Bu yazıda bir sanat yapıtının sahte olmasının ne anlama geldiği incelenmektedir. Bu amaçla iki tür sahtecilik türü olan yapıt kopyacılığı ve biçem kopyacılığı birbirinden ayırt edilmektedir. İlk tür kopyacılık ile ilgili temel tartışma bir yapıtın aslından ayırt edilemeyecek kadar iyi bir kopyası neden yine de sanatsal olarak aslından daha değersiz bulunur, sorusuyla ilgilidir. İkinci tür kopyacılıkta ise temel soru bir sanatçının biçemini taklit ederek "yeni" yapıtlar üretmenin sanatsal açıdan nasıl değerlendirilmesi gerektiğidir. Yazıda bu ikinci tür kopyacılık, Hollandalı ressam Van Meegeren'in (...) Vermeer'in biçemini taklit ederek yapıp Naziler'e sattığı tablolar üzerinden tartışılmaktadır. (shrink)

Wittgenstein Tractatus'ta anlamlı bir tümcenin işlevinin bir şey durumunu öne sürmek olduğunu belirtir ve böyle yapmayan bütün tümceleri anlam alanının dışına bırakır. Buna karşılık anlam alanının dışında kalan tümceler işlevsiz değildirler; onlar bir şeyleri gösterebilirler. Bu söylemek/göstermek ayrımı Tractatus için temel önemde olsa da ayrımın göstermek ile ilgili kısmını Wittgenstein yeterince açıklamaz. Bu yazıda bu kavramın özellikle de etik ve estetik söz konusu olduğunda bir bakış açısını göstermek olarak anlaşılabileceğini öne süreceğim. Algı çalışmalarında yaygın bir kavram olan bakış açısı, dilbilim (...) alanına özellikle metafor konusundaki çalışmalarla taşınmıştır. Bir metaforun belirli bir bakış açısı etkisi yaptığı sıklıkla söylenir. Wittgenstein'ın "göstermek" derken anlatmak istediği bir bakış açısı kazandırmak olarak yorumlanabilir. -/- In Tractatus, Wittgenstein states that the function of a meaningful sentence is to assert a state of affairs and excludes all sentences that do not do so from the realm of meaning. Sentences outside the realm of meaning, however, are not useless; they can show something. Although this saying/showing distinction is of fundamental importance for Tractatus, Wittgenstein does not clearly explain the part of the distinction related to showing. In this paper I will argue that this notion can be understood, especially in the case of ethics and aesthetics, as showing an aspect. Aspect, which is a widely used notion in perception studies, has been carried to the field of linguistics, especially with studies on metaphor. It is often said that a metaphor makes an aspectual effect. What Wittgenstein meant by "showing" can be interpreted as making someone recognise an aspect. (shrink)

Bilime ve bilimsel bilgiye yönelik yaygın görüş, bilimin objektif bir faaliyet olduğudur. Bu görüş bilimsel bilginin elde edilmesinde, bilim insanlarının nesnel bir tavır sergilediğini ve onların sosyal faktörlerden etkilenmediğini varsaymaktadır. Yirminci yüzyılın ikinci çeyreğinde, Viyana Çevresi ve Karl Popper'ın düşünceleri ile bilimde sosyolojik ve psikolojik unsurların keşif bağlamı içerisinde görülebileceği, bilimsel kuramların ve araştırmaların gerekçelendirilmesine yönelik girişimlerin ise yalnızca nesnel, epistemik çalışmalardan oluştuğu ileri sürülmektedir. Keşif bağlamı ve gerekçelendirme bağlamı adı altında yapılan bu ayrıma ilişkin iddialar, Thomas Kuhn'un 1962 yılında (...) yayımlanmış olan 'Bilimsel Devrimlerin Yapısı' adlı kitabında vurguladığı argümanlar ile sekteye uğramaktadır. Kuhn, sosyal ve psikolojik etkenlerin her iki bağlamda da yer aldığını ifade etmekte ve bu sebeple keşif ve gerekçelendirme ayrımına karşı çıkmaktadır. Bu çerçevede makalede, Kuhn'un ulaşmış olduğu sonuçlar Güçlü Program'ın öne sürmüş olduğu argümanlar çerçevesinde desteklenerek ortaya konulmaktadır. -/- ABSTRACT That science is an objective activity is the common view towards science and scientific knowledge. This view assumes that scientists have an objective attitude isolated from social factors in the process of obtaining scientific knowledge. In the second quarter of the twentieth century, the Vienna Circle and Popper argued that sociological and psychological elements can be seen in the context of discovery and that attempts to justify scientific theories and research are merely objective, epistemic studies. The claims regarding this distinction made under the context of discovery and the context of justification are interrupted by the arguments emphasized by Kuhn in his "The Structure of Scientific Revolutions" published in 1962. Kuhn opposes the distinction between discovery and justification by stating that social and psychological factors are present in both contexts. In this respect, Kuhn's conclusions are supported by the arguments put forward by the Strong Programme. (shrink)

Mimarlık diğer sanat dallarından iki bakımdan ayrılır. İlk olarak mimari yapıtlarla etkileşim kaçınılmazdır. Müzik dinlemeden, tiyatro veya sinemaya gitmeden, resim veya heykel sergilerini gezmeden yaşamımızı sürdürebiliriz ancak mimari yapılar olmadan bu olanaklı olmaz. Bu bakımdan mimarlık sanatlar içinde belki de insan yaşamını en fazla etkileyen daldır. İkinci olarak mimarlık bir yaşam gereksinimini karşılayan, böyle bir işlevi olan belki de tek sanat dalıdır. Örneğin resim, heykel, şiir, sinema veya tiyatro yapıtlarını sanatsal açıdan değerlendirirken hangi gereksinimimizi karşıladıkları sorusunu sormayız. Buna karşılık mimari (...) yapılar barınma başta olmak üzere bir dizi maddi gereksinimimizi karşılarlar. Hangi gereksinimi karşılamak amacıyla yapıldıkları sorusu onların sanatsal açıdan değerlendirilmesinde önem taşır. Bu yazıda mimarlığın sanatlar içindeki bu iki özgünlüğünü dikkate alan bir düşünürün, Ömer Naci Soykan'ın mimarlık konusundaki görüşlerini sırasıyla “mimarlıkta temel nitelikler”, “mimarlık etkinliği”, “mimarlık dili” ve “mimarlık estetiği” başlıkları altında ele alacağız. (shrink)

Öz: Bu yazıda Elisabeth Camp'in metafor kuramını eleştireceğim. Bu kurama göre metaforik anlam metaforik olarak kullanılan terimin işaret ettiği şeyin karakterizasyonunun bir başka şeyin karakterizasyonu ile etkileşimi yoluyla ortaya çıkar. Bu etkileşim beraberinde metaforun önemli bilişsel özelliklerinden biri olan olarak-görme etkisini zorunlu olarak getirir. Ben bu kuramın açıklamaya çalıştığı dilsel olguyu gereksiz yere karmaşıklaştırdığını savunacağım. Söz konusu olgu etkileşime gerek olmadan da açıklanabilir. Camp'in tersine, olarak-görme etkisinin metafor için özsel olmadığını savunacağım. Bunların yanı sıra Camp'in metafor kuramının kimi değillenmiş metafor (...) kullanımlarını açıklayamadığını göstermeye çalışacağım. Abstract: In this paper, I will criticise Elisabeth Camp's theory of metaphor. According tothis theory, the metaphorical meaning arises from the interaction of the characterization of the thing which the metaphorically used term indicates with the characterization of another thing. The interaction forces outone of the most important cognitive features of metaphor, the seeing-as effect. I will argue that this theory unnecessarily complicates the linguistic phenomenon it tries to explain, and that the phenomenon in question couldbe explained without the need for interaction. Contrary toCamp, I will try to show that the seeing-as effect is not essential for metaphor. I will also try to demonstratethat Camp's theory of metaphor fails to explain some uses of negated metaphors. (shrink)

Öz: Frege özel adların (ve diğer dilsel simgelerin) anlamları ve gönderimleri arasında ünlü ayrımını yaptığı “Anlam ve Gönderim Üzerine” (1948) adlı makalesinde, bu ayrımın önemi, gerekliliği ve sonuçları üzerine uzun değerlendirmeler yapar ancak özel adın anlamından tam olarak ne anlaşılması gerektiğinden yalnızca bir dipnotta kısaca söz eder. Örneğin “Aristoteles” özel adının anlamının Platon’un öğrencisi ve Büyük İskender’in öğretmeni ya da Stagira’da doğan Büyük İskender’in öğretmeni olarak alınabileceğini söyler. Burada dikkat çeken nokta örnekteki özel adın olası anlamları olarak gösterilen belirli betimlemelerin (...) de özel ad içeriyor olması. Anlamın Frege için bileşimsel olduğu, bir başka deyişle bir dilsel simgenin anlamının (varsa) parçalarının anlamlarınca belirlendiği düşünülürse, örnekteki belirli betimlemelerin anlamlarının saptanabilmesi için içerdikleri özel adların da anlamları saptanıp betimleme içinde geçtikleri yere konmalıdır. Bu işlem hiçbir özel ad kalmayana kadar sürdürülmelidir. Ancak biraz düşünülünce bir özel adın nesnesini tekil olarak betimleyecek ve içinde özel ad geçmeyecek bir betimleme bulmanın kolay olmadığı görülür. Örneğin yukarıdaki betimlemelerde geçen “Platon”, “Büyük İskender” ve “Stagira” gibi özel adların anlamları olabilecek ancak özel ad içermeyen betimlemeler bulmak pek kolay görünmüyor. Ortaya bir sonsuz gerileme sorunu çıkmış gibi duruyor. Frege’nin anlam-gönderim ayrımını için ciddi sonuçları olabilecek bu sorunu Frege çözebilir mi? Bu yazıda bu sorunun yanıtını arayacağım. Sorunu betimledikten sonra Frege’nin önündeki seçenekleri (örneğin bağlama duyarlı terimlerden (gösterme adılları veya belirteçler) yararlanma veya bağlamı sınırlama gibi) değerlendireceğim. -/- Abstract: In his “Sense and Reference” (1948), Frege makes his famous distinction between the sense and the reference of a proper name (and other signs) and discusses at length the significance, necessity and consequences of the distinction, but he explains how the sense of a proper name should be understood very briefly in a footnote. According to him, for example, the sense of the proper name “Aristotle” can be taken as the pupil of Plato and teacher of Alexander the Great or the teacher of Alexander the Great who was born in Stagira. What is interesting here is that the definite descriptions given as the possible senses of this proper name do themselves contain proper names too. Since the sense is something compositional for Frege, which means the sense of a linguistic sign is determined by its constituents (if there are any), in order to determine the sense of definite descriptions in question, we should first determine the senses of proper names they contain and substitute these senses with the proper names themselves. This process should continue until no proper name remains. However, it does not seem easy to find a definite description which describes the object of a proper name uniquely but contains no proper name itself. For instance, could we find appropriate senses that contain no proper name for “Plato”, “Alexander the Great” and “Stagira”? It does not seem likely. A problem of infinite regress appears to arise. Can Frege solve this problem, which poses a serious threat for his sensereference distinction? I will explore this problem in this paper. After explaining the problem, I will discuss the options (e.g. turning to indexicals or context restriction) Frege can take to deal with it. (shrink)

Özet: Bu yazıda nefret sözcüklerinin dilsel işlevi açıklanmaya çalışılacaktır. Bunun için öncelikle nefret sözcüklerinin kimi özelliklerini tartışıp sonrasında bu özelliklerin tümünün önereceğim sözcük sezdirimine dayalı nefret sözcükleri kuramı ile başarıyla açıklanabileceğini savunacağım. Buna göre nefret sözcükleri sözcük anlamı olarak bir insan grubuna işaret ederken, tipik kullanımlarında kimi olumsuz nitelikleri sözcük düzeyinde sezdirirler. Sözcük sezdirimi kavramı Grice'ın sezdirim kavramının bir tümcecikten daha küçük dilsel yapılara uyarlanmasıyla ortaya çıkar. Bu uyarlamanın olanaklı olduğunun gösterilmesi için Grice’ın tümce düzeyi için tasarladığı ilke ve maksimlerin (...) tümce altı düzeyde nasıl işlediğini açıklayacağım. Abstract: This paper aims at explaining the linguistic function of slurs. To this aim, I will first discuss certain features of slurs and then argue that these features can be successfully explained in my suggested phrasal implicature theory of slurs. In this view, slurs denote a group of people, and in their typical use they imply certain negative features at the phrasal level. Phrasal implicature is a notion which is developed by adapting Gricean notion of implicature to the linguistic units that are smaller than a clause. In order to show that this adaptation is possible, I will demonstrate how the Gricean principles and maxims work at the subsentential level. (shrink)

Özet: Bu yazı Paul Grice’ın 1967 yılında verdiği “Mantık ve Konuşma” başlıklı dersinin Türkçe çevirisinin okunmasına yardımcı olmayı amaçlamaktadır. Yazıda önce “Mantık ve Konuşma”nın arka planında yer alan dil felsefesi tartışmaları kısaca tanıtılmış sonrasında sezdirimler ve özellikleri, bağlam ve iletişimin ilkeleri gibi metinde geçen temel tartışmalar açıklanmıştır. En sonda ise “Mantık ve Konuşma”nın dil felsefesi ve dilbilimdeki etkilerinden kısaca söz edilmiştir. -/- Abstract: This paper aims at being helpful in reading the Turkish translation of Paul Grice’s 1967 lecture titled “Logic (...) and Conversation”. After introducing some relevant background discussions in the philosophy of language literature briefly, the paper explains the main discussions in “Logic and Conversation” such as implicatures and their features, context and principles of conversation. In the end, some influences of “Logic and Conversation” on philosophy of language and linguistics are briefly mentioned. (shrink)

Özet: Bilgi kirliliği eski bir sorun olsa da sosyal medya ve Internet tabanlı mesajlaşma uygulamalarının yaygınlaşmasıyla daha sık gündeme gelmeye başladı. Salgın hastalık gibi kriz dönemlerinde kirli bilginin etkinliğinin tehlikeli olabilecek boyutta arttığı görüldü. Bu yazıda bilgi kirliliği sorununu felsefi açıdan inceleyeceğim. Bilgi kirliliğinin ne olduğu sorusunu tartıştıktan sonra bilgi kirliliğinin üç türü arasındaki ayrımları ele alacağım. Son olarak bilgi kaynağı ve bilgi aktarıcısı olarak bir öznenin sorumluluklarının neler olduğu konusunu inceleyeceğim. Tartışmanın pratik sonuçlarını salgın hastalık konusuyla bağlantılı örnekler seçerek (...) canlandırmaya çalışacağım. -/- Abstract: Although disinformation is an old problem, it has become more common with the rise of social media and Internet-based messaging applications. In times of crisis such as pandemics, it has been observed that the effectiveness of disinformation has increased to a dangerous extent. In this work, I will examine the problem of disinformation from a philosophical point of view. After discussing the question of what disinformation is, I will distinguish between the three types of disinformation. Finally, I will explore an agent's responsibilities as an information source and sharer. I will try to illustrate the practical implications of the discussion by giving examples related to the pandemic. (shrink)

In this study, the existing definitions of thought experiments and the origin of this concept with its first usage in history will be discussed. Then, the epistemology of Ernst Mach, who conducted the first systematic research on thought experiments, will be provided in order to grasp his views on this subject correctly. In this context, the views of James Brown and John Norton, who support different positions, will be briefly described in order to draw the general framework of the epistemological (...) status of thought experiments. Finally, it will be revealed that the biological theory of knowledge and the doctrine of the economy of thought are the sources of Mach’s ‘instinctive knowledge’ argument about scientific thought experiments. (shrink)

Diogenes of Sinope, bilinen adıyla Diogenes ya da Sinoplu Diyojen’e yönelik yapılan bu çalışmada amacım, Dioegenes’in yaşamının, felsefi duruşunun ve benimsediği etik kuralların kapsamlı ve belgelenmiş bir şekilde sunulmasıdır. Diogenes’in hayatını ve öğretilerini güvenilir bir şekilde aktarmak aşırı derecede zordur, çünkü diğer antik filozoflardan ayrı olarak, onun yaşamına ilişkin güvenilir kaynaklar bulmak oldukça sınırlıdır. Ayrıca, fıçının içinde yaşayan bir Kinikli’ye yönelik ortaya konulmuş birçok kurmaca anekdot ile uğraşılması gerekmektedir. Güvenilir bilginin azlığı ve belgesiz atıfların yarattığı zorluklara rağmen, yine de birçok (...) kişinin hayalinde hayatta kalmayı başaran ünlü filozofun portresini ölümünden yirmi üç yüzyıl sonra yeniden inşa etmek mümkün gözükmektedir. Bu bağlamda, Diogenes’in yaşam tarzı ve felsefesine yönelik bilgiler verilecek, ardından temsil ettiği akım olan kinizmin temel öğretileri çeşitli kaynaklardan gösterilerek aktarılacaktır. Son olarak da, Diogenes’in Sinop kültürünün ve kültürel mirasımızın bir parçası olarak kabul edilmesinin mümkün olup olmadığı tartışılacaktır. (shrink)

Paul Goodman, 1960’larda modern Amerikan toplumunun organize sistemi içerisinde dönemin gençliğinin sorunlarını ön plana çıkaran ‘Growing Up Absurd: Problems of Youth in the Organized System’ (Saçmayı Büyütmek: Organize Sistemde Gençliğin Problemleri, 1960) eseri ile sosyal bir eleştirmen olarak ön plana çıkmıştır. Amerikalı bir düşünür olan Paul Goodman’ın kısa öyküler, romanlar, şiirler ve makalelerden oluşan çalışmaları, siyaset, sosyal teori, eğitim, kentsel tasarım, edebi eleştiri, hatta psikoterapi gibi geniş bir yelpazeye dağılmıştır. Onun temel argümanı (1960: 9-10) tek bir merkez etrafında örgütlenen teknoloji (...) toplumunun başarısızlıklarını eleştirerek, mevcut düzenin insanın doğasına uygun bir biçimde yeniden inşasını vurgulamaktadır. Goodman’ın yeniden inşa süreci içerisinde insan doğasına önem veren faaliyete dayalı anarşist ideolojisi, sorumluluk duygusunun homojen bir şekilde bireyler arasında paylaşılması gerektiğini vurgular. Goodman merkeziyetçi olmayan siyaset anlayışı ile kendisini Amerikan siyasetinin ve kültürünün karşısında yer alan bir pozisyonda konumlandırmaktadır (Honeywell, 2011: 1). Diğer bir deyişle Goodman (1960: 36), anarşist geleneği formüle etmek amacıyla yirminci yüzyıl Amerikası’nın içinde bulunmuş olduğu mevcut durumdan yola çıkarak eleştirilerini ademi merkeziyetçilik, katılımcı demokrasi, özerk toplum temaları üzerine temellendirmiştir. -/- Goodman’a göre, sosyal, kültürel, ahlâk ve eğitim gibi alanlarda uygulanan kurallar günümüz devletlerini etkisi altına alan kapitalist düzen tarafından belirlenmektedir (Bakır, 2016: 110). Bu durum Goodman’ın da içerisinde bulunduğu anarşist düşünürler tarafından kabul edilebilecek bir husus değildir, çünkü anarşistler mevcut düzenin ve sosyal yaşamın otorite ve itaat yapılarıyla güçlendirilen belirli yaklaşımlar ile kontrol altına alınmasını, insanların fikirlerini özgürce ifade edemeyeceği, bir nevi entelektüel bir hapishane içerisinde yaşaması anlamına geleceğinden dolayı karşı çıkmaktadırlar (Sheean, 2003: 122). Aynı nedenlerden dolayı Goodman, modern liberalizm ve Marksizm gibi alternatif radikal ideolojileri yerinden yönetim düşüncesi ve sosyal mühendislik konusundaki eğilimleri dolayısıyla reddetmektedir. Goodman için anarşizm, özgürlük ve toplumsal değişime yeterli düzeyde arka çıkabilecek tek ideolojik çerçeve olarak görülmektedir. Ona göre (2010: 143), “anarşizm ya da daha iyisi, anarko-pasifizm (toplumsal değişim hareketleri içerisinde örgütlü şiddete ve kurumlara karşı çıkan anarşist anlayış) günümüzün gelişmiş toplumlarının bürokrasilerini, karar verme konusunda aşırı merkezîleşmelerini ve sosyal mühendislik gibi problematik durumlarını ve tehlikelerini tutarlı bir şekilde öngörmüştür”. -/- Siyaset, sosyoloji ve felsefe gibi çeşitli alanlar içerisinde etkili olan anarşist kuramlar, radikal bir söylem olarak eğitimcileri ve araştırmacıları yeni öğretilere ve uygulamalara teşvik etme konusunda itici bir güç oluşturabilmektedirler. Anarşist yaklaşımlardan eğitim kuramı ve araştırmalara yönelik daha belirleyici bir rol alması beklenmektedir, ancak bu yaklaşımlar mevcut radikal akademik görüşü büyük ölçüde etkisi altına alan Marksizm’in eğitim alanında göstermiş olduğu aynı etkiyi gösterememiştir. Anarşist düşünceleri eğitim alanı içerisinde daha etkili ve görünür kılabilmek amacıyla Paul Goodman, Francisco Ferrer ve Alexander Neill’ın ileri sürmüş olduğu çeşitli düşünceler, girişimler ve uygulamalar ortaya çıkmıştır. Bu doğrultuda Goodman’ın anarşizme ilişkin düşünceleri ile bu çalışma sıkı bir anarşizm tahlili, eleştirisi ve felsefesinden öte anarşist anlayışın eğitimdeki uygulanabilirliğine yönelik bir soruşturma içerisine girmekte ve anarşist yaklaşımın mevcut eğitim sistemlerinden hangi yönleriyle farklılaştığını, sonucunda etkili bir eğitim anlayışı ortaya koyup koyamadığını tartışmaktadır. (shrink)

Fen eğitimi ve öğretiminin anahtar unsurlarından bir tanesi bilimin doğasının ve özelliklerinin doğru bir şekilde tespit edilmesidir. Bilimin doğasına yönelik tespitler fen eğitimi yöntemlerini birçok açıdan etkilemektedir. Fen eğitimi ve fen öğretimi ile ilgili olan kişiler bilimin doğasının açık bir şekilde öğretilmesi gerektiğini kabul etmektedir. Thomas Kuhn’un bilim tarihi, bilim felsefesi ve bilim sosyolojisi alanlarını içeren incelemeleri neticesinde ileri sürdüğü bilimin yapısına, işleyişine ve doğasına yönelik tezleri (paradigma, olağan bilim, bilimsel devrimler, eşölçülemezlik, bulmaca çözme, kuram seçimi, keşif ve gerekçelendirme ayrımı) (...) fen eğitimi ve öğretimi alanında sıklıkla başvurulan kaynaklar olmuştur. Bu doğrultuda makalede mantıkçı pozitivist bilim anlayışının bilimin nesnel, evrensel, kesin gerçekleri ortaya çıkaran, sosyal-kültürel değerlerden ve ön yargılardan bağımsız, bilimsel bilginin birikimsel bir şekilde ilerlediği yönündeki iddiası bilimin gerçek doğasını yansıtamadığı düşüncesiyle Kuhn’un görüşleri çerçevesinde tartışılmaktadır. Makalenin temel savı Kuhn’un bilime ve bilimin doğasına yönelik tespitlerinin bilimin gelişen, dönüşen ve değişen yapıdaki gerçek doğasına vurgu yaptığı ve böylece fen eğitiminde sıklıkla başvurulan bilimin doğasına yönelik kavrayışı dönüştürdüğüdür. (shrink)

Bilimi ve bilimsel bilgiyi kültür, değer ve öznel yargılardan izole ederek nesnel bir şekilde ortaya koyabilmeye yönelik hararetli tartışmaların yaşandığı yirminci yüzyıl bilim anlayışının temel gayesi, deney ve gözleme tabi olabilecek fiziki dünyadaki olguları, mantıksal çözümlemeye tabi tutarak birleştirilmiş bilime ulaşmaktır. Bu amaca giden yolda olgulara dayanmayan ve sınanamayan her türlü metafizik öge yok sayılır. Bilimsel bilginin sadece deney ve gözleme tabi olana, diğer bir deyişle olgu verilerine dayandığı iddiasını taşıyan bu düşünce sistemi, özellikle Viyana Çevresi üyeleri tarafından benimsenmiştir. Bu (...) bakımdan Çevre üyelerinin bilimsellik anlayışındaki temel ölçüt olgulara dayanan önermelerin ya da yargıların doğrulanabilmesidir. Bilimsel bilginin sadece olgusal dünyanın gözlemlenmesi ve bu gözlem sonucunda ortaya konulan önermelerin ya da ifadelerin doğrulanmasıyla sağlandığını düşünen Çevre üyelerinin bu savlarındaki amacı bilimi ve onun bilgisini her türlü kültür ve değer alanından uzaklaştırarak metafiziksel unsurlardan arındırılmış nesnel bilgiye ulaşmaktır. Çevre üyelerinin birçoğu bilim alanı içerisinde tartışmaya yol açan meselelerin aslında metafiziksel içerikli ve dolayısıyla bunların görünüşte problemler olduğunu belirterek bu tartışmaların bilimsel bilginin gelişimi önünde bir engel oluşturacağı kanaatindedir (Hızır, 1965, s. 254). Söz gelimi, Carnap’a göre, metafizik ögeler olgusal içeriğe sahip olmadığı ve sınanabilir nitelikte olmadıkları için bilim alanı içerisinde değerlendirilemez. Bu nedenle, metafizik ögeler hem doğrulanması mümkün olmadığı hem de dilin mantıksal dizimine genellikle uymadığı gerekçesiyle anlamsızdır (Öztürk, 2011, s. 155). Bu bakımdan Çevre üyelerine göre, olgulara dayanmayan ve bilimde yanılsamalara yol açan metafizik söylemler bilimden ayıklanmalı ve bilimsel bilgi ancak olgu ve deneye dayanan önermeler üzerinden yürütülmelidir. Öte yandan Çevre düşünürleri mantıksal çözümleme yoluyla olgulara dayanan önermelerin metafiziksel unsurlar içeren önermelerden ayırt edilebileceğini ifade etmiştir. Bu bağlamda metafizik önermeleri, metafizik olmayan önermelerden ayırt edecek ölçütün doğrulanabilirlik olduğunu savunurlar. Çevre üyelerinin bu tutumları bir bakıma bilim ve sözde bilim arasında ayrım yapma ve metafiziği bilimin dışında tutma çabası olarak da değerlendirilebilir (Kabadayı, 2011, s. 39-40). Yirminci yüzyıl bilim anlayışında bilimsel etkinlikte gözlemin ve gözlemi yürüten bilim insanlarının dolaysız öznel duyu verileriyle ilişkili olduğu bu nedenle gözlem verilerinin psikolojizmin etkisinde olduğu fikri ortaya atılır. Başta Neurath olmak üzere dönemin bilim felsefecileri bilimsel bilginin kültür, değer ve psikoloji gibi öznel unsurlardan uzaklaştığı sürece değerli olduğu kanısında olduğu için bu fikre karşı çıkmaktadır (Gillies, 2018, s. 123). Görüldüğü üzere, Çevre üyelerinin temel amacı metafizik önermelerden arındırılmış, olgulara dayanan bir bilime ulaşmaktır. Bu amacın gerçekleşmesine olanak sağlayacak yöntem ise mantıksal çözümlemedir. Bu bağlamda Çevre üyeleri olgulara dayanan ve doğrulanabilen önermelerin, söz dizimi (sentaks) ve anlamsal (semantik) açıdan incelemeye tabi tutulması gerektiğini düşünmektedir (Yardımcı, 2018, s. 13-15). Özellikle Carnap (1935, s. 9-10) doğrulamanın ancak öne sürülen önermenin mantıksal analize tabi tutularak yapılması gerektiğini iddia etmiştir (Irzık, 1962, s. 65). Bununla birlikte, felsefenin işlevi, önermeleri mantıksal analize tabi tutarak yalın hale getirmektir. İşte felsefenin bu yönü Neurath’da bilimin birliği, Carnap’ta ise bilimin sentaksı, yani bilimin mantığı üzerine çalışma anlamına gelir (Hızır, 1965, s. 252). Bilimi, bilim olmayandan ayırma yöntemi olarak kullanılan doğrulama işlemi, teorik bir söylem ve gözlem önermesi arasında yapılan bir işlem olması bakımından mantıksal ve dilsel bir özellik taşır. Buradaki temel sorun ise teorik bir önermenin gözlem önermelerine indirgenebilir nitelikte olması ve gözlem önermelerinin, gözlem ile nasıl ilişki kurduğunu saptamaktır. İşte Viyana Çevresi üyeleri bu ilişkinin protokol önermeleri ile kurulduğu kanaatindedir (Ural, 2012, s. 105-107) çünkü onlara göre; öznelerarası bir bilimin sağlanması için yansız ve anlam karmaşasından arındırılmış bir dil gereklidir (Serin, 2015, s. 55). Bu dil de ancak protokol önermeler aracılığıyla kurulabilir. Bu bağlamda Çevre üyelerinin, metafiziksel ifadeler barındıran önermelerin anlamsızlığı ve bilimleri ortak bir paydada birleştiren fiziksel bir dil oluşturma olmak üzere iki temel hedefinin olduğu söylenebilir (Godfrey-Smith, 2003, s. 25; Salgar, 2012, s. 187). (shrink)

Gözlemlenenlerden gözlemlen(e)meyenlere diğer bir deyişle genel yasalara ulaşma imkânı veren çıkarım yöntemi olarak tümevarımsal ya da endüktif akıl yürütmenin rasyonel olarak temellendirilmesinin imkanına yönelik soruşturma tarih içerisinde tümevarım sorunu ya da endüksiyon problemi olarak tezahür etmiştir. Bu sorunun temel argümanı tarihsel okumalara baktığımızda İskoç ampirist filozof David Hume tarafından öne sürülmüştür. Hume, tümevarımsal çıkarımlar temelinde, gözlenmeyen meseleler hakkındaki inançlarımıza hangi gerekçelerle ulaştığımızı soruşturmaktadır. Hume soruşturmasının sonucunda gözlemlenenden gözlemlen(e)meyen durumlara ilişkin yapılan olgu meseleleri ile ilgili bütün tümevarımsal akıl yürütmelerin dolaylı ya (...) da dolaysız olarak nedensellik ilişkisine ve bu ilişkinin temelinde yer alan doğanın düzenliliği ilkesi ya da “gelecek her zaman geçmişe benzer” önermesine dayandığını ifade ederek bütün tümevarımsal akıl yürütmelerde ortak olan geleceğin her zaman geçmişe benzeyeceği ifadesinin rasyonel olarak temellendirilmesinin mümkün olmadığını belirtmektedir. Bu bağlamda, çalışmada tümevarımsal akıl yürütme sonucunda ulaşılan sonuca inanmanın hiçbir rasyonel temelinin olamayacağı yönündeki Hume’un görüşü argüman formunda yeniden yapılandırılarak ortaya konulacaktır. (shrink)

Bilimsel faaliyetin ve bilimsel bilginin en temel özelliklerinden bir tanesi olarak karşımıza çıkan bilimsel nesnellik bilim felsefesi alanı içerisinde sıklıkla tartışılan bir konu olagelmiştir. Bu doğrultuda, bilimsel nesnelliğin temin edilmesine yönelik çeşitli görüşler ileri sürülmektedir. Genel olarak bilimsel nesnellik bilim insanlarının çalışmalarında olguları doğrudan yansıtması ya da bilim insanlarının çalışmalarını tarafsız bir bakış açısıyla tamamlaması olarak anlaşılmaktadır. Bu görüşlerin bilim felsefesi içerisindeki yansımaları sırasıyla olgulara bağlılık olarak nesnellik ve hiçbir yerden bakış olarak nesnellik isimleriyle olmuştur. Bu bakış açısı, kişisel çıkarların (...) ve değerlerin bilimsel çalışmalardan izole edilmesi sayesinde bilimsel nesnelliğin sağlanabileceğini kabul etmektedir. Diğer bir deyişle, bilimler değerlerden bağımsız olduğu takdirde nesnel olabilmektedirler. Bu görüşe karşı olarak, Helen Longino gibi bilim insanları ise değerleri bilimsel nesnelliğin bir gerekliliği olarak görmektedirler. Bu çalışmada, özellikle değerlerin göz ardı edilmesiyle bilimsel nesnelliğin gerçekleştirilmesinin mümkün olamayacağını vurgulan Helen Longino’nun “bağlamsal deneycilik” olarak bilinen görüşlerine yer verilmektedir. Buna göre Longino, bilimsel araştırmanın toplumsal yönlerini göz önünde bulundurarak değerden bağımsız ideali tamamen reddetmektedir. O değer yüklü bir bilimin hem bilgi kuramsal açıdan hem de nesnellik açısından güvenilir olabileceğini düşünmektedir. -/- Scientific objectivity, which is one of the most basic features of scientific activity and scientific knowledge, is a subject that is frequently discussed in the field of philosophy of science. In this direction, various views are put forward to ensure scientific objectivity. In general, scientific objectivity is understood as scientists reflecting the facts as they are in their studies or scientists completing their studies with an impartial point of view. The reflections of these views in the philosophy of science were respectively called objectivity as faithfulness to facts and objectivity as a view from nowhere. This perspective recognizes that scientific objectivity can be achieved by isolating personal interests and values from scientific studies. In other words, sciences can only be objective if they are value-free. Against this view, scientists such as Helen Longino see values as a necessity of scientific objectivity. In this study, Helen Longino's views known as "contextual empiricism" are included. Accordingly, it is emphasized that it is not possible to realize scientific objectivity by ignoring values. Longino completely rejects the value-free ideal, considering the social aspects of scientific research. She thinks that a value-laden science can be reliable both in terms of epistemology and objectivity. (shrink)

Baba, bireyin anneyle birlikte temel tamamlayıcısı olması bakımından önemli ve merkezi bir unsurdur. Yaşam düzleminde baba; biyolojik, sosyolojik ve geleneksel kökene sahiptir. Birey ve toplum yaşamının yansıma alanlarından biri olan roman türünde görüngülenen babalık kavramının edebi düzlemde açımlanması, evren, ev, aile, toplum, Tanrı, otorite/ devlet, biyolojik ve duyuşsal babalar biçimindedir. Genetik yaratımın başat ögesi olmanın yanı sıra fizyolojik gerçeğin aşımıyla özneleşen bu kimlik görünümü bilinç ve bilinçdışındaki yansıları bireyin kozmik dünyasını ve aidiyet alanını inşa eder. Kendinden öncenin yok sayılmasının imkânsız (...) kabul edildiği yaratılış esasında babalık kavramı, bir önceki anlamının üzerine eklenerek birleşik bir görünge kazanır. İnsanlığın ve sözün ortaya çıktığı ilk andan itibaren yaşamsal düzlemin getirilerinden kopamayan romanlar aracılığıyla bireyin var oluşsal sancılarını yazınsal ifade alanına taşıyan sanatkârlar mevcut düzenin parçası baba figürünü anlatılar içine dahil eder. Birbirinin içinden doğan her edebi devirde farklı bir görünüm kazanan babalık kavramı, eserlerde ilahi yaratıcı; insanlığın atası kutlu kişi; otorite/iktidar; Öteki; soy bağı taşıyıcısı/gen aktarıcısı, koruyan, sahip çıkan; biyolojik bağ olmadan annenin eşi, üvey baba biçiminde bireyin yaşamına sonradan dahil edilen; manevi önder, çocuğun dünyaya doğumunda yer almayan ama güvenli alana doğumu sağlayan kutlu kişi ve fiziksel veya ruhsal ölümü ile ortaya çıkan babasızlık gibi baba figürünü karşılayan anlamlardan kopmadan yer aldığı görülür. Tematik bakımdan incelenen çalışma Giriş, Babalık Kavramı ve Babanın Türk Romanındaki Görünümleri başlıklı iki ana bölüm, Sonuç, Kaynakça olarak düzenlendi. Birinci Bölüm'de babanın Tanrı ve Âdem Baba, Otorite/İktidar, toplum ve birey hayatında babalık (genetik/kuşak aktarım nesnesi, Öteki baba ve dayanak/sığınak baba ve babasızlık) görünümleri tespit edildi. İkinci Bölüm'de belirlenen baba figürlerine uygun niteliklerdeki sekiz eserin (Orhan Pamuk-Sessiz Ev, Reşat Nuri Güntekin-Yaprak Dökümü, Güray Süngü-Mehmet'i Sakatlayan Serçe Parmağı, Alper Canıgüz- Oğullar ve Rencide Ruhlar, Alper Canıgüz- Cehennem Çiçeği, Kemal Tahir-Devlet Ana, Hasan Ali Toptaş-Sonsuzluğa Nokta ve Yakup Kadri Karaosmanoğlu-Nur Baba) babalık kavramı bağlamında tahliline yer verildi. Böylece bireysel ve toplumsal kimliğin inşa unsuru baba figürünün edebi eserlere yansımaları üzerine bir değerlendirme gerçekleştirildi. (shrink)

The aim of the research is to identify the relationship between the performance criteria and the achievement of the objectives of supervision which is represented in the performance of the job at the Islamic University in Gaza Strip. To achieve the objectives of the research, the researchers used the descriptive analytical approach to collect information. The questionnaire consisted of (22) paragraphs distributed to three categories of employees of the Islamic University (senior management, faculty members, their assistants and members of the (...) administrative board). A random sample of 314 employees was selected, 276 responses were retrieved with a return rate of 88.1%. The SPSS program was used to enter, process, and analyze the data. The results of the study showed a positive relationship between the performance criteria and the achievement of the control objectives represented by the job performance in the Islamic University from the point of view of the members (senior management, faculty and their assistants and the administrative board). The researchers also recommended a number of recommendations, including the provision of an appropriate level of control system components today through the continuous updating and development of performance standards and the need to provide the necessary physical and financial resources to continue the development and achievement within the university. Expand the development of technology in the various activities of the university through the construction of a complete and integrated system to support the control systems in the university to suit its size. The researchers also recommended the follow-up, review of the performance standards and work to modify them in line with the mission of the university and the goals that the university seeks to reach. (shrink)

I present a new argument for the repugnant conclusion. The core of the argument is a risky, intrapersonal analogue of the mere addition paradox. The argument is important for three reasons. First, some solutions to Parfit’s original puzzle do not obviously generalize to the intrapersonal puzzle in a plausible way. Second, it raises independently important questions about how to make decisions under uncertainty for the sake of people whose existence might depend on what we do. And, third, it suggests various (...) difficulties for leading views about the value of a person’s life compared to her nonexistence. (shrink)

Some modern cosmological models predict the appearance of Boltzmann Brains: observers who randomly fluctuate out of a thermal bath rather than naturally evolving from a low-entropy Big Bang. A theory in which most observers are of the Boltzmann Brain type is generally thought to be unacceptable, although opinions differ. I argue that such theories are indeed unacceptable: the real problem is with fluctuations into observers who are locally identical to ordinary observers, and their existence cannot be swept under the rug (...) by a choice of probability distributions over observers. The issue is not that the existence of such observers is ruled out by data, but that the theories that predict them are cognitively unstable: they cannot simultaneously be true and justifiably believed. (shrink)

Global challenges such as climate change, food security, or public health have become dominant concerns in research and innovation policy. This article examines how responses to these challenges are addressed by governance actors. We argue that appeals to global challenges can give rise to a ‘solution strategy' that presents responses of dominant actors as solutions and a ‘negotiation strategy' that highlights the availability of heterogeneous and often conflicting responses. On the basis of interviews and document analyses, the study identifies both (...) strategies across local, national, and European levels. While our results demonstrate the co-existence of both strategies, we find that global challenges are most commonly highlighted together with the solutions offered by dominant actors. Global challenges are ‘wicked problems' that often become misframed as ‘tame problems’ in governance practice and thereby legitimise dominant responses. (shrink)

I argue that an individual has aspects numerically identical with it and each other that nonetheless qualitatively differ from it and each other. This discernibility of identicals does not violate Leibniz's Law, however, which concerns only individuals and is silent about their aspects. They are not in its domain of quantification. To argue that there are aspects I will appeal to the internal conflicts of conscious beings. I do not mean to imply that aspects are confined to such cases, but (...) the best way to start is to recognize them experientially. We can feel the conflicts within ourselves. In doing so we can feel some of our aspects. I will try to enhance our understanding of the concept of aspect by listing and formalizing some principles for its use. After that I will argue that all sorts of individual things have aspects, not just people who are conflicted. (shrink)

How should we choose between uncertain prospects in which different possible people might exist at different levels of wellbeing? Alex Voorhoeve and Marc Fleurbaey offer an egalitarian answer to this question. I give some reasons to reject their answer and then sketch an alternative, which I call person-affecting prioritarianism.

This paper will be broken down into four sections. In §1, I try to assuage a worry that intellectual humility is not really an intellectual virtue. In §2, we will consider the two dominant accounts of intellectual humility in the philosophical literature—the low concern for status account the limitations-owing account—and I will argue that both accounts face serious worries. Then in §3, I will unpack my own view, the doxastic account of intellectual humility, as a viable alternative and potentially a (...) better starting place for thinking about this virtue. And I’ll conclude in §4 by trying to defend the doxastic account against some possible objections. (shrink)

Slurs such as spic, slut, wetback, and whore are linguistic expressions that are primarily understood to derogate certain group members on the basis of their descriptive attributes and expressions of this kind have been considered to pack some of the nastiest punches natural language affords. Although prior scholarship on slurs has uncovered several important facts concerning their meaning and use –including that slurs are potentially offensive, are felicitously applied towards some targets yet not others, and are often flexibly used not (...) only derogatorily to convey offense towards out-group members but also non-derogatorily to convey affiliation with in-group members– the literature remains largely focused on slurs that typically target African Americans, male homosexuals, and sexually active females. Since no account of slurs that typically target Hispanics or Mexican-Americans has so far been proposed, here I offer the first systematic and empirically informed analysis of these that accounts for both their derogatory and appropriative use. Importantly, this article reviews over a dozen Spanish stereotypes and slurs and explains how the descriptive attributes involved in a stereotype associated with a slur can contribute to the predication of certain content in the application of that slur toward its target in context. This article further explains how the psychological effects of stereotype threat and stereotype lift can be initiated through the application of a relevant slur towards its target in context as well. -/- ----- -/- Las expresiones peyorativas tales como spic (‘spic’), slut (‘zorra’), wetback (‘espalda mojada’) y whore (‘puta’) son expresiones lingüísticas que se entienden principalmente para minusvalorar ciertos miembros de un grupo sobre la base de sus atributos descriptivos (como la raza o el sexo). Se ha considerado que las expresiones de este tipo conllevan algunos de los puñetazos más desagradables que el lenguaje natural puede proporcionar. Aunque la literatura especializada sobre expresiones peyorativas ha descubierto varios hechos importantes en cuanto a significado y uso –entre los que se incluyen que tales expresiones son potencialmente ofensivas, apuntan efectivamente hacia unos objetivos pero no hacia otros, y con frecuencia se utilizan con flexibilidad no sólo despectivamente para ofender a miembros por fuera de un grupo, sino que también de forma no despectiva para afiliar con miembros dentro de un mismo grupo–, tal literatura sigue centrada en gran medida en las expresiones peyorativas que típicamente apuntan contra los afroamericanos (nigger ‘negro’), los homosexuales varones (fagot ‘maricón’), y las mujeres sexualmente activas (slut ‘zorra’). En tanto que no se ha propuesto al momento dar cuenta de expresiones peyorativas dirigidas contra hispanos o mexicano-americanos, en este trabajo se ofrece el primer análisis sistemático y empíricamente informado de tales expresiones, tanto en sus usos despectivos y de apropiación. Es importante destacar que en este artículo se revisan más de una docena de estereotipos y expresiones peyorativas en español, además de explicar cómo los atributos descriptivos que participan de un estereotipo asociado con una difamación pueden contribuir a la predicación de determinados contenidos en la aplicación de esa expresión hacia su objetivo en contexto. Asimismo, en este artículo se explica cómo comienzan los efectos psicológicos de la amenaza estereotipada y el realce estereotipado cuando se emplea una expresión peyorativa relevante contra un objetivo en contexto. (shrink)

One widely used method for allocating health care resources involves the use of cost-effectiveness analysis (CEA) to rank treatments in terms of quality-adjusted life-years (QALYs) gained. CEA has been criticized for discriminating against people with disabilities by valuing their lives less than those of non-disabled people. Avoiding discrimination seems to lead to the ’QALY trap’: we cannot value saving lives equally and still value raising quality of life. This paper reviews existing responses to the QALY trap and argues that all (...) are problematic. Instead, we argue that adopting a moderate form of prioritarianism avoids the QALY trap and disability discrimination. (shrink)

The study aimed to identify the role of administrative procedures and systems in enhancing the performance of the educational institutions in the Islamic University in Gaza. To achieve the research objectives, the researchers used the analytical descriptive approach to collect information. The researchers used the questionnaire distributed to three categories of employees at the Islamic University (senior management, faculty members, their assistants and members of the administrative board). A random sample of 314 employees was selected and 276 questionnaires were retrieved (...) with a recovery rate of 88.1%. The Statistical Analysis Program (SPSS) was used to enter process and analyze data. The results of the research showed a positive role for the administrative procedures and systems in enhancing the performance of the Islamic University from the point of view of the members (senior management, teaching staff and their assistants and the administrative body), where the relative weight of all the paragraphs (73.728%). The analysis of the results revealed that the administrative procedures at the Islamic University in Gaza are used to an acceptable degree. The relative weight of all the paragraphs is 70%. This indicates a relationship between administrative procedures and regulations and the performance of the Islamic University in the Gaza Strip. The study found that there was a good degree of approval from the sample regarding the administrative procedures and their relationship to the job performance. There exist a sufficient degree of powers to the deans and department managers to carry out their tasks, with the use of plans as control tools. And that there are rules and procedures provided for decision-making in the University Council. It also has full powers to manage the university to improve the teaching and learning environment. The researchers also recommended a number of recommendations, including the need to follow up on the procedures and systems of management and update them continuously in the light of changes that may occur and to ensure the existence of a strong system of electronic information systems within the university. There is a need to provide mechanisms for obtaining information about the surrounding external environment, and effective mechanisms to provide managers with the necessary information in a timely manner. The importance of providing channels of communication that enables staff to communicate information about any violations and breaches. The study also recommended the follow-up, review, procedures and administrative systems, and work to modify them in line with the mission of the university and the objectives that the university seeks to reach. (shrink)

The coronavirus disease 2019 (COVID-19) pandemic has motivated medical ethicists and several task forces to revisit or issue new guidelines on allocating scarce medical resources. Such guidelines are relevant for the allocation of scarce therapeutics and vaccines and for allocation of ICU beds, ventilators, and other life-sustaining treatments or potentially scarce interventions. Principles underlying these guidelines, like saving the most lives, mitigating disparities, reciprocity to those who assume additional risk (eg, essential workers and clinical trial participants), and equal access may (...) compete with one another. We propose the use of a “categorized priority system” (also known as a “reserve system”) as an improvement over existing allocation methods, particularly because it may be able to achieve disparity mitigation better than other methods. (shrink)

There is growing concern that a global economic system fueled predominately by financial incentives may not maximize human flourishing and social welfare externalities. If so, this presents a challenge of how to get economic actors to adopt a more virtuous motivational mindset. Relying on historical, psychological, and philosophical research, we show how such a mindset can be instilled. First, we demonstrate that historically, financial self-interest has never in fact been the only guiding motive behind free markets, but that markets themselves (...) are representations of our individual and collective moral identities. Building on this understanding, we review the research on how economic incentives crowd out virtue-oriented concerns. We then introduce the concept of moral self-awareness (MSA), an evolving mindset informed by reflection on moral identity, namely what one’s actions say about oneself given the impacts on others or society that one’s action may effect. MSA comprises three fundamental aspects of virtue-oriented reasoning: pride, shame, and guilt. Finally, we offer a four-stage model anchored in systems theory, yielding ever more refined motivating strategies for maximizing human flourishing and social welfare externalities. (shrink)

The purpose of this research is to identify the extent of the efficiency of the internal control environment in the Palestinian higher educational institutions in Gaza Strip from the perspective of employees in the Palestinian universities in Gaza Strip, where researchers used in the study five universities. The researchers adopted in their study the descriptive and analytical approach. The research community consists of administrative employees and academic employees with administrative duties. Senior management or the University Council was excluded. The study (...) population compromises of (392) employees. A stratified random sample was chosen and (197) questionnaires were distributed. (160) questionnaires were received back with a return rate of (81.2%).The researchers used a questionnaire to collect that which then was analyzed using (SPSS) to get the results. The research found the following results: the absence of a fundamental difference between the responses of males and females. The lack of significant difference between the responses of the respondents attributed to the variable age. The lack of significant difference between the responses of the respondents attributed to the variable of years of service. And the existence of a fundamental difference between the responses of the respondents attributed to the university variable. The existence of a fundamental difference between the responses of the respondents attributed to the Qualification variable. The existence of a fundamental difference between the responses of the respondents attributed to the administrative level variable. The research found a group of recommendations including: the need to raise awareness of censorship as the basis for the protection of employees in all administrative levels from making mistake.Updating the systems and instructions of control periodically and parallel with the scientific progress and technology.Benefit from regional and international experiences in the application of internal control standards which commensurate with the administrative system of the institution. (shrink)

Bu yazıda Ömer Naci Soykan'ın felsefesi üç farklı çalışması üzerinden değerlendirilmektedir.

Criticism of big data has focused on showing that more is not necessarily better, in the sense that data may lose their value when taken out of context and aggregated together. The next step is to incorporate an awareness of pitfalls for aggregation into the design of data infrastructure and institutions. A common strategy minimizes aggregation errors by increasing the precision of our conventions for identifying and classifying data. As a counterpoint, we argue that there are pragmatic trade-offs between precision (...) and ambiguity that are key to designing effective solutions for generating big data about biodiversity. We focus on the importance of theory-dependence as a source of ambiguity in taxonomic nomenclature and hence a persistent challenge for implementing a single, long-term solution to storing and accessing meaningful sets of biological specimens. We argue that ambiguity does have a positive role to play in scientific progress as a tool for efficiently symbolizing multiple aspects of taxa and mediating between conflicting hypotheses about their nature. Pursuing a deeper understanding of the trade-offs and synthesis of precision and ambiguity as virtues of scientific language and communication systems then offers a productive next step for realizing sound, big biodiversity data services. (shrink)

Background: The castor bean is a large grassy or semi-wooden shrub or small tree. Any part of the castor plant parts can suffering from a disease that weakens the ability to grow and eliminates its production. Therefore, in this paper will identify the pests and diseases present in castor culture and detect the symptoms in each disease. Also images is showing the symptom form in this disease. Objectives: The main objective of this expert system is to obtain appropriate diagnosis of (...) the disease. Methods: In this paper, the expert system is designed for the ability of agricultural engineers to detect and diagnose disease of castor like as: seeding blight, alternaria blight, cercospora leaf spot, powdery mildew and wilt. This system presents the disease symptoms, survival and spread, favorable conditions and image for each disease. Clips and Delphi expert system languages are used for designing and implementing the proposed expert system. Results: The expert system in the diagnosis of castor diseases was assessed by farmers and agricultural engineers and they were satisfied and accepted with its quality of performance. Conclusions: The expert system is easy for farmers and people have experience in the plant of castor to detect and diagnosis the symptoms that may face this plant from several disease. (shrink)

The paper explores the methodology and goals of H. Odera Oruka’s sage philosophy project. Oruka interviewed wise persons who were mostly illiterate and from the rural areas of Kenya to show that a long tradition of critical thinking and philosophizing exists in Africa, even if there is no written record. His descriptions of the role of the academic philosopher turned interviewer varied, emphasizing their refraining from imposition of their own views (the social science model), their adding their own ideas (like (...) Plato), or their midwifery in helping others give birth to their own ideas (like Socrates). The accuracy and consistency of the various metaphors used by Oruka is the main focus of the article’s analysis. The article sums up the shortcomings of Oruka’s method as well as its strengths and concludes with Oruka’s challenge to academic philosophers to rethink their own roles in society. (shrink)

This discussion treats a set of familiar social derelictions as consequences of the perversion of a universalistic moral theory in the service of an ill-considered or insufficiently examined personal agenda.The set includes racism, sexism, anti-Semitism, homophobia, and class elitism, among other similar pathologies, under the general heading of discrimination. The perversion of moral theory from which these derelictions arise, I argue, involves restricting its scope of application to some preferred subgroup of the moral community of human beings. -/- The following (...) analysis of higher-order discrimination suggests that we often select the individuals who constitute such subgroups for reasons that we ourselves would reject on moral grounds were we to examine them carefully, but that we choose instead to put our rational resources in the service of avoiding any such examination at all costs. The implication is that arguments that truncate the scope of moral theory in fact justify bestowing the gift of moral treatment on a select few who deserve it no more than the many from whom we withhold it. Therefore, it would be precipitous to conclude that universalistic moral theory can be legitimately restricted in its practical scope of application in any way at all. (shrink)

In this paper an Artificial Neural Network (ANN) model, for predicting the category of a tumor was developed and tested. Taking patients’ tests, a number of information gained that influence the classification of the tumor. Such information as age, sex, histologic-type, degree-of-diffe, status of bone, bone-marrow, lung, pleura, peritoneum, liver, brain, skin, neck, supraclavicular, axillar, mediastinum, and abdominal. They were used as input variables for the ANN model. A model based on the Multilayer Perceptron Topology was established and trained using (...) data set which its title is “primary tumor” and was obtained from the University Medical Centre, Institute of Oncology, Ljubljana, Yugoslavia Test data evaluation shows that the ANN model is able to correctly predict the tumor category with 76.67 % accuracy. (shrink)

Despite countless anecdotes and the historical significance of insight as a problem solving mechanism, its nature has long remained elusive. The conscious experience of insight is notoriously difficult to trace in non-verbal animals. Although studying insight has presented a significant challenge even to neurobiology and psychology, human neuroimaging studies have cleared the theoretical landscape, as they have begun to reveal the underlying mechanisms. The study of insight in non-human animals has, in contrast, remained limited to innovative adjustments to experimental designs (...) within the classical approach of judging cognitive processes in animals, based on task performance. This leaves no apparent possibility of ending debates from different interpretations emerging from conflicting schools of thought. We believe that comparative cognition has thus much to gain by embracing advances from neuroscience and human cognitive psychology. We will review literature on insight and discuss the consequences of these findings to comparative cognition. (shrink)

This paper argues that epistemic errors rooted in group- or identity- based biases, especially those pertaining to disability, are undertheorized in the literature on medical error. After sketching dominant taxonomies of medical error, we turn to the field of social epistemology to understand the role that epistemic schemas play in contributing to medical errors that disproportionately affect patients from marginalized social groups. We examine the effects of this unequal distribution through a detailed case study of ableism. There are four primary (...) mechanisms through which the epistemic schema of ableism distorts communication between nondisabled physicians and disabled patients: testimonial injustice, epistemic overconfidence, epistemic erasure, and epistemic derailing. Measures against epistemic injustices in general and against schema-based medical errors in particular are ultimately issues of justice that must be better addressed at all levels of health care practice. (shrink)

The terms ‘compatibilism’ and ‘incompatibilism’ were introduced in the mid-20th century to name conflicting views about the logical relationship between the thesis of determinism and the thesis that someone has free will. These technical terms were originally introduced within a specific research paradigm, the classical analytic paradigm. This paradigm is now in its final stages of degeneration and few free-will theorists still work within it (i.e. using its methods, granting its substantive background assumptions, etc.). This chapter discusses how the ambiguity (...) of the terms ‘incompatibilism’ and ‘compatibilism’ took root as the classical analytic paradigm declined and why this matters to the contemporary debate. Among other things, I explain why the ambiguity of these anachronistic terms, though relatively innocuous when they were first introduced, is now encouraging theorists to tolerate and perpetuate serious philosophical errors (e.g. to conflate relations as different in kind and importance as correlation and causation, to promote uncontentiously invalid arguments, and to equivocate in ways that keep the free-will debate mired in pseudo-stalemates). I also suggest a new framework for anyone looking for relief from the confusion and deadlock created by quixotic attempts to redefine classical narratives and jargon so that they adequately describe the dialectical contours of the contemporary free-will debate. In addition, this new framework allows philosophers to start cross-pollinating work on free will and other famous problems of luck and control, e.g. the paradox of moral luck. -/- . (shrink)

In this paper I discuss Kant’s theory of conscience. In particular, I explicate the following two claims that Kant makes in the Metaphysics of Morals: (1) an erring conscience is an absurdity and (2) if an agent has acted according to his/her conscience, then s/he has done all that can be required of him/her. I argue that (1) is a very specific claim that does not bear on the problem of moral knowledge. I argue that (2) rests on a strongly (...) internalist line of argument. (shrink)

It has been a common assumption that words are substances that instantiate or have properties. In this paper, I question the assumption that our ontology of words requires posting substances by outlining a bundle theory of words, wherein words are bundles of various sorts of properties (such as semantic, phonetic, orthographic, and grammatical properties). I argue that this view can better account for certain phenomena than substance theories, is ontologically more parsimonious, and coheres with claims in linguistics.

The study aims to identify the efficiency of the university education performance from the perspective of postgraduate and undergraduate students in international and Palestinian universities. The analytical descriptive approach was used for this purpose and the questionnaire was used as a main tool for data collection. The study community consists of: post graduate students, (23850) graduate students and (146355) undergraduate students. The sample of the study was 378 graduate students and 383 undergraduate students. The random stratified sample was used. The (...) Statistical Package of Social Sciences (SPSS) was also used for data analysis. The study reached a number of results, the most important of which are: The level of efficiency of educational performance in Palestinian and international universities from the point of view of postgraduate and undergraduate students was high. And that there are significant differences between the average views of the sample of the study on the efficiency of educational performance in Palestinian and international universities attributed to the University and to the benefit of international universities. The study concluded many recommendations, the most important of which is the necessity of continuing to develop e-learning strategies that affect the efficiency of educational performance and research commensurate with the university's position in the local and international community, which puts it on the best classification between local and international universities through e-learning. (shrink)

I defend the view that a reason for someone to do something is just a reason why she ought to do it. This simple view has been thought incompatible with the existence of reasons to do things that we may refrain from doing or even ought not to do. For it is widely assumed that there are reasons why we ought to do something only if we ought to do it. I present several counterexamples to this principle and reject some (...) ways of understanding "ought" so that the principle is compatible with my examples. I conclude with a hypothesis for when and why the principle should be expected to fail. (shrink)

This paper addresses the ontological status of the ontological categories as defended within E.J. Lowe’s four-category ontology (kinds, objects, properties/relations, and modes). I consider the arguments in Griffith (2015. “Do Ontological Categories Exist?” Metaphysica 16 (1):25–35) against Lowe’s claim that ontological categories do not exist, and argue that Griffith’s objections to Lowe do not work once we fully take advantage of ontological resources available within Lowe’s four-category ontology. I then argue that the claim that ontological categories do not exist has (...) no undesirable consequences for Lowe’s brand of realism. (shrink)

I will begin this comparative analysis with Quine, focusing on the front matter and first chapter of Word and Object (alongside From a Logical Point of View and two other short pieces), attempting to illuminate there a (1) basis of excessive, yet familiar, chaos, (2) method of improvised, dramatic distortion, and (3) consequent neo-Pragmatist metaphysics. Having elaborated this Quinian basis, method and metaphysics, I will then show that they can be productively translated into James Mercer’s poetic lyrics for The Shins, (...) with an emphasis on the first song, entitled “Caring is Creepy,” from their debut studio album, Oh, Inverted World! Finally, I will explain why Quine and Mercer are particularly suited to this translation (in contrast to other philosophically-rich pop lyricists such as Bob Dylan, and other pragmatist philosophers like Robert Brandom), in the course of which important implications will emerge for our globalized world today. (shrink)

Software application ontologies have the potential to become the keystone in state-of-the-art information management techniques. It is expected that these ontologies will support the sort of reasoning power required to navigate large and complex terminologies correctly and efficiently. Yet, there is one problem in particular that continues to stand in our way. As these terminological structures increase in size and complexity, and the drive to integrate them inevitably swells, it is clear that the level of consistency required for such navigation (...) will become correspondingly difficult to maintain. While descriptive semantic representations are certainly a necessary component to any adequate ontology-based system, so long as ontology engineers rely solely on semantic information, without a sound ontological theory informing their modeling decisions, this goal will surely remain out of reach. In this paper we describe how Language and Computing nv (L&C), along with The Institute for Formal Ontology and Medical Information Sciences (IFOMIS), are working towards developing and implementing just such a theory, combining the open software architecture of L&C’s LinkSuiteTM with the philosophical rigor of IFOMIS’s Basic Formal Ontology. In this way we aim to move beyond the more or less simple controlled vocabularies that have dominated the industry to date. (shrink)

We have a rough idea of what artifacts are: artifacts are objects made to serve a certain purpose. However, there is no consensus on how to specify this definition. Essentialists argue that objects are grouped into artifact kinds by sharing non-trivial artifact essences, while anti-essentialists argue that there is no such essence to be found. However, the prominent essentialist and anti-essentialist accounts suffer from extensional and definitional problems. I argue that the problems current essentialist and anti-essentialist accounts face mainly stem (...) from the assumption of artifact concept monism. According to artifact concept monism, there is only a single way to group objects into artifact kinds. To remedy the problems that stem from artifact concept monism, this paper offers an alternative framework by drawing parallels from the debates on species concept pluralism and art concept pluralism. (shrink)