edilməməsi onun tərcüməsini çətinləşdirən amillər kimi qeyd etmək olar. Bundan əlavə burada istifadə edilən bəzi terminlərin gündəlik danışığımzda fərqli mənada istifadə edildiyindən həmin sözlərin və terminlərin izah edilməsi zərurəti yaranmışdır. Habelə orta əsr müəlliflərinin əsərlərinin tədqiqi zamanı eyni bir sözün müxtəlif müəlliflər tərəfindən fərqli mənalarda işlədildiyinin də şahidi oluruq ki, bu da həmin termin və anlayışların Azərbaycan dilinə tərcüməsi zamanı izahının verilməsinə ehtiyac yaradır. Hal-hazırda müraciət etdiyiniz bu kitab Nəsirəddin Tusinin ən mühüm və genişhəcmli əsərlərindən biri olan “Əsasül-iqtibas”-ın tərcüməsi zamanı əsərin orijinalında işlədilmiş ərəb-fars sözlərinin izahlı tərcüməsi yönündə tərtib edilmişdir. Bu lüğətlərin tərcüməsi və izahı ilə tanış olmaqla Nəsirəddin Tusinin ərəb-fars dillərində yazılmış digər əsərlərinin tərcüməsi zamanı da yararlanmaq olar. Müəyyən bir ixtisas və peşəni və ya həmin peşə və ixtisasa aid olan terminləri başa düşmək üçün həmin istiqamət üzrə tərtib edilən terminolji lüğətlərə ehtiyac duyulur. Bu istiqamətdə zaman-zaman müxtəlif ixtisaslar üzrə terminoloji lüğətlərin nəşr edildiyini müşahidə edirik. Azərbaycan dilində məntiqi terminlərin izahından ibarət xüsusi termonoloji lüğətlərin də tərtib edilməsi zərurəti vardır. Çünki məntiq terminlərinin izahınına adətən rus dilində yazılmış ədəbiyyatda, bir neçə terminin izahı verilmiş məntiq kitablarında və ya fəlsəfi terminlərdən ibarət ensiklopediya və lüğətlərdə rast gəlmək mümkündür. Bir tərəfdən, yaranmış boşluğu doldurmaq, digər tərəfdən isə məntiq ixtisası üzrə təhsil alan tələbə və mütəxəssislərə kömək etmək üçün bu lüğəti tərtib etmək qərarına gəldik. 222 sözün izah və tərcüməsindən ibarət olan bu kitabı həmin istiqamətdə olan boşluğu doldurmaq üçün kiçik və eyni zamanda mühüm bir addım hesab etmək olar. Burada sözlərin tərcüməsi ilə yanaşı bir sıra terminlərin izahı da verilmişdir. Əsasən Əsasül-iqtibas adlı məntiqi əsəri tərcümə edərkən qarşıya çıxan çətin və mürəkkəb sözlərin izahının verilməsinə üstünlük verilmişdir. Tərcümə zamanı müxtəlif illərdə nəşr edilən Əsasül-iqtibas əsərlərinə də müraciət edilmişdir. Bu əsərlərin bəzisində Əsasül-iqtibas əsərində istifadə edilən bəzi terminlərin izahı da verilmişdir. Bu izahlar bəzən tərcümə zamanı ifadənin daha səlis və daha dəqiq başa düşülməsinə imkan vermişdir. Bu lüğət kitabı tərtib edilərkən həmin əsərlərdə mövcud olan terminlər və onların izahından da istifadə edilmişdir. Bəzən məntiqi terminlərlə yanaşı kəlam, fəlsəfə və s. elmlərdə istifadə edilən terminləri də qeyd etmişik. Çünki bu terminlər bizə məntiqdə işlədilən bəzi ifadələrin daha asan başa düşülməsinə imkan verəcəkdir. “Əsasül-iqtibasa dair terminlər” lüğəti adlı bu kitabı bu sahədə atılmış ilk addımlardan biri olduğu üçün gələcəkdə daha sanballı və həcmcə daha geniş terminoloji lüğətlərin hazırlanması nəzərdə tutulur. (shrink)

In his recent article entitled ‘Can We Believe the Error Theory?’ Bart Streumer argues that it is impossible (for anyone, anywhere) to believe the error theory. This might sound like a problem for the error theory, but Streumer argues that it is not. He argues that the un-believability of the error theory offers a way for error theorists to respond to several objections commonly made against the view. In this paper, we respond to Streumer’s arguments. In particular, in sections 2-4, (...) we offer several objections to Streumer’s argument for the claim that we cannot believe the error theory. In section 5, we argue that even if Streumer establishes that we cannot believe the error theory, this conclusion is not as helpful for error theorists as he takes it to be. (shrink)

This paper endeavors to understand the research landscape of finance research in Vietnam during the period 2008 to 2020 and predict the key defining future research directions. Using the comprehensive database of Vietnam’s international publications in social sciences and humanities, we extract a dataset of 314 papers on finance topics in Vietnam from 2008 to 2020. Then, we apply a systematic approach to analyze four important themes: Structural issues, Banking system, Firm issues, and Financial psychology and behavior. Overall, there have (...) been three noticeable trends within finance research in Vietnam: (1) assessment of financial policies or financial regulation, (2) deciphering the correlates of firms’ financial performances, and (3) opportunities and challenges in adopting innovations and ideas from foreign financial market systems. Our analysis identifies several fertile areas for future research, including financial market analysis in the post-COVID-19 eras, fintech, and green finance. (shrink)

The idea that there could be spatially extended mereological simples has recently been defended by a number of metaphysicians (Markosian 1998, 2004; Simons 2004; Parsons (2000) also takes the idea seriously). Peter Simons (2004) goes further, arguing not only that spatially extended mereological simples (henceforth just extended simples) are possible, but that it is more plausible that our world is composed of such simples, than that it is composed of either point-sized simples, or of atomless gunk. The difficulty for these (...) views lies in explaining why it is that the various sub-volumes of space occupied by such simples, are not occupied by proper parts of those simples. Intuitively at least, many of us find compelling the idea that spatially extended objects have proper parts at every sub-volume of the region they occupy. It seems that the defender of extended simples must reject a seemingly plausible claim, what Simons calls the geometric correspondence principle (GCP): that any (spatially) extended object has parts that correspond to the parts of the region that it occupies (Simons 2004: 371). We disagree. We think that GCP is a plausible principle. We also think it is plausible that our world is composed of extended simples. We reconcile these two notions by two means. On the one hand we pay closer attention to the physics of our world. On the other hand, we consider what happens when our concept of something—in this case space—contains elements not all of which are realized in anything, but instead key components are realized in different features of the world. (shrink)

Lawrence Kohlberg's Approach to Moral Education presents what the late Lawrence Kohlberg regarded as the definitive statement of his educational theory. Addressing the sociology and social psychology of schooling, the authors propose that school culture become the center of moral education and research. They discuss how schools can develop as just and cohesive communities by involving students in democracy, and they focus on the moral decisions teachers and students face as they democratically resolve problems. As the authors put it: "...we (...) propose an educational renewal of our democratic society.... We have attempted to establish schools that do more than just teach about democratic citizenship, that are themselves democratic societies.". (shrink)

The Research Topic “On poverty and its eradication” was inspired by the International Day for the Eradication of Poverty, first commemorated in Paris in 1987 and formally designated by the United Nations. This day is dedicated to renewing the commitment to universal human development, enabling all individuals to achieve their highest potential, and reflecting on how poverty hinders this progress. The urgency of addressing poverty has increased after the COVID-19 pandemic, which exacerbated existing issues and highlighted the critical need for (...) effective poverty eradication strategies. The studies included in this Research Topic aim to expand knowledge about poverty, its causes, consequences, and connections to crises, inequality, and fairness, and to assess policy measures for poverty reduction. The included contributions use various theoretical, empirical, quantitative, and qualitative approaches to drive sociological and policy-related discussions and initiatives, promoting fair and inclusive societies. (shrink)

The beliefs of economists are not solely determined by empirical evidence in direct relation to the theories and models they hold. Economists hold 'ontological presuppositions', fundamental ideas about the nature of being which direct their thinking about economic behaviour. In this volume, leading philosophers and economists examine these hidden presuppositions, searching for a 'world view' of economics. What properties are attributed to human individuals in economic theories, and which are excluded? Does economic man exist? Do markets have an essence? Do (...) macroeconomic aggregates exist? Is the economy a mechanism, the functioning of which is governed by a limited set of distinct causes? What are the methodological implications of different ontological starting points? This collection, which establishes economic ontology as a coordinated field of study, will be of great value to economists and philosophers of social sciences. (shrink)

In earlier work, I predicted that we would probably not be able to determine the colors of the dinosaurs. I lost this epistemic bet against science in dramatic fashion when scientists discovered that it is possible to draw inferences about dinosaur coloration based on the microstructure of fossil feathers (Vinther et al., 2008). This paper is an exercise in philosophical error analysis. I examine this episode with two questions in mind. First, does this case lend any support to epistemic optimism (...) about historical science? Second, under what conditions is it rational to make predictions about what questions scientists will or will not be able answer? In reply to the first question, I argue that the recent work on the colors of the dinosaurs matters less to the debate about the epistemology of historical science than it might seem. In reply to the second question, I argue that it is difficult to specify a policy that would rule out the failed bet without also being too conservative. (shrink)

Context: The majority of contemporary enactivist work is influenced by the philosophical biology of Hans Jonas. Jonas credits all living organisms with experience that involves particular “existential” structures: nascent forms of concern for self-preservation and desire for objects and outcomes that promote well-being. We argue that Jonas’s attitude towards living systems involves a problematic anthropomorphism that threatens to place enactivism at odds with cognitive science, and undermine its legitimate aims to become a new paradigm for scientific investigation and understanding of (...) the mind. Problem: Enactivism needs to address the tension between its Jonasian influences and its aspirations to become a new paradigm for cognitive science. By relying on Jonasian phenomenology, contemporary enactivism obscures alternative ways in which phenomenology can be more smoothly integrated with cognitive science. Method: We outline the historical relationship between enactivism and phenomenology, and explain why anthropomorphism is problematic for a research program that aspires to become a new paradigm for cognitive science. We examine the roots of Jonas’s existential interpretation of biological facts, and describe how and why Jonas himself understood his project as founded on an anthropomorphic assumption that is incompatible with a crucial methodological assumption of scientific enquiry: the prohibition of unexplained natural purposes. We describe the way in which phenomenology can be integrated into Maturana’s autopoietic theory, and use this as an example of how an alternative, non-anthropomorphic science of the biological roots of cognition might proceed. Results: Our analysis reveals a crucial tension between Jonas’s influence on enactivism and enactivism’s paradigmatic aspirations. This suggests the possibility of, and need to investigate, other ways of integrating phenomenology with cognitive science that do not succumb to this tension. Implications: In light of this, enactivists should either eliminate the Jonasian inference from properties of our human experience to properties of the experience of all living organisms, or articulate an alternative conception of scientific enquiry that can tolerate the anthropomorphism this inference entails. The Maturanian view we present in the article’s final section constitutes a possible framework within which enactivist tools and concepts can be used to understand cognition and phenomenology, and that does not involve a problematic anthropomorphism. Constructivist content: Any constructivist approach that aims for integration with current scientific practice must either avoid the type of anthropomorphic inference on which Jonas bases his work, or specify a new conception of scientific enquiry that renders anthropomorphism unproblematic. (shrink)

In attempting to form rational personal probabilities by direct inference, it is usually assumed that one should prefer frequency information concerning more specific reference classes. While the preceding assumption is intuitively plausible, little energy has been expended in explaining why it should be accepted. In the present article, I address this omission by showing that, among the principled policies that may be used in setting one’s personal probabilities, the policy of making direct inferences with a preference for frequency information for (...) more specific reference classes yields personal probabilities whose accuracy is optimal, according to all proper scoring rules, in situations where all of the relevant frequency information is point-valued. Assuming that frequency information for narrower reference classes is preferred, when the relevant frequency statements are point-valued, a dilemma arises when choosing whether to make a direct inference based upon relatively precise-valued frequency information for a broad reference class, R, or upon relatively imprecise-valued frequency information for a more specific reference class, R*. I address such cases, by showing that it is often possible to make a precise-valued frequency judgment regarding R* based on precise-valued frequency information for R, using standard principles of direct inference. Having made such a frequency judgment, the dilemma of choosing between and is removed, and one may proceed by using the precise-valued frequency estimate for the more specific reference class as a premise for direct inference. (shrink)

Attributions of omnipresence, most familiar within the philosophy of religion, typically take the omnipresence of an entity to either consist in that entity's occupation of certain regions or be dependent upon other of that entity's attributes, such as omnipotence or omniscience. This paper defends an alternative conception of omnipresence that is independent of other purported divine attributes and dispenses with occupation. The resulting view repurposes the metaphysics of necessitism and permanentism, taking omnipresent entities to be those entities that exist at (...) all regions. This view is then shown to best accommodate attributions of omnipresence to a diverse range of metaphysical posits, like abstract entities, and a more diverse class of religious posits. (shrink)

This paper is a study on the factors affecting the changes of the political system of Vietnam that has attempted a reform within the system through its reform and open-door policy. The study originates in the interest in whether Vietnam could continue its changes of system via economic reform, and whether the economic reform could affect the reform of the political system. One assumption of the study is that the answer to which path Vietnamese socialism would take should be first (...) found in understanding the factors influencing the changes of the system of Vietnam. (shrink)

When confronted with especially complex ecological and social problems such as climate change, how are we to think about responsibility for collective inaction? Social and political philosophers have begun to consider the complexities of acting collectively with a view to creating more just and sustainable societies. Some have recently turned their attention to the question of whether more or less formally organized groups can ever be held morally responsible for not acting collectively, or else for not organizing themselves into groups (...) capable of so doing. In this paper I argue that several questionable assumptions have shaped the character and scope of inquiry to this point, precluding us from grappling with a range of important questions concerning the epistemic dimensions of collective inaction. I offer an overview of recent conversation concerning collective inaction, advance a critique of the picture of responsibility that has emerged from this conversation, and propose an alternative approach to th... (shrink)

It is sometimes argued that the non-therapeutic, non-consensual alteration of children‘s genitals should be discussed in two separate ethical discourses: one for girls (in which such alterations should be termed 'female genital mutilation' or FGM), and one for boys (in which such alterations should be termed 'male circumcision‘). In this article, I call into question the moral and empirical basis for such a distinction, and argue that all children - whether female, male, or indeed intersex - should be free from (...) having parts of their genitals removed unless there is a pressing medical indication. (shrink)

It seems obvious that a community of one thousand scientists working together to make discoveries and solve puzzles should arrange itself differently than would one thousand scientist-hermits working independently. Because of limited time, resources, and attention, an independent scientist can explore only some of the possible approaches to a problem. Working alone, each hermit would explore the most promising approaches. They would needlessly duplicate the work of others and would be unlikely to develop approaches which look unpromising but really have (...) tremendous potential. Contrariwise, a large community can more rigorously explore the space of possible approaches. Most scientists should work on the most promising approaches, but a smaller number can be committed to approaches that initially look less promising. Exploratory work can reveal if one of those initially unpromising approaches has unrealized potential, and more scientists can adopt it once its potential becomes more apparent. (shrink)

Event-causal libertarians maintain that an agent’s settling of whether certain states-of-affairs obtain on a particular occasion can be reduced to the causing of events (e.g., bodily motions, coming to a resolution) by certain mental events or states, such as certain desires, beliefs and/or intentions. Agent-causal libertarians disagree. A common critique against event-causal libertarian accounts is that the agent’s role of settling matters is left unfilled and the agent “disappears” from such accounts—a problem known as the disappearing agent problem. Recently, Franklin (...) (Philos Stud 170:413–432, 2014) has argued that an “enriched” event-causal account can overcome this problem. Franklin, however, doesn’t consider whether, as Pereboom (J Philos 99:499–531, 2015) argues, the agent as decider of “torn decisions” disappears from even enriched accounts. As I show here, Franklin’s enriched account takes some modifying if it is to overcome Pereboom’s torn decision problem—a special case of the disappearing agent problem. However, as I also show, there is a more fundamental problem facing event-causal libertarian accounts. It is implausible that an agent qua event or state simultaneously settles whether and how she intervenes. The upshot is that events and/or states lack an ability essential to completely fulfilling an agent’s role qua settler. This isn’t a problem for agent-causal accounts like the one offered by Steward (A metaphysics for freedom. Oxford University Press, Oxford, 2012) because in as much as an agent qua substance settles whether her body moves in certain ways on certain occasions she simultaneously settles whether and how she intervenes. As a consequence, event-causal libertarians face a dilemma, or rather several, that agent-causal libertarians do not. This may ultimately be explained by the irreducibility of causation by agents to causation by events. (shrink)

The evidence is overwhelming that members of particularly wealthy and industry-owning segments of Western societies have much larger carbon footprints than most other humans, and thereby contribute far more than their “fair share” to the enormous problem of climate change. Nonetheless, in this paper we shall counsel against a strategy focused primarily on blaming and shaming and propose, instead, a change in the ethical conversation about climate change. We recommend a shift in the ethical framework from a focus on the (...) role of individual agents and a conversation about guilt; in its place, we propose a relational approach to public health ethics that is centered around the idea of relational solidarity. We begin by briefly reviewing the most common—and woefully inadequate—approach in the West to reducing emissions and responding to the health-related impacts of climate change. We then go on to propose a relational approach to public health ethics as an alternative ethical framework that better fits the moral problems associated with climate change and holds promise for a more meaningful response. (shrink)

What would be the consequence of embracing skepticism about free will and/or desert-based moral responsibility? What if we came to disbelieve in moral responsibility? What would this mean for our interpersonal relationships, society, morality, meaning, and the law? What would it do to our standing as human beings? Would it cause nihilism and despair as some maintain? Or perhaps increase anti-social behavior as some recent studies have suggested (Vohs and Schooler 2008; Baumeister, Masicampo, and DeWall 2009)? Or would it rather (...) have a humanizing effect on our practices and policies, freeing us from the negative effects of what Bruce Waller calls the “moral responsibility system” (2014, p. 4)? These questions are of profound pragmatic importance and should be of interest independent of the metaphysical debate over free will. As public proclamations of skepticism continue to rise, and as the mass media continues to run headlines announcing free will and moral responsibility are illusions, we need to ask what effects this will have on the general public and what the responsibility is of professionals. (shrink)

Many of us read Peter Singer ’ s work on our obligations to those in desperate need with our students. Famously, Singer argues that we have a moral obligation to give a significant portion of our assets to famine relief. If my own experience is not atypical, it is quite common for students, upon grasping the implications of Singer ’ s argument, to ask whether Singer gives to famine relief. In response it might be tempting to remind students of the (...) ad hominem fallacy of attacking the person advancing an argument rather than the argument itself. In this paper I argue that the “ ad hominem reply ” to students ’ request for information about Singer is misguided. First I show that biographical facts about the person advancing an argument can constitute indirect evidence for the soundness / unsoundness of the argument. Second, I argue that such facts are relevant because they may reveal that one can discard the argument without thereby incurring moral responsibility for failing to act on its conclusion even if the argument is sound. (shrink)

Considerable recent research in neurosciences has dealt with the topic of consciousness, even though there is still disagreement about how to identify and classify conscious states. Recent behavioral work on the topic also exists. We survey recent behavioral and neuroscientific literature with the aims of commenting on strengths and weaknesses of the literature and mapping new directions and recommendations for experimental psychologists. We reconcile this literature with a view of human information processing (Cowan, 1988; Cowan et al., 2024) in which (...) a capacity-limited focus of attention is embedded within the activated portion of long-term memory, with dual bottom-up and top-down control of the focus of attention. None of the many extant theories fully captures what we propose as the organization of conscious thought at cognitive and neural levels. It seems clear that information from various cognitive functions, based on signals from various brain areas, is integrated into a conscious whole. In our new proposal, the integration involves funneling information to a hub or focus of attention neurally centered in the parietal lobes and functionally connected to areas representing the currently attended information. This funneling process (bringing information from diverse sensory and frontal sources to contact a small parietal area where attended information is coordinated and combined) may be the converse of global broadcasting, from other proposals (Baars et al., 2021; Baars & Franklin, 2003; Dehaene & Changeux, 2011). The proposed system incorporates many principles from previous research and theorization and strives toward a resolution of the relation between consciousness and attention. Keywords: consciousness, attention, embedded processes model, experimental psychology, neuroscience. (shrink)

The existence of deep moral disagreement is used in support of views ranging from moral relativism to the impossibility of moral expertise. This is done despite the fact that it is not at all clear whether deep moral disagreements actually occur, as the usually given examples are never of real life situations, but of some generalized debates on controversial issues. The paper will try to remedy this, as any strength of arguments appealing to deep moral disagreement is partly depended on (...) the fact the disagreement exists. This will be done by showing that some real life conflicts that are intractable, i.e. notoriously difficult to resolve, share some important features with deep moral disagreement. The article also deals with the objection that the mere conceptual possibility renders illustrations of actually happening deep moral disagreements unnecessary. The problem with such objection is that it depends on theoretical assumptions (i.e. denial of moral realism) that are not uncontroversial. Instead, the article claims we need not only suppose deep moral disagreements exist because they actually occur when some intractable conflicts occur. Thus, in so far as to the deep moral disagreement’s existence, the arguments appealing to it are safe. But as intractable conflicts can be resolved, by seeing deep moral disagreements as constitutive part of them, we might have to consider whether deep moral disagreements are resolvable too. A brief suggestion of how that might look like is given in the end of the paper. (shrink)

In 2012, the politician Todd Akin caused a firestorm by suggesting, in the context of an argument about the moral permissibility of abortion, that some forms of rape were. This seemed to imply that other forms of rape must not be legitimate. In response, several commentators pointed out that rape is a and that there are. While the intention of these commentators was clear, I argue that they may have played into the very stereotype of rape endorsed by Akin. Such (...) a response, I claim, actually obscures a range of sexual harms, including some that may not rise to the level of being a crime. I also offer some thoughts on the moral psychology behind anti-abortion arguments of the kind advanced by Akin. (shrink)

In late 2014, the jazz combo Mostly Other People Do the Killing released Blue—an album that is a note-for-note remake of Miles Davis's 1959 landmark album Kind of Blue. This is a thought experiment made concrete, raising metaphysical puzzles familiar from discussion of indiscernible counterparts. It is an actual album, rather than merely a concept, and so poses the aesthetic puzzle of why one would ever actually listen to it.

The experience of embarrassment was explored in two experiments comparing monolingual and bilingual speakers from cultures varying in the degree of elabo- ration of the embarrassment lexicon. In Experiment 1, narratives in English or Korean depicting three types of embarrassing predicaments were to be rated on their embarrassability and humorousness by Korean-English bilinguals, Korean monolinguals, and Euro-American monolinguals. All groups judged certain predicaments (involving social gaffes) to be the most embarrassing. However, significant group and language differences occurred in judgments of (...) the inten- sity of embarrassment and amusement judgments evoked. Euro-Americans ex- hibited higher overall levels of amusement than the two Korean groups who, in turn, reported higher levels of embarrassment, particularly for certain predica- ment types and contexts (ingroup members present). Further, for the bilinguals, inept performance predicaments in English were judged more embarrassing than those in Korean, whereas all predicament types were judged more amusing when framed with English emotion labels. Bilinguals also appeared to show a heightened embarrassability relative to both monolingual groups. Experiment 2 found lexical selection differences in open-ended responses to embarrassing predicaments depicted in each language, with Euro-Americans preferring to give justifications or use humor to minimize the embarrassment and Korean-English bilinguals preferring to give apologies or say nothing. The findings are interpret- ed to reflect the influence of culturally-mediated schemas guiding the activation and processing of emotion vocabulary. (shrink)

Recent literature contains influential arguments for variabilism, the view that we should understand proper names as analogues not of constants but of variables. In particular, proper names are said to sometimes take semantic values that are not referential but purely general. I present a counter-example to this view.

One approach to science treats science as a cognitive accomplishment of individuals and defines a scientific community as an aggregate of individual inquirers. Another treats science as a fundamentally collective endeavor and defines a scientist as a member of a scientific community. Distributed cognition has been offered as a framework that could be used to reconcile these two approaches. Adam Toon has recently asked if the cognitive and the social can be friends at last. He answers that they probably cannot, (...) posing objections to the would-be rapprochement. We clarify both the animosity and the tonic proposed to resolve it, ultimately arguing that worries raised by Toon and others are uncompelling. (shrink)

I argue that nonresident aliens, in places that are clearly not U.S. territory, should benefit from constitutional rights. This is a matter of mutuality of obligation. The U.S. claims the authority to hold all people accountable for respecting certain laws, such as the law of war as defined in the Military Commissions Act. Accordingly, it must accord them basic legal rights in return. At the same time, I argue, contra Benjamin Wittes, that this would not lead to absurdly opening the (...) courthouse doors, nor does it require abandoning principle to keep the flood of litigation reasonably contained. Not all harms inflicted by the U.S. government can give rise to a lawsuit, and that the distinction between those who should have a right to sue and those who should not can be drawn in a principled way. (shrink)

To the mind of humans death is an impossible riddle, the ultimate of mysteries; therefore it has always been considered a task of paramount importance for philosophers to provide a satisfactory account for death. Among the numerous efforts to deal with the riddle of death, Epicurus’ one stands out not only for its unsurpassed simplicity and lucidness, but also for the innovative manner in which it approaches the issue: Epicurus denounces the fear of death as a profoundly unfruitful, unreasonable and (...) unjustifiable passion of the mind. In this short paper I will first provide a brief account of Epicurus’ argumentation. Then I will argue that, although Epicure’s efforts to annihilate the fear of death proved to be unconvincing (people never ceased to fear death), still in a way they have been successful. Epicurus managed to rationalize in a certain degree the most deeply rooted fear in the souls of humans, and this seems to have been his initial purpose: consolation sometimes is due not only to definite resolution, but also to doubt and inconclusiveness. (shrink)

Enactivism has the potential to provide a sense of teleology in purpose-directed action, but without violating the principles of efficient causation. Action can be distinguished from mere reaction by virtue of the fact that some systems are self-organizing. Self-organization in the brain is reflected in neural plasticity, and also in the primacy of motivational processes that initiate the release of neurotransmitters necessary for mental and conscious functions, and which guide selective attention processes. But in order to flesh out the enactivist (...) approach in a way that is plausible and not merely an epiphenomenon, it is necessary to confront the problem of causal closure in a serious way. Atoms and molecules in the brain do not violate the normal causal principles that govern them in other contexts. The theory of self-organizing dynamical systems must be developed in a way that is compatible with causal closure rather than contradicting it. (shrink)

This chapter argues that Simon anticipated what has emerged as the consensus view about human cognition: embodied functionalism. According to embodied functionalism, cognitive processes appear at a distinctively cognitive level; types of cognitive processes (such as proving a theorem) are not identical to kinds of neural processes, because the former can take various physical forms in various individual thinkers. Nevertheless, the distinctive characteristics of such processes — their causal structures — are determined by fine-grained properties shared by various, often especially (...) bodily related, physical processes that realize them. Simon’s apparently anti-embodiment views are surveyed and are shown to be consistent with his many claims that lend themselves to an embodied interpretation and that, to a significant extent, helped to lay the groundwork for an embodied cognitive science. (shrink)

Formal and empirical work on the Wisdom of Crowds has extolled the virtue of diverse and independent judgment as essential to the maintenance of ‘wise crowds’. In other words, com-munication and imitation among members of a group may have the negative effect of decreasing the aggregate wisdom of the group. In contrast, it is demonstrable that certain meta-inductive methods provide optimal means for predicting unknown events. Such meta-inductive methods are essentially imitative, where the predictions of other agents are imitated to (...) the extent that those agents have proven successful in the past. Despite the (self-serving) optimality of meta-inductive methods, their imitative nature may undermine the ‘wisdom of the crowd’, since these methods recommend that agents imitate the predictions of other agents. In this paper, I present a replication of selected results of Thorn and Schurz, illustrating the effect on a group’s performance that may result from having members of a group adopt meta-inductive methods. I then expand on the work of Thorn and Schurz by considering three simple measures by which meta-inductive prediction methods may improve their own performance, while simultaneously mitigating their negative impact on group performance. The effects of adopting these maneuvers are investigated using computer simulations. (shrink)

During the last two centuries, occidental philosophical meditation has triumphantly advanced through previously poorly charted fields. Science has reallocated the methods as well as the goals of philosophy, forcing scholars to advance a little further, embrace new cognitive challenges and correspond to new social needs. As a result, our everyday life has become easier and our world is a better place to live in. But still, an optimum situation is not achieved. As a matter of fact, there are more things (...) at stake in our era than there were in previous ones. Even basic prerequisites for a prosperous life are not fully met. For the first time in the history of mankind, we can not even be sure about the survival of our planet, not to mention well being of it’s living entities –man included. So far, where is the improvement? Our ancestors may not have had the luxury of fast transportation, immediate information or adequate medical treatment, still they could take some things for granted: they positively knew that they and their successors would be given the minimum of chances: they, at least, would have a place to live. (shrink)

Several authors have claimed that prediction is essentially impossible in the general theory of relativity, the case being particularly strong, it is said, when one fully considers the epistemic predicament of the observer. Each of these claims rests on the support of an underdetermination argument and a particular interpretation of the concept of prediction. I argue that these underdetermination arguments fail and depend on an implausible explication of prediction in the theory. The technical results adduced in these arguments can be (...) related to certain epistemic issues, but can only be misleadingly or mistakenly characterized as related to prediction. (shrink)