To explore the extent of embeddability of Leibnizian infinitesimal calculus in first-order logic (FOL) and modern frameworks, we propose to set aside ontological issues and focus on pro- cedural questions. This would enable an account of Leibnizian procedures in a framework limited to FOL with a small number of additional ingredients such as the relation of infinite proximity. If, as we argue here, first order logic is indeed suitable for developing modern proxies for the inferential moves found in Leibnizian infinitesimal (...) calculus, then modern infinitesimal frameworks are more appropriate to interpreting Leibnizian infinitesimal calculus than modern Weierstrassian ones. (shrink)

In Book II of The Geometry, Descartes distinguishes some special lines, which he calls geometrical curves. From the mathematical perspective, these curves are identified with polynomials of two variables. In this way, curves, which were understood as continuous quantities in Greek mathematics, turned into objects composed of points in The Geome- try. In this article we present assumptions which led Descartes to this radical change of the concept of curve.

Clinical Ethics Consultations are an important tool for physicians in solving difficult cases. They are extremely common in North America and to a lesser extent also present in Europe. However, there is little data on this practice in Poland. We present results of a survey of 521 physicians practising in Poland concerning their opinion on CECs and related practices. We analysed the data looking at such issues as CECs’ perceived availability, use of CECs, and perceived usefulness of such support. Physicians (...) in our study generally encounter hard ethics cases, even—surprisingly—those who do not work in hospitals. Most physicians have no CEC access, and those that do still do not employ CECs. However, physicians perceive this form of support as useful—even more so among actual users of CECs. We compared these findings with similar studies from other European countries and the North America. We point out peculiarities of our results as compared to those in other countries, with some possible explanations. We hope the results may encourage regulatory debate on the need to formally introduce CECs into the Polish healthcare system. (shrink)

In an important new Article, titled A Matter of Facts: The Evolution of the Copyright Fact-Exclusion and Its Implications for Disinformation and Democracy, Professor Jessica Silbey argues provocatively that we “‘only” know that facts are excluded from copyright protection because Feist Publications v. Rural Telephone Service “says so.” She argues that both the nature and importance of facts has been underdefined and is in flux, nonetheless tracing it to the foundational cases of United States (U.S.) copyright law, and argues for (...) a stronger exclusion of facts, which are publici juris, and belong in the public domain. This central thesis is most agreeable, as is her analysis of doctrine and legislative history. The Article’s rich study of American pragmatism, legal realism, the Cambridge school of analytic philosophy, and the “new social scientists,” which Professor Silbey uses to support a strong fact-exclusion, is a tour de force. The Article ends with a list of proposals for a strong Feist application to evaluations, catalogs, manuals, and legal documents. It also includes a call not to allow for industrial dilution of copyright’s framework, including the facts and ideas exclusion. Both are laudable and timely in the era of generative artificial intelligence (AI), where proposals to protect non-authorial quasi-expression or to prevent copying of non-expressive subject matter abound. -/- While I agree with a call for a robust public domain and strong fact-exclusion, and devote Part II of this Response to explore further doctrinal grounds for them, in Part III I explore Silbey’s argument that “pragmatist philosophy’s challenge to universal truths combined with legal realist challenges to formalist jurisprudence eventually shape what is (or should be) copyright law’s broad public domain in ‘facts.’” It is not immediately clear if pragmatism and realism are a solid ground for justifying strong legal principles and axioms. Engaging with this provocative argument allows us to uncover what realism means to Professor Silbey and the much more radical consequences of her arguments. Part IV concludes. (shrink)

The text—drawing inspiration from the tale of the three waves in Plato᾿s Republic—focuses on the final journey of Odysseus, foretold by Homer’s Teiresias in the Odyssey. This journey—undertaken alone with an oar on his shoulder to a land where people know nothing of the sea—represents a stage in the path of moral maturation, essential for achieving a serene old age, concluded with a gentle death among happy people, and a fulfilled life. It symbolizes the path to a confrontation with something (...) beyond ordinary experience. Plato points to the need for a similar journey, as in the Allegory of the Cave, where the most important lessons are learned not from others but through individual effort, by turning away from what we know in everyday life. At the end of his final journey, Odysseus is to face the question of whether the oar he carries, symbolizing the hardships of his journey back from Troy to Ithaca, is in fact a winnowing fan—a farming tool used to separate the grain from the chaff. The final journey is essential to—using Plato’s language—achieving inner harmony, which is the basis of justice, a virtue Odysseus appears not to have fully attained before this journey. (shrink)

Recently, the United Kingdom Supreme Court decided that only natural persons can be considered inventors. A year before, the United States Court of Appeals for the Federal Circuit issued a similar decision. In fact, so have many the courts all over the world. This Article analyses these decisions, argues that the courts got it right, and finds that artificial inventorship is at odds with patent law doctrine, theory, and philosophy. The Article challenges the intellectual property (IP) post-humanists, exposing the analytical (...) and normative perils of their argumentation, and recommends against getting rid of the nominally central place of humans in the law. This response to IP post-humanism rests in equal measure on patent doctrine, legal causation, and the mythology which creates and justifies the law. (shrink)

Descriptions of bodies within the literature of the enactive approach to cognitive science exhibit an interesting dialectical tension. On the one hand, a body is considered to be a unity which instantiates an identity, forming an intrinsic basis for value. On the other, a living body is in a reciprocally defining relationship with the environment, and is therefore immersed and entangled with, rather than distinct from, its environment. In this paper I examine this tension, and its implications for the enactive (...) approach, particularly the enactive conceptions of life and bodies. Following the lead of others, I argue that enactive cognitive science can benefit from a deeper reading and integration with extant work on the complexity and multiplicity of the living body within feminist philosophy and feminist science studies. (shrink)

The Section 230 debate is a proxy for reevaluating constitutional fundamentals. The modern right and the modern left, both attacking Section 230, have abandoned liberalism, together with free speech, public private divide, and the politics of neutrality. Instead of believing in First Amendment value pluralism, each side of the spectrum wishes to realize their own positive normative vision for the political community which, today, is largely defined in the realm of digital culture. Each side recognizes the political other as an (...) enemy to their own utopia, wishing to control, censor, or simply become sovereign thereover. These existential politics of the “culture war” are formally circumscribed by liberal constitutionalism, including the state action doctrine. Regardless of any formal change of the First Amendment interpretation, the government will continue to exercise soft pressures on platforms, thus outsourcing censorship, and creating a novel regulatory dialectic of pressure and cooperation. The government, to become truly sovereign, realize its normative vision, and exclude the other, needs to delegate part of its sovereignty to virtual governments. The Constitution of the United States may thus be undergoing an informal amendment conducted through the private hands of internet intermediaries, which has largely gone unnoticed in the scholarly debate over Gonzalez v. Google, digital sovereignty, and platform regulation. (shrink)

Several states have enacted specialized limited liability company legislation in an attempt to attract decentralized autonomous organizations. In this way, the regulatory competition debate surrounding states such as Wyoming, Tennessee, and Vermont, attempting to dethrone Delaware, has found a new battleground. According to Professor Lynn LoPucki, this will entail a regulatory race to the bottom, that is, a race to “laxity.” I disagree. In fact, deregulation has already been achieved in the traditional limited liability company form. The decentralized autonomous organization (...) limited liability company is no laxer or more attractive to investors, who will likely prefer the traditional limited liability company or even other entity forms, given the diversity of investors’ needs and aims. Moreover, some decentralized autonomous organization organizers may wish not to incorporate at all, hoping to avoid the law altogether. While increasingly risky, this strategy rests on the belief in the alegality liability shield, further diminishing the impact of the lex specialis approach. After analyzing the statutory developments and the scholarly and industrial commentary, I conclude that in decentralized autonomous organizations, as elsewhere, the regulatory race to the bottom is a fad. (shrink)

Authors have written of antitrust’s demise in the face of blockchain technology which, supposedly, achieves the goals of the law, through private ordering, without a need for the law. Most importantly of all, public permissionless blockchains offer the vision of disintermediation – the end of the platform economy troubling many scholars today. At the same time, blockchain technology presents challenges to the doctrine and enforcement of antitrust. Finally, blockchain community governance allows for private ordering of antitrust, i.e., enforcement of rules (...) attempting to protect competition, which are at the same time illegal, not coming from the courts or agencies they constitute competition wrongs themselves. -/- I argue that all three claims are overstated and propose a synthesis of the law and code. The legal doctrine can be modified to tackle the novel technological landscape quite easily, with adoption of novel legal fictions. This is necessary since blockchains – both public and even more so private ones – while ingenious, do not remove a need for the law to protect the market from anti-competitive conduct. Indeed, even public ledgers have power structures allowing for abuse, while private blockchains may, in fact, allow for its proliferation. The law, thus, needs to find a regulatory access point to the ledgers. This is not an easy task: however, cooperation of blockchains with the law, and encoding of antitrust rules on the ledgers themselves, offers a possibility of a reconciliation between the law and the code. At the same time, this lends legitimacy to pro-competitive actions of those cyberspace communities and ensures a preservation of the rule of law. This is the blockchain antitrust synthesis. (shrink)

Tato studie se snaží o filosofickou analýzu problematických aspektů neurogeneze. V první řadě se zaměřuje na moderní historii neurogeneze, která je obecně považována za historii dogmatického přesvědčení, které předpokládalo, že v mozku dospělého savce nemohou vzniknout nové neurony. Tato konvence přežívala v neurovědě po několik desítek let a její kořeny sahají až do dob Ramóna y Cajala. Důležitá část této filosofické analýzy se zaměřuje na aspekt tzv. zaštiťování dogmatu pomocí ad hoc hypotéz. Analýza se dále věnuje implicitním definicím, které hrají (...) roli axiomů neurovědy, a problematice falsifikace potenciálních falsifikátorů. Na konci této filosofické analýzy jsou prezentovány argumenty, které dospívají k tomu, že historie neurogeneze není historií dogmatického uvažování, jak většina autorů předpokládá, ale že jde o historii vědeckého pragmatismu. (shrink)

Protection of emergent works is impossible. Without an author, there is no expression of ideas which can be original, and thus no copyrightable work. Indeed, the whole system of copyright law, its conceptual building blocks of idea-expression dichotomy, originality, authorship, and the concept of a protectable work operate in the notation of human creativity. Emergent works fall outside of copyright’s positive ontology, being akin to ideas, facts, or subject-matter predicated by technical considerations, rather than authorial creativity. In other words, they (...) do not exist as things in law and thus cannot as such be owned. Rather, like any idea, they can be transformed through creative expression of an author–– possibly becoming works, but also not being authorless or emergent anymore. This is argued as a matter of the U.S. and EU legal doctrines, the international framework, and copyright theory. (shrink)

According to The Consensus Gentium Argument from the premise: “Everyone believes that God exists” one can conclude that God does exist. In my paper I analyze two ways of defending the claim that somebody’s belief in God is a prima facie reason to believe. Kelly takes the fact of the commonness of the belief in God as a datum to explain and argues that the best explanation has to indicate the truthfulness of the theistic belief. Trinkaus Zagzebski grounds her defence (...) on rationality of epistemic trust in others. In the paper I argue that the second line of reasoning is more promising and I propose its improved version. (shrink)

The aim of this article is to introduce the work of Leopold Blaustein — philosopher and psychologist, who studied under Kazimierz Twardowski in Lvov and under Husserl in Freiburg im Breisgau. In his short academic career Blaustein developed an original philosophy that drew upon both phenomenology and Twardowski’s analytical approach. One of his main publications concerns Husserl’s early theory of intentional act and object, introduced in Logische Untersuchungen. In the first part of the article I briefly present Blaustein’s biography and (...) some general features of his philosophy. The second part provides an overview of Blaustein’s dissertation concerning Husserl’s early phenomenology. In the third and final part I summarize Blaustein’s research, including the critical remarks of Roman Ingarden. (shrink)

This chapter outlines an embodied conception of noise. From an enactive and ecological perspective noise is an inevitable complement to the richness of bodily sensitivities and complex actions. The world around us, the universe, is replete, full of inexhaustible texture available to be explored at every scale at which we are capable, or can become capable, of making distinctions. Drawing on work in ecological psychology I suggest that noise is our experience of that encompassing fullness, and can be encountered in (...) a number of different ways depending on the organisation of our bodies and activities at different scales across a given period. While that fullness can be overwhelming, and create challenges for us to distinguish and coordinate effectively with the particular aspects of the world most relevant to our present concerns - noise can be intrusive and disruptive - I argue that there are significant positive aspects to the phenomenon. Noise is an inherent part of the rich messiness of the world as discussed in recent enactive work, which provides both robustness to developmental processes as well as opportunities for action that support adaptive agency. In a noisy, messy world there are always more options available to explore. (shrink)

This paper concerns an important and exciting book by Marek Dobrzeniecki Ukrytość i Wcielenie. Teistyczna odpowiedź na argument Johna L. Schellenberga za nieistnieniem Boga [Hiddenness and the Incarnation: A Theistic Response to John L. Schellenberg’s Argument for Divine Nonexistence]. After a brief discussion of the content of the book’s chapters, critical remarks are presented. They concern the adopted method and approach to Schellenberg’s philosophy in general and the argument from hiddenness in particular. The conceptual framework serving as a typologization (...) of the propositional dimension of the phenomenon of theistic belief/faith is dubious and requires in-depth research. It is worth considering the possibility of asymmetry of the attitudes of belief/faith and unbelief, which requires consideration in the reasoning whose legitimacy would assume the transfer of features from one to the other and the negation functor. Regarding the voluntarism of belief in God, the paper suggests that extreme, purely intellectual, and purely volitional positions should be considered, as well as moderate and mixed ones. It is argued extensively that Dobrzeniecki’s criticism against the arguments of Rea and Mourad is not conclusive. Just the possibility of voluntariness of disbelief undermines the validity of Schellenberg’s argument and should therefore be ruled out as much as possible. The paper suggests supplementing Dobrzeniecki’s approach with a ‘trans-paradigmatic’ approach consisting of external criticism, which, in the light of Schellenberg’s arguments being probably incompatible with the described phenomenon of religious belief in God, leads to a modification of the theoretical apparatus of Schellenberg’s paradigm. Such a modification deprives the latter’s argument of justification. --- Niniejszy artykuł dotyczy ważnej i interesującej książki Marka Dobrzenieckiego Ukrytość i Wcielenie. Teistyczna odpowiedź na argument Johna L. Schellenberga za nieistnieniem Boga. Po krótkim omówieniu zawartości poszczególnych rozdziałów książki prezentuję swoje uwagi krytyczne. Dotyczą one przyjętej metody i podejścia do filozofii Schellenberga w ogólności, a argumentu z ukrytości w szczególności. Wątpliwa i wymagająca pogłębionego badania jest siatka pojęciowa pełniąca funkcję typologizacji propozycjonalnego wymiaru fenomenu wiary teistycznej. Warta rozważania jest możliwość niesymetryczności postaw wiary i niewiary, co wymaga uwzględnienia w rozumowaniach, których zasadność zakładałaby przenoszenie cech z jednej na drugą oraz funktora negacji. W sprawie woluntaryzmu wiary w Boga sugeruję, że należy rozpatrywać nie tylko stanowiska skrajne, czysto intelektualistyczne i czysto wolicjonalne, ale także u miarkowane i mieszane. Argumentuję szeroko, że krytyka Dobrzenieckiego skierowana przeciwko argumentom Rea i Mourada nie jest konkluzywna. Argumentuję, że samo możliwość woluntarności niewiary podważa zasadność argumentu Schellenberga i dlatego powinna ona być wykluczona w sposób maksymalnie możliwie uzasadniony. Sugeruję uzupełnienie podejścia Dobrzenieckiego o podejście ‘transparadygmatyczne’ polegające na rodzaju krytyki zewnętrznej, która w świetle nieprzystawania argumentacji Schellenberga do opisywanego fenomenu prowadzi do modyfikacji aparatu teoretycznego paradygmatu Schellenberga. Taka modyfikacja odbiera argumentowi tego ostatniego moc uzasadniającą. (shrink)

Perceptual modalities have been traditionally considered the product of dedicated biological systems producing information for higher cognitive processing. Psychological and neuropsychological evidence is offered which undermines this point of view and an alternative account of modality from the enactive approach to understanding cognition is suggested. Under this view, a perceptual modality is a stable form of perception which is structured not just by the biological sensitivities of the agent, but by their goals and the set of skills or expertise which (...) they are deploying at a given time. Such a view suggests that there is no such thing as an experience that is purely visual, auditory, or otherwise modal and that our attempts to understand consciousness and the mind must be conducted within a framework that provides an account of embodied, goal-directed adaptive coping with the world. (shrink)

Arthura Kaufmanna filozofia prawa wyrasta przede wszystkim z neokantyzmu aksjologicznego reprezentowanego przez „późnego” Gustava Radbrucha, którego uważał on za najważniejszego ze swych nauczycieli, oraz z hermeneutyki filozoficznej Hansa-Georga Gadamera. W późniejszym okresie znaczący wpływ na Kaufmanna wywarł Charles S. Peirce, którego pracami posiłkował się opracowując problematykę analogii (wiążąc ją z opracowanym przez Pierca zagadnieniem abdukcji) oraz ontologii relacji. Niektóre wątki poglądów Kaufmanna nawiązują do egzystencjalizmu Karla Jaspersa oraz antropologii Karla Löwitha. Obecne są także inspiracje tomistyczne i arystotelesowskie. Jest to filozofia (...) prawa o charakterze maksymalistycznym. Kaufmann wpisuje się w sięgającą starożytności tradycję uprawiania filozofii, w której stawia się pytania o całość; filozofia pyta o to, co to jest "byt w ogóle", byt "w całości"; filozofia prawa stawia pytania o to, co to jest prawo "w całości", prawo "w ogóle" . Podejmuje wprost fundamentalne zagadnienia należące do zasadniczych dziedzin filozoficznych – epistemologiczne, ontologiczne, etyczne, nie stroniąc także od zagadnień z zakresu logiki. Uprawiana przez niego filozofia ma charakter systemowy, co sprawia, że jej zrozumienie zakłada ujęcie całości propozycji. Sam Kaufmann uważa, że systemy filozofii prawa należą już do historii, jednak ta uwaga jest o tyle jedynie trafna w odniesieniu do niego samego, że jego filozofia prawa – w zgodzie z jego deklaracjami – nie zmierza do „gotowych rozwiązań” konkretnych kwestii prawnych, ale zmierza do ukształtowania pewnego sposobu refleksji nad prawem. Jego koncepcja jest ważnym głosem w sporze klasycznego pozytywizmu z koncepcjami niepozytywistycznymi. Za prawo w pełnym tego słowa znaczeniu uznaje konkretne rozstrzygnięcie, co niewątpliwie łączy jego podejście z amerykańskim realizmem prawnym. Rekonstruowana przez Kaufmanna struktura procesu „urzeczywistniania” prawa, dokonywana w kontekście i na użytek kultury prawnej typu kodeksowego, kontynentalnego, uwyraźnia obecność elementów typowych dla kultury prawa precedensowego –wnioskowanie od przypadku do przypadku. Jednocześnie za istotny problem każdego porządku normatywnego uznaje uogólnienie. Jest to znamienny teoretyczny wyraz narastającej świadomości współwystępowania obok siebie zasadniczych elementów każdego z tych typów kultur prawnych. Kaufmann trafnie dostrzega, że w konkretnym rozstrzygnięciu są obecne elementy normatywne wykraczające poza to, co jest zawarte w aktach normatywnych. Podobnie jak Ronald Dworkin, Kaufmann wskazuje, że dokonujący rozstrzygnięcia, czy tego chce, czy nie, „stosuje” szereg elementów normatywnych spoza aktów normatywnych. Analizy prowadzą do wniosku, że propozycja Kaufmanna zawodzi, gdy przechodzi on do ontologicznych uogólnień, przede wszystkim przez brak uwzględnienia w swych podstawach takich punktów odniesienia, które są zewnętrzne wobec badanego procesu „urzeczywistniania” prawa. To, czym jest osoba, determinowane jest systemem prawnym i kulturą, w której prawo funkcjonuje. Przy takim ujęciu Kaufmann nie osiąga jednego z ważnych celów, do którego zmierzał, nie wskazuje kryteriów pozwalających stwierdzić, czy stopniowa – dokonywana zgodnie z odkrytymi przez hermeneutykę filozoficzną wymaganiami poprawnego rozumienia – zmiana normatywnego sensu systemu prawnego zmierza ku „ustawowemu bezprawiu”, czy też nie. (shrink)

The study aims at making explicit the three spheres or planes, essential from the point of view of semiotics, on which the discourse regarding dignity takes place, and at clarifying the relations between these planes. The analysis uses the conception of Kazimierz Ajdukiewicz. There are three principal areas in which the discourse on dignity is conducted – the plane of linguistic expressions on which the name “dignity” is used; the plane of meanings on which the notion of dignity is placed; (...) and the plane of objects on which there is dignity itself. There is a relationship of meaning between the different concepts of dignity and the expression “dignity”, a relationship of signification between expression “dignity” and dignity as its referent, and a relationship of apprehension between the concepts of dignity and their referents. (shrink)

In the last two decades, major cities in Malaysia have witnessed a spate of urban redevelopment including commercial and retail complexes, and residential estates. The current urban transformations taking place in Malaysian cities are mainly market-driven and characterized by fast-track development with a strong priority on the road infrastructure. This is a typical example of an intensive property-led development that is becoming a central driver of the national economy. This article provides a deeper understanding of the complexity of urban development (...) in Malaysia. Here, the major aim is to understand the Malaysian cities' transitions in the trajectory of their colonial past, national identity, multi-cultural community, culture, and religion. Focusing on South East Asian urbanism, this article determines how internal and external forces and global trends such as neoliberalism and property-led development affect the transformation of urban landscapes and expansions in Malaysia. The outcomes of this paper will indicate how much property-led development and globalisation have affected the traditional and tropical climate-responsive urban environment in Malaysia. It will also identify sustainable design and planning measures that should be implemented in the cities of Malaysia to combat the ill-effects of globalisation. (shrink)

The aim of this paper is to present and analyse legal acts cited in the European Parliament resolution of 20 January 2011 on the situation of Christians in the context of freedom of religion. The author presents the substance of the right to religious freedom and the position of religious freedom among other human rights. The paper also shows the formation of European law on religious freedom and grasps the development trends in this area. Because of the discrepancies that arise (...) when translating the same foreign terms into the Polish language, in order to better explain the content of the cited documents, the texts are also given in English language. The article is the summary of basic legal regulations relevant to reflect on religious freedom at EU level. Compiled materials may be useful to continue the reflection on religious freedom. (shrink)

Za „ojca” filozoficznej kategorii „godności”, która legła u podstaw kategorii prawnej, uznawany jest powszechnie Immanuel Kant. Przypomnieć jednak trzeba, że w bardzo podobny sposób, choć w zasadniczo odmiennym kontekście systemowym, charakteryzował godność Tomasz z Akwinu, pół tysiąca lat wcześniej, uznając ją za fundament bycia osobą. Stąd najistotniejszym i centralnym elementem, tytułowej, klasycznej koncepcji człowieka jest koncepcja godności. Akwinata jest autorem bodaj najbardziej rozbudowanej koncepcji osoby w tradycji filozofii klasycznej. Co więcej zmierzać będę do wykazania, że jego koncepcja lepiej nadaje się (...) do teoretycznego ugruntowania praw człowieka niż koncepcja Kanta. Rekonstruując propozycję Kanta ograniczam się, zasadniczo rzecz biorąc, do analizy Uzasadnienia metafizyki moralności. Interesować będą mnie zagadnienia podstawowe, przede wszystkim – wynikające z różnicy kontekstów systemowych – różnice w pojmowaniu bycia celem samym w sobie. W perspektywie ontologicznej koncentrować się będę na powiązaniu godności z indywidualnością; w perspektywie antropologicznej – na tym, jakiego typu działania stanowią o doskonałości człowieka, jakie działania (czym określone) realizują człowieka jako cel sam w sobie. W szczególności interesować się będę miejscem rozumu i woli w określaniu treści działań (w perspektywie kantowskiej będzie to pytanie o określenie treści powinności; w perspektywie Tomasza – pytanie o treść realizowanego dobra). Zasadnicze pytanie, które leży u podłoża podjętej problematyki antropologicznej, jest pytaniem o to, na ile dla pojmowania godności istotne jest uznanie woli jako w sposób wolny współokreślającej treść powinności (Kant) lub dobra (Akwinata), a na ile woli jedynie podążającej za poznaną powinnością lub poznanym dobrem. Zmierzać będę do uzasadnienia tezy, że koncepcja Akwinaty w ugruntowaniu godności akcentuje wprost indywidualność opartą na wyborze czegoś, co nie jest jednoznacznie treściowo obiektywnie zdeterminowane i co wykracza poza to, co powszechne, poza to, co gatunkowe; natomiast koncepcja Kanta godność wiąże przede wszystkim z tym, co powszechne, gatunkowe i zapoznaje doniosłość indywidualności dla pojmowania godności. (shrink)

The article analyzes and criticizes the assumptions of Peter Van Inwagen’s argument for the alleged contradiction of the foreknowledge of God and human freedom. The argument is based on the sine qua non condition of human freedom defined as access to possible worlds containing such a continuation of the present in which the agent implements a different action than will be realized de facto in the future. The condition also contains that in every possible continuation of the present state of (...) affairs, the same propositions about the ‘present past’ (the past before the present moment) are true as are true in the present state of affairs. The paper argues that Van Inwagen’s reasoning is inconclusive, it contains the type of mistake of confusing conditional impossibility with unconditional and presents a methodologically wrong method of solving a philosophical problem. It is because in the very construction of the problem determining the available solution. The article points to the possibility that the human freedom of some action is not excluded by the fact that specific past facts logically entail that this event will occur. (shrink)

Sprawiedliwość jako cecha działającego podmiotu jest w swej istocie doskonałością całości, doskonałością jego istnienia. Taka doskonałość („dzielność”) całości zakłada sprawność każdego zasadniczego elementu naszego wnętrza – intelektu, woli i uczuć, choć nie jest po prostu sumą doskonałości tych elementów, jest czymś jakościowo różnym. Niemniej jednak Platona ujęcie doskonalenia elementów „wnętrza” człowieka prowadzi do refleksji nad powiązaniem sprawiedliwości z pozostałymi uniwersalnymi wartościami konstytucyjnymi – prawdą, dobrem i pięknem. Dzielnością (cnotą) właściwą intelektowi, symbolizowanemu przez władców Platońskiego państwa, jest mądrość, a ta nie (...) może się obyć bez prawdy. Dzielnością woli, symbolizowanej przez żołnierzy i policjantów, jest odwaga pojmowana przez Platona jako postępowanie zgodne z własnymi, rozumnymi przekonaniami, a takie postępowanie jest fundamentem dobra (moralnego). Uczucia – symbolizowane przez wytwórców – ukierunkowywane, „pociągane” są przez piękno. Krótko, wiedza – ma być prawdziwa, działanie – dobre, a to, co wytwarzane – piękne. To przesłanie Platona dotyczące naszych uniwersalnych wartości konstytucyjnych. To też przesłanie dotyczące celów, których realizacji powinna służyć kultura duchowa – nauka zmierza do prawdy, moralność do dobra, sztuka do piękna. Platon każe przy tym pamiętać, że rozwój kultury nie jest celem samym w sobie, ale służyć powinien tworzeniu warunków rozwoju konkretnego człowieka, w tym tworzeniu warunków do bycia sprawiedliwym. (shrink)

Celem opracowania jest dookreślenie tego, czym jest prywatność. Interesuje mnie prywatność w aspekcie nor¬matywnym, jako coś, co uważamy za nasze dobro; coś, czego się domagamy, co jest naszym prawem, i to nie tylko w sensie moralnym, ale także chronionym prawem pozytywnym. Prywatność jest czymś relacyjnym, i to przynajmniej w dwojakim znaczeniu. Po pierwsze, konstytuowana jest poprzez relację oddzielenia od czegoś - państwa, zakładu pracy (pracodawcy), rozmaitych instytucji. Po drugie, to, co prywatne z punktu widzenia jednych relacji - np. relacji jednostki (...) do państwa, do sprawowanych urzędów - nie musi być prywatne z punktu widzenia pracy zawodowej. Prywatność nie jest oparta na prostej opozycji pomiędzy tym, co społeczne, grupowe, a tym, co osobiste, indywidualne; podmiotem prywatności może być podmiot zbiorowy i nie wobec każdej grupy społecznej można się sensownie domagać prywatności. Prywatność pozwala w pełni dysponować tym, co „moje”. Sfera prywatna daje szczególne możliwości realizacji moich własnych celów, uzyskuję przestrzeń indywidualizacji, realizacji siebie jako niepowtarzalnej jednostki, której też sam jestem autorem. W sferze prywatnej podmioty stają się też podmiotami tworzącymi przestrzeń normatywną, uznając reguły rozpoznawane jako wyraz tego, co naturalne, zastane, i tworząc lub współtworząc z innymi uczestnikami tej sfery własne reguły, realizując przez to istotny wymiar autonomii osoby. Prywatność daje wreszcie przestrzeń dla rozwoju relacji ściśle osobowych, opartych na wyłączności tego, co między osobami się rozgrywa. Mając na uwadze zbieżność dążenia do ograniczania prywatności z wprowadzaniem elementów totalitarnych, można także zauważyć, że ochrona prywatności nie tylko chroni jednostki, ale i potrzebna jest sferze publicznej jako jeden ze środków przeciwko wadom rozwiązań totalitarnych. (shrink)

W NINIEJSZYM opracowaniu analizuję klauzulę dobra wspólnego zawartą w art. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r., zmierzając do uwyraźnienia, w jakim sensie można mówić o jej prawnonaturalnym charakterze (zatem i do zarysowania możliwych znaczeń zwrotu "prawnonaturalny charakter klauzuli dobra wspólnego") oraz do ujawnienia „momentów" prawnonaturalnych, które mogą wchodzić w grę przy interpretacji tej klauzuli.

The paper refers to the argument from hiddenness as presented in John Schellenberg’s book The Hiddenness Argument and the philosophical views expressed there, making this argument understandable. It is argued that conditionals (1) and (2) are not adequately grounded. Schellenberg has not shown that we have the knowledge necessary to accept the premises as true. His justifications referring to relations between people raise doubts. The paper includes an argument that Schellenberg should substantiate its key claim that God has the resources (...) to accommodate the possible consequences of openness to a relationship with finite persons, making them compatible with the flourishing of all concerned and of any relationship that may come to exist between them. At the end of the text, I propose to treat the argument as a rejection of an anthropomorphic God. (shrink)

The fact of religious diversity is vital for the philosopher of religion but also, to some extent, for the believer of a given faith. It takes place in such a dimension in which the views of a given believer or the meaning of the practice of a given religion presupposes the truthfulness of specific claims concerning a given religion or the beliefs included in it. If now on the part of the philosopher of religion or the followers of another religion, (...) there is a direct or indirect challenge to such a key proposition, religious disagreement with epistemic dimension is involved. At the same time, it is not the case that any religious diversity is a case of epistemically significant religious dissent. The paper, by distinguishing different aspects of religions and functions performed by religion, tries to show in which situations religious diversification leads to religious disagreement. Both the follower of religion and the philosopher of religion can and should seek the truth in matters of crucial importance to religion. The difference is that the follower of a given religion is more interested in the salvific and practical functions of religion, along with the associated sense of value and meaningfulness of life and, to a lesser degree, the theoretical certainty that her religion is correct at crucial points. On the other hand, the achievement of ‘the soteriological’ purpose of religion based on false belief is impossible, just as the meaningfulness of life 'based on the sand and not on the rock’. It is because the false foundation is devoid of higher value. That is why there is a community of a philosopher of religion and a follower of a given religion to search for the truth of it. (shrink)

STRESZCZENIE Opracowanie zmierza do udzielenia odpowiedzi na pytanie, czym – z punktu widzenia struktury procesu wykładni i struktury wchodzących w grę wartości konstytucyjnych – różni się ograniczanie wolności i praw w ramach stosowania „zwykłych środków konstytucyjnych”, od ograniczania wolności i praw dopuszczalnego w stanach nadzwyczajnych. Podjęta zostaje problematyka dotyczącą kwestii materialnych, a poza zakresem rozważanych zagadnień pozostają kwestie dotyczące formalnych warunków dopuszczalności ograniczeń, jak publiczne ogłoszenie zagrożenia czy możliwość wprowadzania ograniczeń w aktach podustawowych. Stawiane tezy są polemiczne wobec poglądów, że (...) zawieszenie wolności lub praw jest skrajnym typem ograniczania i następuje wtedy, gdy wolności czy prawa „już nie ma”, lub że zawieszenie zakłada ograniczenie istoty wolności lub prawa. Okazuje się, że można sensownie mówić o zawieszaniu wolności lub praw także wówczas, gdy są one ograniczane w niewielkim tylko stopniu. Ponadto, możliwe jest zawieszanie, które nie prowadzi do ograniczenia istoty wolności lub prawa. Argumentuje się, że istotą zawieszania wolności lub praw w stanach nadzwyczajnych jest zakwestionowanie podstawowego ich przymiotu, jakim jest – uznawana w prawie międzynarodowym – nienaruszalność „całych” poszczególnych praw człowieka, która jest czymś innym od nienaruszalności ich istoty. Przy okazji prowadzona jest refleksja teoretycznoprawna nad zagadnieniem zawieszania wolności lub praw. Zawieszenie okazuje się czymś istotnie różnym od czasowej utraty mocy obowiązującej przepisów dotyczących wolności czy praw. Ich ciągłe obowiązywanie znajduje wyraz, na przykład, w zasadzie proporcjonalności mającej zastosowanie do zawieszanych wolności lub praw. -/- Extraordinary Measures and Restrictions of Constitutional Freedoms and Rights ABSTRACT The study aims to answer the question on the difference between limitation of freedoms and rights in ordinary situations and their suspension (derogation) when extraordinary measures are introduced. This question is considered from the point of view of the structure of the interpretation process and the structure of the constitutional values. Consideration is given to issues relating to material aspects. However, issues relating to formal conditions for the admissibility of restrictions, such as public announcement of a threat or the possibility of introducing restrictions in sub-statutory acts, are not examined. The theses put forward are critical of the view that suspension of freedoms or rights is an extreme type of limitation and a freedom or a right "is no longer there", and of the view that suspension presupposes violation of the essence of freedom or right. It can be argued that it makes sense to talk about the suspension of freedoms or rights also when they are only slightly restricted. Moreover, it is possible to suspend a freedom or a right without violating their essence. It is argued that suspension of freedoms or rights leads to questioning of their basic characteristic that is their inviolability as recognized in international law. However, this inviolability of freedoms or rights is something different from the inviolability of their essence. In terms of the theory of law, the suspension of freedoms or rights turns out to be something significantly different from the temporary loss of the binding force of the respective provisions. Their continued validity is reflected, for example, in the application of the principle of proportionality to the suspended freedoms or rights. (shrink)

Zasadniczym przedmiotem analiz tego opracowania jest pojęcie godności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej z 7 grudnia 2000 r. Interpretacja Karty prowadzona jest z uwzględnieniem postanowień Traktatu z Lizbony z 13 grudnia 2007 r., który podniósł Kartę do rangi prawa traktatowego. Uwyraźnienie treści pojęcia godności w Karcie dokonywane jest przez pryzmat paradygmatu rozumienia godności utrwalonego już w prawie międzynarodowym praw człowieka na poziomie uniwersalnym, czyli prawa kształtowanego i funkcjonującego w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych. Paradygmat uniwersalny, w którego centrum znajduje się (...) uznanie godności za przyrodzoną (inherent – „nieoddzielalną), powszechną, równą i za źródło wszystkich praw człowieka, był dotąd w systemach prawnych powszechnie akceptowany. Obejmował on elementy prawnonaturalne, które po doświadczeniach z dwudziestowiecznymi systemami totalitarnymi i systemami – mówiąc słowami Gustawa Radbrucha – „ustawowego bezprawia”, uważane były za pożądane, nie tylko w prawie międzynarodowym. Przy bliższym przyjrzeniu się najważniejszym postanowieniom prawa europejskiego dotyczącym godności i podstaw praw człowieka okazuje się, że paradygmat uniwersalny został radykalnie zakwestionowany – w miejsce ugruntowania praw człowieka w czymś obiektywnym, przyjęto ich ugruntowanie w kulturze. (shrink)

Dawkins’ Ballet In the Garden of Theology. A Critical Assessment of Richard Dawkins’ Epistemological Theses On Theistic Beliefs From The God Delusion. Part I My paper presents a detailed analysis and assessment of Richard Dawkins’ epistemological theses from The God Delusion concerning the nature of religious belief, the existence of God and treating belief in God as a scientific hypothesis. In the first part of the article, I am interpreting Dawkins’ statement that atheism deserves respect as an epistemic achievement. I (...) suggest that rationality of that assessment depends on Dawkins’ success in arguing that science shows that God does not exist. My second aim is to show that the real object of Dawkins’ attack is not some abstract theistic hypothesis, as he suggests, but the Western ethical monotheism, mainly the Christian faith in God. If I am right, then his rejection of thus interpreted theism is not enough to justify his more general thesis that God hypothesis is false or improbable. The first part of the paper prepares the ground for the second, with criticism of Dawkins’ reasoning to the conclusion that almost certainly there is no God. (shrink)

Short paper about debate on cognitive meaning of religious use of language in early analytic philosophy of religion. Published in Companion to Philosophy of Religion, edited by Janusz Salamon, Cracow: WAM, 2016.

An important argument in favour of recognising the cultural relativism and against universality of dignity and human rights, is the claim that the concept of dignity is a genuinely modern one. An analysis of a passage from the Demiurge’s speech in Timaeus reveals that Plato devoted time to reflecting on the question of what determines the qualitative difference between certain beings (gods and human being) and the world of things, and what forms the basis for the special treatment of these (...) beings – issues that using the language of today can be described reasonably as dignity. The attributes of this form of dignity seem to overlap with the nature of dignity as we know it today. Moreover, Plato proposes a response both to the question of what dignity is like, as well as the question of what dignity is. It is existential perfection, rooted in a perfect manner of existence, based on a specific internal unity of being. Dignity is therefore primordial in regard to particular features and independent of their acquisition or loss. Plato’s approach allows him to postulate that people be treated as ends in themselves; an approach therefore that prohibits the treatment of people as objects. Both the state and law are ultimately subordinated to the good of the individual, rather than the individual to the good of the state. -/- Istotny argument na rzecz relatywizmu kulturowego i przeciwko powszechności godności i wynikających z niej praw człowieka, oparty jest na poglądzie, że godność uznana została dopiero w czasach nowożytnych. Analiza fragmentu mowy Demiurga z Platońskiego dialogu Timajos ujawnia, że Platon rozwinął refleksję nad czymś, co stanowi o jakościowej różnicy między pewnymi istotami (bogami i ludźmi) a światem rzeczy, i co jest podstawą szczególnego traktowania tych istot, a co językiem współczesnym zasadnie można określić jako godność. Zbieżna jest charakterystyka tej godności z charakterystyką przyjmowaną współcześnie. Co więcej, Platon daje propozycję odpowiedzi nie tylko na pytanie, jaka jest godność, ale także na pytanie, czym jest godność. Jest ona doskonałością egzystencjalną, ugruntowanym w szczególnie doskonałym sposobie istnienia, opartym na szczególnej wewnętrznej jedności bytu. Jako doskonałość istnienia ogarnia ona cały byt, wszystkie jego cechy; jest nieoddzielalna od bytu (jest przyrodzona i niezbywalna). Jako pierwotna wobec partykularnych cech, jest niezależna od ich nabywania lub utraty. Platońskie ujęcie pozwala w oparciu o ujęcie godności formułować postulaty zbieżne z formułowanymi dziś dyrektywami nakazującymi traktować osoby jako cele same w sobie i zakazującymi traktowania osób w sposób czysto instrumentalny, przedmiotowy. Okazuje się, że – zdaniem Platona – jednostki nie wolno traktować czysto instrumentalnie dla dobra państwa; zarówno państwo, jak i prawo są podporządkowane dobru jednostki. (shrink)

Truth seems to be an indispensable element of authority which presents itself as being based on more than just power and efficiency. In the domain of law,there is not only and primarily the problem of establishing the truth about the facts which are to be judged; there is also the problem of norms—does their authority rest solely on the act of establishing them, or is there “something behind”, a truth which contributes to the strength of law, and which provides legitimacy (...) to both legislator and to the legal norms themselves. In theoretical reflection, the very possibility of talking about true norms or true evaluations is under challenge, and this view dominates in the academic education of lawyers and other professionals. At the basis of this project lies the conviction that the problem of true norms, and the more general problem of the place of truth in law, is worth re-examining. In the course of such a re-examination, it is also worth returning to certain points in the tradition of thinking about the foudations of law. In the tradition recalled by the papers presented here—by both Italian and Polish authors—a prominent place is occupied by Polish thinkers such as Leon Petrażycki, Czesław Znamierowski, and Zygmunt Ziembiński. The book consists of three major parts. The titles—Tradition, Theory, Practice mark important points of reference in the reflection on truth in the context of law. The contributions relate to these points in different degrees, and each, though placed in one of these parts, also refer to the others. (shrink)

The paper links higher education reforms and welfare states reforms in postcommunist Central European countries. It links current higher education debates (and reform pressures) and public sector debates (and reform pressures), stressing the importance of communist-era legacies in both areas. It refers to existing typologies of both higher education governance and welfare state regimes and concludes that the lack of the inclusion of Central Europe in any of them is a serious theoretical drawback in comparative social research. The region should (...) still, after more than two decades of transition and heavy international policy advising, be viewed as a “laboratory of social experimentation”. It is still too risky to suggest generalizations about how Central European higher education and welfare systems fit existing typologies. Consequently, the “transition” period is by no means over: it is over in terms of politics and economics but not in terms of social arrangements. Both higher education and welfare states should be viewed as “work in progress”: permanently under reform pressures, and with unclear future. (shrink)

I argue that Ireneusz Ziemiński doesn't justify his skepticism about knowledge of existence of God. First, he reduces a question to metaphysical one - do we have sound, valid proofs of God's existence and imposes too heavy conditions on arguments for God. Second, he doesn't show that disagreement between philosophers in that question justify his negative assessment of arguments. Third, Ziemiński omits epistemological question what is knowledge of God's existence, especially in its direct form as well as externalistic account's of (...) knowledge of God, for example Plantinga's and Alston's. (shrink)

The aim of the paper is to provide a philosophical and historical background to current discussions about the changing relationships between the university and the state through revisiting the classical “Humboldtian” model of the university as discussed in classical German philosophy. This historical detour is intended to highlight the cultural rootedness of the modern idea of the university, and its close links to the idea of the modern national state. The paper discusses the idea of the university as it emerges (...) from the philosophy of Wilhelm von Humbold, Johann Gottlieb Fichte and Friedrich Schleiermacher, as well as - in the 20th century - Karl Jaspers and Jürgen Habermas. More detailed questions discussed include the historical pact between the modern university and the modern nation-state, the main principles of the Humboldtian university, the process of the nationalization of European universities, the national aspect of the German idea of culture (Bildung), and the tension between the pursuit of truth and public responsibilities of the modern university. In discussing current and future missions and roles of the institution of the university today, it can be useful to revisit its foundational (modern) German idea. In thinking about its future, it can be constructive to reflect on the evident current tensions between traditional modern expectations of the university and the new expectations intensified by the emergence of knowledge-based societies and market-driven economies. From the perspective of the tensions between old and new tasks of the university, it is useful to look back at the turning point in its history. (shrink)

The abstract Everyone who gets to know deeper with the Nietzsche philosophy is forced to think about a mutual relationship of a culture and a biology. The main problem to correct show of above relationships is the understanding of the meaning of a language with reference to the culture and the biology. Considerations which are represented here are inspired by the Nietzsche philosophy. They are split by three parts. In the first part there is shown the meaning of the language (...) to create the herd in the Nietzsche philosophy. The second part develops his qualification of the language as a shortening of communication. The final part tries to refer the functioning of the language to the sphere of a biological human being. As I think, only the biological perspective permits to overstep the rhetoric of the individualism expressed in the Nietzsche philosophy by the opposition among weak and strong, or else among a priest and a superman. Thanks to drawn consequence from accepted by Nietzsche of the reduction my to the animal sort we are forced to the reversal of the perspective of his thought. The herd is not a centre to create the superman as the aim of the all mankind, but the sense of the exceptionality of an each subject is a centre to a fixation of the reproduction of the genetic definite population. (shrink)

Práce se zaměřuje na metodologicko-historické aspekty vývoje neurologie. V roce 2001 přišel Marcus Raichle s překvapujícím objevem, který je nyní obecně známý jako teorie Default Mode Network. DMN s sebou kromě nových poznatků o mozkové aktivitě přináší i kompletní přehodnocení dosavadních přesvědčení o mozku. Vědecká komunita předpokládala, že mozek je „reflexivním" nástrojem k vnějšímu prostředí a od tohoto přesvědčení odvíjela neurologický výzkum. DMN však přichází s pojetím neurální aktivity, jež není závislá na aktivní stimulaci mozku, což je v přímém protikladu (...) s předchozí výzkumnou tradicí. Současné výzkumy DMN vedou ke zcela novým poznatkům, které nebyly dosažitelné v rámci předchozího paradigmatu. Radikální proměna pojetí aktivity mozku s sebou přináší i nutnost přehodnocení neurologického výzkumu z hlediska metodologie. Stať se zabývá otázkou, zda lze považovat DMN za vědeckou revoluci a nové paradigma neurovědy v kontextu analýzy historických událostí, jež formovaly předchozí a stávající neurovědecký výzkum. (shrink)

In the article I discuss functionalist interpretations of Husserlian phenomenology. The first one was coined in the discussion between Hubert Dreyfus and Ronald McIntyre. They argue that Husserl’s phenomenology shares similarities with computational functionalism, and the key similarity is between the concept of noema and the concept of mental representation. I show the weaknesses of that reading and argue that there is another available functionalist reading of Husserlian phenomenology. I propose to shift perspective and approach the relation between phenomenology and (...) functionalism from a methodological perspective, specifically taking into account the functionalist explanatory strategy called functional analysis. I discuss the notion of function in Husserl’s works and Husserl’s idea of functional phenomenology. The key argument I develop is that in functional phenomenology we can find an explanatory strategy which is analogous to the strategy of functional decomposition used in functional analysis. I conclude that the proposed functionalist reading of phenomenology opens a new approach to the integration of phenomenology with cognitive sciences. (shrink)

Prezentowana książka jest pierwszą monografią w sposób całościowy omawiającą Preambułę Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2.4.1997 r. Dużo miejsca poświęca genezie tekstu - czytelnik znajdzie zgłoszone projekty oraz szerokie omówienie prac Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego. W centrum uwagi znalazły się aksjologiczne podstawy całego polskiego systemu prawa oraz refleksja nad wartościami fundującymi porządek prawny w ogóle. Autor omawia poszczególne wartości, uwzględniając ich oddziaływanie na orzecznictwo, zwracając uwagę również na przyjęte przez ustrojodawcę rozstrzygnięcia dotyczące pozaprawnego ugruntowania wartości konstytucyjnych. Podejmuje także problem normatywnego charakteru (...) Preambuły. Książka adresowana jest w sposób szczególny do wszystkich zainteresowanych prawem konstytucyjnym, przede wszystkim w kontekście zagadnień filozoficznoprawnych. Pogłębione rozumienie Preambuły Konstytucji jest istotne także dla wszystkich obywateli, gdyż wskazuje ona na podstawowe wartości leżące u podstaw wspólnoty politycznej. (shrink)

Thought experiments are frequently vague and obscure hypothetical scenarios that are difficult to assess. The paper proposes a simple model of thought experiments. In the first part, I introduce two contemporary frameworks for thought experiment analysis: an experimentalist approach that relies on similarities between real and thought experiment, and a reasonist approach focusing on the answers provided by thought experimenting. Further, I articulate a minimalist approach in which thought experiment is considered strictly as doxastic mechanism based on imagination. I introduce (...) the basic analytical tool that allows us to differentiate an experimental core from an attached argumentation. The last section is reserved for discussion. I address several possible questions concerning adequacy of minimalistic definition and analysis. (shrink)