This contribution consists of two parts. The first aims to clarify the structure of the nosology of psychopathologies that Kant proposes in the "Versuch über die Krankheiten des Kopfes". Such nosology consists of two series, arranged in ascending order, one relating to the social manifestations of madness, the other to its individual manifestations, which specifically concern the faculties of the soul. We will try to demonstrate the existence of a connection between these two series, and to illustrate how this occurs. (...) The second part of the contribution, on the other hand, intends to question the thesis according to which Kant in his "Versuch" provided a social aetiology of psychopathologies. We will show, in spite of this thesis, how society creates conditions only for the manifestation of these pathologies, and not for their production, which must instead be sought in the body. (shrink)

Embodiment matters to perception and action. Beyond the triviality that, under normal circumstances, we need a body in order to perceive the world and act in it, our particular embodiment, right here, right now, both enables and constrains our perception of possibilities for action. In this chapter, we provide empirical support for the idea that the structural and morphological features of the body can narrow the set of our possible interactions with the environment by shaping the way we perceive the (...) possibilities for action provided. We argue that this narrowing holds true in the perception of what we call strongly embodied affordances, that is, relevant micro-affordances that have a genuinely demanding characteristic, as well as in the perception of actions performed by others. In particular, we show that perceptual contents are shaped by fine-grained morphological features of the body, such as specific hand-shapes, and that they change according to our possibility to act upon them with this body, in this situation, at this moment. We argue that these considerations provide insight into distinguishing a variety of experienced affordance relations that can aid us in better understanding the relevance of embodiment for perception and experience. (shrink)

The contribution analyses the third part of the "Allgemeine Naturgeschichte", written by Kant in 1755, and focuses in particular on the ontological nexus that relate the activity of the soul to the material quality and to the morphology of the organic body. In the course of the analysis, the presence of two argumentative logics of Kant’s discourse will be highlighted. For the first one, the body is a limitation of the spirit, which would fully develop its cognitive faculties if it (...) were not connected to any matter. For the second one, on the contrary, the connection with the body becomes a necessary condition for the spirit to be given the faculty to exercise its own power of thought. (shrink)

In this paper, I first examine the classification of mental derangements contained in Kant’s "Anthropology from a Pragmatic Point of View", in order to highlight the role played by imagination in their pathogenesis. Later, on the basis of this examination, I reflect on the origins of critical philosophy, which can be seen as an attempt to construct a control device for the imagination structured as a systematic, organic space.

In this paper we will address the following points: (1) we will question the general belief that Kant’s philosophical approach has a geographical character, by showing how critical philosophy and physical geography establish, in their respective systems, two inverse relationships between the rational and the aesthetic form of spatiality; (2) we will argue that cartography still plays a role in the realization of a scientific system of cognition, and that this role consists in guiding this very realization; (3) lastly, we (...) will develop the hypothesis that the map of the cognitive faculties, exemplified by the transcendental topic, is part of a device aimed at keeping the subject from the adventures of thought typical of dogmatism. (shrink)

In this contribution, we formulate the thesis that the methodological criticism against Wolff raised by Kant in his early writings is fully justified only if one grasps the different philosophies of language in the two authors. Depending on the function performed by linguistic usage in the analysis of concepts, a certain relationship between word, concept and thing is determined, which conditions the success of the analysis itself. Since Wolff abandons the use of language as soon as he has reached the (...) degree of clarity and distinction of concepts, his definitions end up being inventions of meanings, constructions of concepts. This seems to be the reason why Kant emphasises that the only concepts that can be analysed are given, i.e. applied, concepts, and that words do not obtain their meaning except in linguistic use. In general, Kant appears to be averse to the technicalization of language, which distances the philosopher from the world that should be the object of their knowledge. (shrink)

In this essay, Karl Philipp Moritz seeks to demonstrate how a psychological analysis of language can clarify the deeper meaning behind the use of certain linguistic expressions. Specifically, Moritz focuses on impersonal verbs (in German, constructed with the pronoun ‘es’) and argues that these verbs express states of mind – sensations and thoughts – that the subject passively undergoes and, thus, cannot trace back to their own spontaneous mental activity. Moritz’s essay is a pivotal contribution to 18th-century linguistic thought, as (...) it explores the relationship between how states of mind are expressed linguistically and the origin and nature of these states within the subject’s mental life. (shrink)

This contribution retraces the most significant moments of a debate that has seen researchers from different disciplinary areas reflect on schizophrenia, in particular on the symptom of thought insertion, with the conceptual tools of Kant’s theoretical philosophy. In the course of this report, some problematic aspects of the interpretations of the "Critique of Pure Reason" promoted in the aforementioned debate are highlighted. The last part of the contribution presents some considerations on the relationship between critical philosophy and madness.

This essay attempts to reconstruct the notion of desire adopted in Deleuze and Guattar's "Anti-Oedipus" by focusing on some of its principal components: flow, line of flight, machine, molecular, and body without organs.

Prendendo in esame il decennio 1756-1766 del pensiero di Kant, il volume ritaglia un percorso che attraversa le tematiche filosofiche della cosmologia, della metodologia e dell’epistemologia. Un’analisi attenta dei testi mostra che tali tematiche non si susseguono semplicemente nell’orizzonte del pensiero di Kant, ma si intrecciano e si modificano, talvolta imponendo limiti le une alle altre. Dopo lo scritto accademico sulle monadi fisiche, Kant affronta la questione del metodo avviando una riforma della filosofia volta a liberare quest’ultima dai mondi-di-pensiero dei (...) sistemi razionalistici. Il paradosso di una metafisica che diviene tanto più folle quanto più tenta di spiegare razionalmente la follia dei visionari è il tema al centro dell’ultimo scritto kantiano trattato in questo volume, del quale si dà un’interpretazione originale che tenta di risolvere molte delle difficoltà fino ad oggi sollevate dalla critica. (shrink)

A critical review about these three books: M. Failla, N. Sánchez Madrid (eds), "Las raíces del sentido. Un comentario sistemático de la «Crítica del Juicio»", Madrid, Ediciones Alamanda 2020, pp. 592; S. Marino, P. Terzi (eds), "Kant’s ‘Critique of Aesthetic Judgment’ in the 20th Century", Berlin, De Gruyter 2020, pp. 381; M. Failla, N. Sánchez Madrid (eds), "Kant on Emotions", Berlin, De Gruyter 2021, pp. 190.

The research team of Madrasah Tsanawiyah Negeri 1 Bolaang Mongondow Timur has a work program called NGOBRAS RISET (Talking About Research). NGOBRAS RISET is a mentoring and training activity on research and writing scientific papers. The purpose of this activity is to provide research training and write scientific papers for students and teachers accompanying the research group. In NGOBRAS RISET IV MTs Negeri 1 Boltim invited two assistants to discuss the research proposal prepared by the research team group. In the (...) process of training, they are given knowledge about the procedure for conducting research and writing scientific papers. The results show that the MTs Negeri 1 Boltim research team group can understand the procedures for research and writing scientific papers, as well as the shortcomings contained in the proposal of the MTs Negeri 1 Boltim research team group can be overcome. (shrink)

Ang Diyos ay hindi naglalaro ng dado", inulit ni Einstein mula sa taas ng kanyang determinismo, ngunit sa katunayan ang kosmos ay naghahagis ng mga buto nito nang sadyang mapagpasya: ang mga dado nito ay laruin. Hindi sa pag-iisip na tayo ay lumikha ng mga mundo. Sa pamamagitan ng pag-unawa sa mundo natututo tayong mag-isip. Ang Cosmovision ay isang termino na dapat ay nangangahulugang isang hanay ng mga pundasyon kung saan lumalabas ang isang sistematikong pag-unawa sa Uniberso, ang mga bahagi (...) nito bilang buhay, ang mundong ating ginagalawan, kalikasan, mga phenomena ng tao, at ang kanilang mga relasyon. Ito ay, samakatuwid, isang larangan ng analytical na pilosopiya na pinapakain ng mga agham, na ang layunin ay ang pinagsama-samang at epistemologically sustainable na kaalaman tungkol sa lahat ng kung ano tayo at nilalaman, na nakapaligid sa atin, at nauugnay sa atin sa anumang paraan. Ito ay isang bagay na kasingtanda ng pag-iisip ng tao, at, bilang karagdagan sa paggamit ng mga elemento ng siyentipikong kosmolohiya, sinasaklaw nito ang lahat ng bagay sa pilosopiya at agham na tumutukoy sa uniberso at buhay. Ang cosmovision ay hindi isang set ng mga ideya, hypotheses, at assumptions kundi isang sistemang batay sa obserbasyon, pagsusuri, ebidensya, at pagpapakita. Walang cosmovision na naglalayong tukuyin, itatag, o imungkahi ngunit para lamang maunawaan, suriin, at bigyang-kahulugan. Bawat isa sa atin ay nagtatayo at naghahatid ng kanyang kosmobisyon sa buong buhay, nang hindi nagtatatag ng mga anyo, bilang isang background para sa ating pag-iisip at pag-uugali. Sa lingguwistika, ang terminong "cosmovision" ay magmumula sa Aleman, katumbas ng konsepto ng "Weltanschauung," na ginamit ng ilang mga pilosopo. Gayunpaman, ang relasyong pangwika na ito ay hindi naaangkop dahil sumasalungat ito sa aming iminumungkahi bilang isang cosmovision. Ang salitang Aleman na ito ay tumutukoy sa isang pre-logical o proto- experimental na pananaw ng realidad, na may intuitive na konteksto at malayo sa kritikal na kaalaman na wala pa rin sa oras ng pagbabalangkas nito. Walang alinlangan, ang mga cosmovision, sa diwa kung saan natin nauunawaan ang mga ito, ay nagtataglay at gumagamit ng mga proto-experimental o pre-logical na elementong ito na kinabibilangan ng kasaysayan, ang sama-samang walang malay, at lahat ng mga archetype na dala natin. Gayunpaman, sa konseptong inilalapat natin dito, ang cosmovision ay higit na lumalampas sa nilalamang ito, una sa pamamagitan ng patuloy na pagsusumite nito upang ipakita ang kritikal na pag-iisip, at sa wakas sa pamamagitan ng paggawa ng analitikong karanasan (at hindi ang kaisipan mismo o intuwisyon) ang aktwal nitong uniberso. Inilantad ni António Lopes ang lawak ng nilalamang ito: "Ang mga cosmovision ay hindi produkto ng pag-iisip. Hindi sila nagmumula sa simpleng pagnanais na malaman. Ang pagkaunawa sa katotohanan ay isang mahalagang sandali sa pagsasaayos nito, ngunit, gayunpaman, ito ay isa lamang. Ito ay nagmumula sa mahahalagang pag-uugali, mula sa karanasan ng pagsusuri sa buhay, at mula sa istruktura ng ating saykiko na kabuuan Ang pagtaas ng buhay sa kamalayan sa kaalaman sa realidad, sa pagpapahalaga, at sa kusang katotohanan ay ang mabagal at mahirap na gawain. na ginawa ng sangkatauhan sa pagbuo ng mga konsepto ng buhay (W. Dilthey, 1992 [1911]: 120). Sa gawaing ito, hinahangad nating balangkasin ang isang kosmobisyon batay sa mga realidad na inaalok natin ngayon hindi nagmumungkahi, sa anumang oras, na gumawa ng agham; o magteorya ng pilosopiya, ngunit lagi nating hahanapin na suportahan sila o, hindi bababa sa, protektahan nila mula sa mga pang-unawang distorsyon na karaniwan nating dala. (shrink)

Hristiyan inancı içerisinde merkezi konuma sahip olan mevzulardan birisi de, İsa’nın ölümünden üç gün sonra diriltildiğine yönelik olan inançtır. Hristiyan eskatolojisinin de dayanak noktasını oluşturan bu mevzu, dinler tarihi ya da teoloji gibi disiplinlerin içerisinde tartışıldığı gibi, çeşitli Hristiyan düşünürlerce, din felsefesi disiplini içerisinde de tartışılmıştır. Din felsefesi açısından bakıldığında, konunun merkezi konumda olması, bu mevzunun rasyonel bir zeminde tartışılıp tartışılamayacağını da beraberinde getirmektedir. Bu bağlamda, özellikle din felsefesi içerisinde birçok Hristiyan düşünür tarafından konu ele alınmış ve farklı çevrelerce de (...) mevzuya yönelik karşı itirazlar dile getirilmiştir. Bu noktada yapılan tartışmaların içeriğine baktığımızda, mucize kavramı önem taşımakla birlikte, Hristiyan düşünürlerin argüman haline getirdikleri ve bir delil olarak öne sürdükleri “Boş mezar” ve “Tanıklıklar gibi birçok farklı husususun din felsefesi açısından tartışıldığını söyleyebiliriz. Ayrıca bazı ateist düşünürlerin bu delillere yönelik itirazları olmakla birlikte, bazı Hristiyan tarihçilerinde konuya ilişkin ciddi itirazları bulunmaktadır. Biz de bu makalemizde, İsa’nın ölümünden sonra dirilişinin rasyonel bir şekilde izahının nasıl olabileceği sorusunu merkeze alıp, konuyu Hristiyan düşünürlerin bakış açısından değerlendirmeye çalıştık. Bu noktada İslam gibi farklı dinlerde ve farklı anlatılarda karşımıza çıkan Hz. İsa figürünü konumuzun dışında tuttuğumuzu ayrıca belirtelim. Çünkü bizim yazımızın konusunu oluşturan kişi Hristiyan inancındaki İsa ve bu din içerisinde önem taşıyan kutsal metinler ve bu metinlerde geçen anlatılar oldu. Bu açıdan bakıldığında yazımız içerisinde, konuya ilişkin doğrudan bir teoloji ya da dinler tarihi çerçevesinde değerlendirme yapmaktan çok, din felsefesi içerisinde bize sunulan tartışmalardan yola çıkarak eleştirilerimizi ve tahlillerimizi dile getirmeye çalıştığımızı ifade edebiliriz. (shrink)

This article appeals to the table of nothingness (Nichts) occurring within Kant's Critique of Pure Reason to assess three recent accounts of nothingness - by Graham Priest, Filippo Costantini, and Filippo Casati & Naoya Fujikawa - under the light of folk preconceptions about nothingness. After defining the two strongest preconceptions as the absence of unrestrictedly everything (nihil absolutum) and the idea of nothingness as a self-contradictory item (nihil negativum), I argue that both might be read as two Aristotelian connected (...) homonyms, rather than conflating them into a single item (as Priest's and Casati and Fujikawa's accounts seem to do), or dropping the idea of the nihil absolutum, as Costantini's account does. (shrink)

Interactions between an intelligent software agent and a human user are ubiquitous in everyday situations such as access to information, entertainment, and purchases. In such interactions, the ISA mediates the user’s access to the content, or controls some other aspect of the user experience, and is not designed to be neutral about outcomes of user choices. Like human users, ISAs are driven by goals, make autonomous decisions, and can learn from experience. Using ideas from bounded rationality, we frame these interactions (...) as instances of an ISA whose reward depends on actions performed by the user. Such agents benefit by steering the user’s behaviour towards outcomes that maximise the ISA’s utility, which may or may not be aligned with that of the user. Video games, news recommendation aggregation engines, and fitness trackers can all be instances of this general case. Our analysis facilitates distinguishing various subcases of interaction, as well as second-order effects that might include the possibility for adaptive interfaces to induce behavioural addiction, and/or change in user belief. We present these types of interaction within a conceptual framework, and review current examples of persuasive technologies and the issues that arise from their use. We argue that the nature of the feedback commonly used by learning agents to update their models and subsequent decisions could steer the behaviour of human users away from what benefits them, and in a direction that can undermine autonomy and cause further disparity between actions and goals as exemplified by addictive and compulsive behaviour. We discuss some of the ethical, social and legal implications of this technology and argue that it can sometimes exploit and reinforce weaknesses in human beings. (shrink)

Louis Althusser is perhaps most well-known for his concept of ‘Ideological State Apparatuses’ (ISAs). However, Althusser is not clear about what role, if any, ISAs play in a post-capitalist society. At times, Althusser talks about ISAs (and the state) withering; at other times, they are merely reformed. Sometimes, ISAs are described as having an inescapable repressive dimension; on other occasions, they are a perfectly acceptable tool for the reproduction of socialism. In this paper, I offer a way of thinking through (...) this confusion that draws on the thought of the Daoist philosopher, Zhuangzi. I argue that Zhuangzian friendship represents a kind of radical equality that is reproducible without the traditional kind of ideological interpellation of ISAs, thereby allowing Althusser explain post-capitalist ideological reproduction. It is worth noting that in this paper, I am not engaging in a textual exegesis of the Zhuangzi. My primary interest is in using the contemporary literature on the Zhuangzi to think through a problem in Althusser’s philosophical system. (shrink)

This article analyzes whether Brandom’s ISA (inferential-substitutional-anaphoric) semantics as presented in Making It Explicit (MIE) and Articulating Reasons (AR) can cope with problems resulting from inferentialism’s near-implied meaning holism. Inferentialism and meaning holism entail a radically perspectival conception of content as significance for an individual speaker. Since thereby its basis is fixed as idiolects, holistic inferentialism engenders a communication-problem. Brandom considers the systematic difference in information among individuals as the „point“ of communication and thus doesn’t want to diminish these effects (...) of inferentialism. Instead, explains communication with a model of “navigating among perspectives without sharing contents”. The crucial element in this navigation-model is the functioning of anaphoric connections between tokens uttered in discourse that can be used by every individual speaker in their own perspectival semantic substitution-economies. The heart of Brandom’s semantics is the thesis of the purely inferential, hence non-referential nature of anaphora, coupled with the claim that anaphoric-inferential semantic mechanisms yield sufficient conditions for mutually successful “information-extraction” or interpretation. This article disputes the thesis and denies the claim. Regarding the former it is observed that all of Brandom’s plausible reconstructions of anaphoric discourse-structures rely on covert “reference-infiltrations” that can’t be eliminated. Regarding the latter, a new argument based on context-sensitive semantic phenomena in anaphoric settings shows that the crucial distinction between initiator or anaphoric antecedent and anaphoric dependent cannot be drawn according to Brandom’s own premises without overt and irreducible referential premises. The article concludes that either Brandom’s semantics can offer determinate contents, but then must accept genuinely referential semantic primitives, or else it leaves utterance-contents undeterminable and hence cannot explain communication. (shrink)

Apūrvaṃ vyākaraṇakauśalam ity āstām: “let it remain an example of unprecedented grammatical skill” — thus sarcastically remarks the Dvaitin commentator Jayatīrtha on Śaṅkarācārya’s sleight of hand to turn written saṃbhūti into asaṃbhūti at one of the many difficult turns the Īśa Upaniṣad has in store for his strictly monistic stance. But Jayatīrtha’s own master Madhva is renowned in his own right for his “unprecedented skill” in conjuring up whole unattested smṛti passages to corroborate his interpretations. Indeed, more specimens of “unprecedented (...) skill” are displayed in turn by each of the great bhāṣyakāras of the three conflicting schools — Advaita, Dvaita and Viśiṣṭādvaita — on this Upaniṣad, which on account of its extreme pithiness is singularly suited to demonstrate the length dārśanikas are willing to go to make an authoritative text square each with his own preconceived philosophical outlook. A most telling example of the preemptive force of world-views on actual theoretical practice in the Indian context. (shrink)

According to some critics, Aristotle’s elenctic defence (elenchos, elenchus) of the Law of Non-Contradiction (Metaphysics IV) would be ineffective because it viciously begs the question. After briefly recalling the elenctic refutation of the denier of the Law of Non-Contradiction, I will first focus on Filippo Costantini’s objection to the elenchus, which, in turn, is based on the dialetheic account of negation developed by Graham Priest. Then, I will argue that there is at least one reading of the elenchus that (...) might not be viciously question-begging. In doing so, I will leverage, reinterpret and adjust the distinction between two senses of epistemic dependence, offered by Noah Lemos and originally based on some thoughts about George Edward Moore’s ‘proof of an external world.’ The key point of my counter-objection to recover the elenchus is to use the distinction between a necessary-condition relation between propositions (p only if q) and a grounding relation between facts (the fact that an epistemic agent S believes that p is grounded in the fact that S believes that q), where p and q are the content of S’s beliefs. (shrink)

Althusser contrasts the Repressive State Apparatus (or RSA) with the Ideological State Apparatus (or ISA). His favored example of the ISA is the school, because it trains citizens in the virtues of work and patriotism as well as inculcating, by precept and discipline, the necessary attitudes and skills for fulfilling the roles assigned to them by their social class in the capitalist..

*North American Society for Social Philosophy (NASSP) Book Award 2019.* -/- *International Studies Association (ISA) - International Ethics Section Book Award 2021.* -/- Although military mores have relied primarily on just war theory, the ethic of cooperation in warfare (ECW)—between enemies even as they are trying to kill each other—is as central to the practice of warfare and to conceptualization of its morality. Neither game theory nor unilateral moral duties (God-given or otherwise) can explain the explicit language of cooperation in (...) developing and enforcing principles of military ethics and the law of armed conflict. -/- The ethic of cooperation is borne of various motivations: reciprocity, self-preservation, and efficiency, to be sure, but also a sense of warrior honor and concern with human rights. This shared morality can persist despite making it more difficult for one side or the other to win and, unfortunately, its well-meaning motivations often lead to unintended tragic consequences. -/- This book explores three manifestations of this significant yet overlooked ethic of cooperation in warfare: (1) for a “fair fight,” (2) to protect classes of individuals (e.g., non-combatants or prisoners of war), and (3) to end the war quickly. Such cooperation can take unexpected forms, from ad hoc decisions on the battlefield to institutionalization in international law, and is the source of some critical tensions in one of the most significant developments in warfare in recent years: namely, how to handle terrorism or other forms of warfare that lie outside the purview of international law. -/- Each type of ECW raises questions internal to that ethic, such as inconsistencies in the concept of “parity” across different weapons bans, contradictions within the warrior ethic that heavily influence—and therefore confuse—notions of the “fair fight,” the disconnect between what protections a person receives and his responsibility for the war (e.g., political leaders), or the limited decisiveness of outcomes generated by very short wars. -/- Their simultaneous application also generates significant tensions and raises questions about the proper relationship of ECW to the immediate goal of war itself, which is to win, and thus yield either a political settlement or a justicial decision. For example, the ECWs for a “fair fight” and to protect classes of individuals can make it harder to win the war, but even more concerning is that they can also kill more people, which in the latter case contravenes its very purpose. -/- Human history is in some ways the story of trying to concurrently wage and tame war, and the architecture of warfare itself is informed by the ECW, in particular: (a) the political nature of war, (b) the abdication from jus ad bellum judgments in order to concentrate on justice within war (jus in bello), and (c) the ways in which modern nation-states collude to define “legitimacy” in war. -/- The combination of these three features leave questions of justicial right and responsibility for war disturbingly unresolved, it also generates new challenges in a geopolitical context in which cooperative and non-cooperative (e.g. contemporary terrorism) forms of warfare clash. (shrink)

Nang masakop ng Estados Unidos ang Pilipinas, dumating sa bansa ang isa pang uri ng Kristiyanismo na iba sa bitbit ng mga Espanyol-ang Protestantismo (na nagsimulang isilang noong ika-16 na dantaon sa Europa sa pamumuno nina Luther, Calvin, at Zwingli). Salaysay ni T. Valentino Sitoy (1989, iii, 7-11), 1899 unang dumating ang mga misyonerong Protestante sa Pilipinas, na kinabibilangan ng mga Presbyterian, Baptist, at Methodist. Kalaunan ay sinundan ito ng pagdating ng mga Episcopalian, Seventh-Day Adventist, United Brethren, Disciples, Christian and (...) Missionary Alliance, at iba pa. Ilan sa mga ito ay nagsama-sama upang mabuo ang Evangelical Union. Hinati nila ang Pilipinas sa iba't ibang probinsya ng mission fields (tulad ng ginawa dati ng mga Heswita, Rekoletos, Augustino, Pransiskano, at Dominikano), upang hindi sila magkaagawan sa populasyon na babahaginan ng ebanghelyo. (shrink)

Integral ang ipinahihiwatig ng mga pelikula sa Pilipinas na direktang nagtampok sa mga kuwentong pag-ibig at paghahanapbuhay ng mga migranteng Pilipino sa ibayong dagat. Patok sa lipunang Pilipino ang mga pelikulang nakakakilig, nakapagbibigay ng ligaya, at inspirasyon. Ngunit hindi din dapat kaligtaan ang isa pang temang maaaring umusbong mula dito—ang kalagayan at danas ng mga karakter, hindi lamang bilang mangingibig, kundi bilang manggagawa din. Kung gayon, pagkalas ito panandalian sa kinasanayang pagtrato sa mga romantic movie ng mga Pilipino sa payak (...) nitong anyo bilang kuwentong pag-ibig lamang. Bagkus, malaong holistikong magsisiwalat sa malawakang diaspora at realidad ng paggawang Pilipino sa iba’t ibang bahagi ng mundo. Layunin ng artikulong ito na muling ipasundayag ang pagtatalaban ng puso na siyang simbolo ng pag-ibig at kamay na kumakatawan o metapora ng paghahanapbuhay. Partikular na susuyurin ang dalawang pelikula na nasa direksiyon ni Olivia Lamasan, na nagtampok sa mga Pilipino sa Estados Unidos—ang Sana Maulit Muli at In My Life. (shrink)

Paunang Salita Ang kasalukuyang aklat ay produkto ng masigasig na pagsusumikap ng mga mag-aaral ng BA Kasaysayan sa Politeknikong Unibersidad ng Pilipinas, Sta. Mesa sa ilalim ng klase na Historiograpiya ni Dr. Zeus A. Salazar. Tinatangka nitong maitala para sa salinlahi ang mga kaganapan sa kanilang suplemental na klase tuwing Martes sa Bahay Escaler, ang tahanan ng kanilang Guro. -/- Magkagayumpaman, hindi ito talaga maitatangi sa mahabang kasaysayan ng pagtuturo ni Salazar. Ang pagkakatitikan/pagpapakatitikan higit sa lahat ay isa nang signature (...) style sa pagtuturo ni Salazar mula pa noong dekada 1970. Mababanggit din ang kinagawian niyang pagdaragdag ng oras labas sa opisyal na oras ng klase upang magpalalim ng mga paksang inaral sa loob nito, kung hindi man sa mga kapihang matatagpuan sa kaligiran ng U.P. Campus kung saan siya nagturo nang may 40 taon, at sa Bahay Gomburza mismo, ang dating tahanan ni Salazar. (shrink)

In the creation of maps, scientific knowledge related to mathematics and physics combines with knowledge specific to graphic or artistic disciplines. Since all maps are artifacts whose aesthetic qualities convey information that simultaneously engages the fields of ontology, epistemology, and politics, they are objects of undeniable interest for philosophical inquiry. Following what has been termed “the cartographic turn in social sciences”, The Art of Mapping Between Land and Mind delves into two intertwining issues. On one side, it examines how the (...) aesthetic properties of maps convey cognitive, cultural, and political meanings. On the other, it explores the role of visual arts in reflecting on cartographic thought, shaping both its methods and motivations. The volume is divided into four sections. Embracing the point of view of both the philosopher and the geographer, the first one sheds light on the relationship between epistemology and cartography (Kukla; Costantini; Tanney). The second addresses mapmaking as an art form (Tanca; Haugdal) or, conversely, considers maps from the perspective of their aesthetic properties (Török; Ogundiwin; Elhaik). The third focuses on the digital condition of today’s cartography (Tschochohei; Quaranta; Keller). Finally, the last section includes two contributions that represent attempts to guide cartography toward its future (Bosca; Ianniello). Opening this issue, a special essay by Elizabeth Povinelli offers a generous précis of her upcoming book. (shrink)

Mula sa iisang lahi ang Pilipinas at Malaysia sang-ayon sa pag-aaral na may kinalaman sa paksaing Austronesyo. May mahabang kasaysayan ng ugnayan ang dalawang bansang ito, di lámang sa ekonomikong aspekto, kundi lalo’t higit sa kultural na batayan, at isa na rito ang paggamit ng mga simbolo sa pagbabatik/pagtatatu na nakaugat pa sa relihiyon ng pag-aanito sa mundong Austronesyo. Bagamat naging parehong kolonya ang dalawang bansa ng mga Kanluranin na nagpalawak di lámang ng kapangyarihan kundi maging ng merkado, hindi tuluyang (...) naalis/nakalimutan ang kalinangang nakaugat sa mga bansang ito. Sa kasalukuyan, nagpapatúloy pa rin ang iláng tradisyonal na pang-araw-araw na búhay ng ilang bahagi ng mga bansang ito gaya ng pagbabatik. Nariyan pa rin ang pagpupukpok o tapping process sa pagbabatik na sa kasalukuyan ay dinarayo pa sa kabundukan ng Cordillera ng mga tagasiyudad upang makapagpatatu kay Whang Od. Gayundin, mayroon pa ring kahalintulad na ganitong paraan ng pagbabatik sa Malaysia, sa kaso halimbawa ng mga Iban, Kayan at Dayak. Hindi kataka-taka sa kasalukuyan na kahit nariyan pa rin ang tradisyonal na paraan ng pagbabatik, naghahalinhinan ang tradisyonal at modernong pagbabatik sa mga bansang ito na ang pinakanag-uugnay ay ang mga simbolismong nakaugat sa kanilang malalim na kasaysayan. (shrink)

Isang patuloy na hamon sa wikang Filipino at sa mga gumagamit nito sa panahon ng pandemya ang pagpapayabong ng kultura ng saliksik. Sa kabila ng iba’t ibang modalidad ng pagkatuto ng mag-aaral, tinukoy ng pag-aaral na ito ang mga paraan ng guro sa pagtuturo ng Pananaliksik gayundin naitala ang kanilang karanasan at natukoy ang hamon at suliranin na kanilang kinaharap. Penomenolohikal na pagsusuri ang disenyong ginamit sa pag-aaral na tumuon sa pagsukat at pag-aanalisang tematiko ng mga tugon. Inilahad ng pag-aaral (...) na ito na malaking suliranin ng guro at mag-aaral ang mahinang koneksyon ng internet, subalit nagampanan pa rin ng bawat isa ang kani-kanilang tungkulin; ang maghatid ng impormasyon sa bahagi ng guro at unawain ang mga ito sa panig naman ng mag-aaral nang sa ganoon ay makabuo ng papel-pampananaliksik sa wikang Filipino. At bilang tugon sa pangangailangan ng mag-aaral gayundin ang maisulong ang intelektwalisasyon ng Wika, may mungkahing programa na inilaan sa patuloy na pagpapalakas ng wikang Filipino. (shrink)

Ang sanaysay na ito ay isang deskriptibong pagbasa sa To Be in History: Dark Days of Authoritarianism na pinatnugutan ni Melba Padilla Maggay, sa lente ng “kuwentong buhay,” partikular na ang bersyon nito na dinalumat ni Clemen Aquino, isa sa mga pangunahing tagapagtaguyod ng Sosyolohiyang Pilipino. Sisiyasatin ang saysay ng mga kuwentong buhay na nilalaman ng akda sa konteksto ng mga kontemporaryong reyalidad ng lipunang Pilipino, tulad ng rehimeng Duterte, pagsuporta ng mga Kristiyano sa mga represibong administrasyon, at pambabaluktot ng (...) kasaysayan. (shrink)

Ang panunuring-aklat na ito ay interogasyon sa isang partikular na aspekto ng historiograpiya ni Resil Mojares. Sa pamamagitan ng pagbasa sa kanyang Interrogations in Philippine Cultural History bilang isang ehemplong tekstong historiograpikal, inilalatag ng panunuring-aklat na ito ang suhestiyon na mula sa punto-de-bista ng Pantayong Pananaw ay maituturing na malapit ang pagkakahawig ng historiograpiya ni Mojares sa balangkas pangkaisipan ng historiograpiyang Third Way. Binibigyang-tuon dito ang manaka-nakang puna ni Mojares sa tinatawag niyang “ethnonationalism”, na ang isa sa pinakamaunlad na anyo (...) sa kasalukuyan ay ang Pantayong Pananaw. Nagtangka rin na maghain sa panunuring-aklat na ito ng kritika ng Pantayong Pananaw sa historiograpiyang Third Way, sa pamamagitan ng pagtugon sa mga punto ni Mojares. (shrink)

Introduksiyon Sentro ng kabuoang aklat na ito ang paglalakbay –partikular na ang paglalakbay ng mga Pilipino gamit ang pananaw at wikang F/Pilipino. Sa ilang pagkakataon, isa ang paglalakbay sa hindi gaanong nabibigyan ng pansin sa pag-aaral ng lipunan, sa kabila ng pinagyayaman na itong matagal sa Kanluran at marahil isa ng ganap na diskurso. Mababakas ito sa kanilang pagpapakahulugan sa mga taong naglalakbay. Halimbawa nito ang mga Pranses na voyageur at Anglo-Amerikanong katumbas sa paglalakbay bilang trip, travel, at voyage (Almario (...) 2010, 1274-1275, 1325) at sa napakaraming kasingkahulugan gaya ng adventurer, commuter, migrant, passenger, pilgrim, sailor, tourist, drifter, excursionist, globe-trotter, itinerant, voyager, navigator, nomad, sightseer, tripper, vagabond, wanderer, expeditionist, jetsetter, at iba pa (Thesaurus 2022). Sa Pilipinas, madalas pa ngang gamitin ang mga Espanyol-Filipino na mga salita katulad ng biyahe (viaje); ekspedisyon (expedicion); nabegasyon (navigacion); at embarkasyon (embarcacion) (Almario 2010, 181, 322, 328, 806) –sa kabila ng mayaman ang mga Pilipino sa konseptong ito. (shrink)

This paper aims to synthesize two equally impressive systems of thought: Indian philosophy in the East and Presocratic philosophy in the West, which are separated not only by space and time but by our prejudices. It attempts to show the universality of philosophy by exploring the parallelisms and similarities, clarifying contrasts, and highlighting the common themes that are emphasized and de-emphasized in them. The study does not intend to give a complete account of the early Greek and Hindu thoughts. The (...) discussion of Hindu philosophy focuses on the Upanishads, the main source of Hinduism. We will use for our primary source the following texts which majority of Indologists consider as the most authoritative: Aiteriya, Kaushitaki, Taittiriya, Chandogya, Brihadharanyaka, Katha, Mandukya, Maitriyani, Svetasvatara, Isa, and Kena. On the side of Presocratic philosophy are included such major thinkers as Thales, Anaximander, Anaximenes, Heraclitus, Pythagoras, Parmenides, Anaxagoras, and Empidocles. (shrink)

Ang kakayahan ng mga mag-aaral sa paggamit ng wikang Filipino ay nararapat lamang na malinang nang lubusan ng mga tagapagturong may sapat na kasanayan. Ang pag-aaral na ito ay gumamit ng pagsusuring palarawan, upang malinaw na makita ang saloobin ng mga mag-aaral sa paggamit ng Filipino sa paraan na pagpapahayag ng kanilang saloobin. Nilayon ng pag-aaral na ito na malaman ang saloobin ng mga mag-aaral hinggil sa paggamit ng Filipino sa mga piling asignatura ng GEC (General Education Subject) kabilang dito (...) ang GEC 5 (Purposive Communication), GEC 2 (Readings in Philippine History), GEC 1 (Understanding The Self) at GEM 14 (The Life and Works of Rizal). Sinusuri rin dito ang mga uri ng pag-uulat, mga sulatin at proyekto sa naging negatibong saloobin ng mga mag-aaral sa paggamit ng wikang Filipino. At bilang midyum sa mga piling asignatura, 33 o 27.50% ng mga mag-aaral ay may negatibong tugon samantalang (87 o 72.50%) karamihan ay nagsabi na kailangan, mahalaga, nakatutulong, madaling gamitin, at gamitin pa sa ibang asignatura. Ang mga respondent ay napatunayan na batid nila na ang paggamit ng Filipino ay isa sa mga wikang panturo sa mga piling asignatura sa antas tersarya at ang walang pagkakaibang saloobin ng mga mag-aaral sa paggamit ng Filipino ay nagpapakita ng kanilang positibong pagtanggap sa Filipino ay kinakailangan sa kanilang pagkatuto. Batay sa kinalabasan ng pag-aaral, ang mga mag-aaral ay kailangang mabigyan ng mga kaukulang gawain kaugnay sa wika upang mapahalagahan ang kanilang saloobin at lalong magamit ang wikang Filipino bilang unang wika sa paraang pasulat at pasalita. (shrink)

Sa bawat aklatan o sabihin pang mga bookstores, hindi talaga nawawala ang sikat na sikat na mga aklat ni Ambeth Ocampo. Isa na rito ang labintatlong tomo ng Looking Back na tumatalakay sa iba’t ibang paksa sa kasaysayan ng Pilipinas. Noong mga panahong nag-aaral pa ang may-akda sa PUP ng kursong Kasaysayan, walong serye pa lamang ng Looking Back ang nailathala at sabihin pang nabasa niya—Looking Back (2010); Dirty Dancing (2010); Death by Garrote (2010); Chulalongkorn’s Elephants: The Philippines in Asian (...) History (2011); Rizal’s Teeth, Bonifacio’s Bones (2012); Prehistoric Philippines (2012); Storm Chasers (2014); at Virgin of Balintawak (2014). Hindi naglaon, tila bagang isang palos ang pagkakalathala ng mga sumunod pang mga akda—Demonyo in Tables: History in Artifacts (2015); Two Lunas, Two Mabinis (2015); Independence X6 (2016); Quezon’s Sukiyaki (2016); at Guns of the Katipunan (2017). Sa mga nabanggit na akda ni Ambeth Ocampo, ang Chulalongkorn’s Elephants: The Philippines in Asian History ang higit na pinagtuunan ng pansin at diin ng rebyuwer. Sa kasalukuyang pagkakataon, ilalatag ng rebyuwer sa papel na ito ang kanyang mga natatanging komendasyon (kalakasan) at kritik (kahinaan) hinggil sa 102-pahinang aklat ni Ocampo. Sisipatin din ang kanyang pagkakadalumat sa ugnayan ng Pilipinas sa mga Asyanikong bansa na siya naman talagang dapat maging tunguhin ng rebyung ito. (shrink)

Umalpas at/o umunlad na ang pag-aaral ng kasaysayan ng Pilipinas—hindi na lamang ito isang kanonikal na pamamaraan na may pagkiling at humahango sa kinagisnang positibismong pananaw. Bagama’t kumakalas na roon ang ilang mananaliksik at historyador, hindi ito nangangahulugan ng pagtalikod sa pinagmulang pananaw, bagkus isa itong kaunlarang historiograpikal na habang isinasaalang-alang pa rin nito ang faktuwal na kaalaman, nilalakipan na ito ng samot-saring multidisiplinaryo at/o interdisiplinaryong pananaw na may pagkiling sa disiplinang kinabibilangan at inaambagan ng kaalaman. Humigit kumulang 700-pahina ang (...) aklat ng historyador na si Ian Christopher Alfonso ng National Historical Commission of the Philippines (NHCP)— ang Dogs in Philippine History (DPH)—na may 28-kabanata—sa aking pagbibilang, habang ginagabayan ng 503-piraso ng plate o larawan, 3 mapa, 5 talahanayan, 920 na talahuli, at 496 na sanggunian—ay hindi lamang isang historikal ngunit tematiko rin ang pagkakasalanlan. Ito ay maari rin gawing balangkas at salalayan ng susunod pang mga pagaaral na nagkakaroon ng interes sa kalikasan at kapaligiran. (shrink)

Ang mga kwentong Jollibee na dinalumat ng mananaliksik ay binubuo ng tatlumpot-siyam (39) na mga kwentong hango sa totoong buhay. Tinatalakay ng pag-aaral na ito ang mga konseptong AIDA sa mga kwentong Jollibee sa paraang panghihikayat sa madla gamit ang advertising. Layunin nito na mailahad ang kaugnayan ng konseptong AIDA sa mga kwentong binibigyang tampok ng Jollibee sa iba’t ibang selebrasyon mula sa taong 2016-2022. Kaya naman gumamit ng metodong pagsusuri ng dokumento (document analysis), at thematic analysis ang mananaliksik. Ang (...) prosesong ito ay nagsasangkot ng pagsusuri ng mga elektroniko at pisikal na dokumento upang bigyang-kahulugan ang mga ito, magkaroon ng pag-unawa sa kanilang kahulugan at bumuo batay sa impormasyong ibinibigay ng bawat datos na susuriin. Inilatag din sa pag-aaral na ito ang iba’t ibang teorya na naging sandigan upang maisakatuparan ang metodong ginamit ganoon din ang kabuuang pag-aaral. Dahil dito, natamo ng mananaliksik ang resulta ng ginawang pag-aaral kung saan, natukoy ang konseptong AIDA sa tatlumpot -siyam (39) na mga kwentong Jollibee na inisa-isa sa pamamagitan ng paglalatag sa paraang talahanayan. Makikitang ang naging interpretasyon sa isinagawang pag-aaral ay ang dulot na saya at kakaibang epekto ng mga kwentong Jollibee sa mga manonood nito, tumatangkilik ng mga produkto, at ang walang pinipiling konsyumer. Malinaw na sa sa paglalapat ng mga Konseptong AIDA sa pagpapakilala ng mga produkto ay makatutulong ng malaki upang tangkilikin ito ng mamamayan. Tulad ng pag-aaral na ito, kung saan binigyang pokus ang konseptong AIDA sa mga kwentong Jollibee. Hindi kapansin-pansin kung hindi pagtutuunan ng pansin, subalit dahil sa ilang sandigan ay nabigyan ng katuparan ang pag-aaral na ito. Makikita rin dito ang mga paksang madalas pagtuunan ng pansin sa mga kwentong Jollibee, ito ay ang mga espisyal na okasyon tulad ng; Monther’s Day, Valentines Day, Grandparents Day, at ang Christmas Day. At sa bawat kwentong Jollibee, mababakas ang makatutuhanang nagaganap sa reyalidad ng buhay sa bawat pamilyang Pilipino. Ang makamasang tema nito, at damdaming naipadarama sa bawat kwento. (shrink)

Ang pag-aaral na ito ay naglalahad ng isang komprehensibong istruktura ng gramatika na nakatuon sa katangian ng Nawn Preys (NP). Ito ang kauna-unahang pag-aaral na nakapokus sa katangian ng NP ng isang varayti ng wikang Waray na wala pang anumang naisagawang pag-aaral. Ang balidasyon, muling pagsusuri, at pag-aanalisa sa mga datos ay ginawa mismo ng mananaliksik bilang taal na mananalita ng Biri-Waray at sa gabay ng tagapayo. Ang mga kinapanayam ay mga nasa edad 47- 67 at mga taal na mananalita (...) ng Biri-Waray. Sila ang siyam (9) na piniling kapanayamin sapagkat bukod sa sila ay taal na mananalita ng Biri-Waray, nakapagtapos din sila ng pag-aaral at may ganap na pag-unawa sa gramatika. Ang listahan ng mga pangungusap na may kabuuang 384 ay nakasulat sa wikang Tagalog na isinasalin nang mga informant nang pasalita. Mula sa pag-aaral, sinuri ang mga katangian ng Nawn sa Biri-Waray, mga konstityuwent na bumubuo sa iba’t ibang anyo ng NP sa Biri-Waray, at iba’t ibang gamit ng NP sa istrukturang gramatikal sa Biri-Waray. Ang implikasyon sa mga teyorya sa pagkakapare-pareho ng mga wika sa istrukturang gramatikal ay nakabatay pa rin sa katangian ng isang wika. Isa na rito ang proseso paglilipat ng posisyon sa sabjek sa unahang bahagi ng gramatikal istraktyur na hindi nangyayari sa Biri-Waray sa mga nan-verbal na pangungusap kapag ang predikeyt at sabjek ay parehong may nominal marker an ‘ang’. Dulot ito ng walang direktang katumbas o zero (ø) ‘ay’ order marker ng wikang Tagalog ang Biri-Waray. Isa ito sa nakitang kahalagahan ng pagsusuri na magagabayan higit lalo na ang mga hindi taal na mananalita ng Biri-Waray sa pag-unawa sa gramatikal na istukrtura ng naturang wika. (shrink)

Ang pag-aaral na ito ay naglalayong alamin ang kapaligirang pampagkatuto, klimang pangklasrum at performans sa Filipino ng mga mag-aaral sa grado labing-isa (11) ng Mataas na Paaralang Nasyonal ng Ajuy. Ito rin ay naglayong matukoy kung mayroong makabuluhang pagkakaiba sa kapaligirang pampagkatuto at klimang pangklasrum at kung mayroon bang makabuluhang kaugnayan sa performans sa Filipino. Ang mga kinakailangang datos ay tinipon sa pamamagitan ng pagbigay ng talatanungan sa kapaligirang pampagkatuto, klimang pangklasrum at pagsusulit sa performans sa Filipino. Isandaan na nagmula (...) sa Mataas na Paaralang Nasyonal ng Ajuy ang naging kalahok sa pagaaral na ito. Sila ay pinili gamit ang stratified quota random sampling. Ang mga datos ay sinuri sa larangan ng computerprocessed statistics, percentage mean, frequency count, standard deviation, One Way ANOVA (Analysis of Variance), t-test at Pearson’ r. Ang alpha level ay nakaset sa .05 sa lahat ng inferensyal na pagsusulit. Ang mga natuklasan ay nagpakita na may “kaaya-aya” na antas ang kapaligirang pampagkatuto at may “kaaya-aya” na antas ang klimang pangklasrum. Napag-alaman din na mayroon silang “katamtamang” performans sa Filipino. Nakita rin sa pananaliksik na ito na “walang makabuluhang kaugnayan” ang performans sa Filipino sa antas ng kapaligirang pampagkatuto at antas ng klimang pangklasrum. Napag-alaman din na “walang makabuluhang pagkakaiba” ang kapaligirang pampagkatuto sa performans sa Filipino. “Wala ring makabuluhang pagkakaiba” ang klimang pangklasrum ng mga mag-aaral sa Filipino sa performans sa Filipino. Napag-alaman din na “walang makabuluhang kaugnayan” ang kapaligirang pampagkatuto sa klimang pangklasrum maging ang kapaligirang ampagkatuto sa performans sa Filipino gayundin ang klimang pangklasrum at performans sa Filipino. (shrink)

Layunin ng pag-aaral na mailahad at matukoy ang kahalagahan ng sikolohiya, implikasyon, at mga danas at lakbayin ng “Sunod” sa pangkat ng Biga at mga karatig tribo nito sa Tabuk City, Kalinga. Ang nasabing pananaliksik ay sumailalim sa Kuwalitatibo at Deskriptibong pag-aaral na nilapatan ng Sikolohiyang pagdulog, Sosyolohiya, at Etnograpiya, tinalakay ang mga kulturang kinagisnan ng isang pangkat. Mga piling “Pangat” o pinuno at matatanda sa pangkat Biga ang mga kalahok sa pananaliksik na nagbigay ng kani-kanilang mga karunungan, karanasan at (...) lakbayin sa pagdalumat ng “Sunod” sa buhay. Ang resulta ng pag-aaral sa mga Ibiga at mga karatig tribo ay may maayos na ugnayan at mapayapang pamumuhay. Malakas ang tungkulin ng pamilya sa pagbibigay ng disiplina at pagtutulungan sa bawat miyebro. Lumitaw rin na hindi kailangang magkadugo ang maituturing na “sunod” kundi lahat ng katribo at mga karatig tribo. Dahil dito ay naiiwasan ang mga di-kanais- nais na kaganapan o mga kaguluhan sa pagitan ng bawat isa. Matatag na kanilang sinusunod ang kahalagahan ng relasyong “sunod” sa bawat araw ng kanilang pakikibaka sa buhay. Napatunayan din na malakas ang kapangyarihan ng mg “Pangat” o “Tribal elders” at ibang matatanda sa pagpapanatili ng kaayusan. (shrink)

Hindi maikakaila ang bilis ng paglaganap ng Katolisismong dala ng mga Kastila sa bansang Pilipinas; isang dahilan kung bakit tuluyan nang naiangkla sa pagkatao ng bawat Pilipino ang kahalagahan ng salitang relihiyon. Isa sa mga patunay ng pagkakaroon ng mahigpit na pagyakap ng mga Pilipino sa Katolisismo ay ang mga heritage church na matatagpuan sa Pampanga. Dahil dito, nabansagan ang mga Kapampangan na hindi lamang mahusay sa kusina, kundi pati na rin sa pagkakaroon ng masidhing pagpapahalaga sa kultura-pananampalatayang iniwan ng (...) kanilang mga ninuno. Ito ang naging inspirasyon ng papel, ang makita ang kulturapananampalatayang mayroon ang mga Kapampangan noong ika-18 siglo sa pamamagitan ng paghimay sa talasalitaan ng Kapampangan na isinulat ni Fray Diego Bergaño (1690-1747). Sa pamamagitan ng kwalitatibong pag-aaral at deskriptibong pagaanalisa, ginamit ang talasalitaan ni Bergaño na unang nailimbag noong 1732 bilang pangunahing teksto ng pananaliksik. Inalam at itinala ang mga salitang makikita rito na may kaugnayan sa relihiyon na umusbong sa panahong iyon. Sa tulong din ng panayam mula sa mga paring Kapampangan at ilang taong maalam sa kultura-pananampalatayang Kapampangan, nakagawa ng naratibo ang mga mananaliksik na nagsilbing tulay sa muling pagsilip sa kultura sa pagdarasal, paniniwala sa mga masasamang elemento at sumpa, pagsasabuhay ng pamahiin, tradisyon sa patay, konsepto sa mga bagay na makikita sa loob at labas ng simbahan, at sanhi ng pagkakasala ng mga Kapampangan sa kasaysayan.Ipinakita sa kabuuan ng pag-aaral ang transpormasyong naganap sa kultura-pananampalatayang Kapampangan -- mula sa nakaraan tungong kasalukuyan. (shrink)

Bago matapos ang dantaon 19, umusbong ang mga kilusang mapagpalaya kontra kolonisador sa iba’t ibang kapuluan ng Pilipinas at Indonesia (mga bansang kabilang/kaugnay ng Dunia Melayu). Isa sa mga iginigiit na dahilan ng bawat bayan (negara ng Indonesia) ay ang malawakang reporma hinggil sa relihiyon/paniniwala – pagpapanatili, pagbabago, o di kaya’y pakikisangkot. Sapul pa noong panahong dati, patuloy nang pinahahalagahan ng bawat katutubong Malayo/Austronesyano ang kanilang paniniwala na malalim ang pagkaka-ugat sa kapangyarihan at impluwensiya ng kanilang kapaligiran at sabihin pa’y (...) pinamumunuan ito ng mga lider (i.e. babaylan para sa mga sinaunang Pilipino at pawang/dukun sa mga katutubong Indones). Sa pagpasok ng kolonisasyon ng sa mundo ng mga Melayu, nagkaroon ng malawakang pagkitil sa lipunan at mga katutubong paniniwala/tradisyon. Kung niyakap man nila ang ipinakilalang relihiyon ng mga dayuhan, nawalan naman sila ng pakikisangkot kung kaya’t nagbunsod ito sa pagbubuo ng mga kalat-kalat na kilusan. Sa kabila ng malalim na koneksyon ng mga katutubo sa kanilang lumang paniniwala, hindi nakapagtataka kung bakit katuwang nila ang kabuuang salik nito sa pagbubuo at adhikain ng mga kilusan. Ito ang direktang dahilan kung bakit sila binansagan ng mga Kanluranin bilang mga mesyaniko, kilyastiko, at panatiko. Itinatampok sa pag-aaral na ito ang komparatibong pag-aaral sa mga kilusang mapagpalaya na naka-ugat sa relihiyon noong kalagitnaan ng dantaon 19. Muling tatalakayin ang pagbubuo ng Cofradia de San Jose (1832) ni Hermano Puli ng Tayabas, Pilipinas laban sa mga prayleng Kastila. Pagkatapos nito’y ihahalintulad naman ang huli sa mga kilusang panrelihyon na nabuo sa ibayong dagat katulad ng Digmaang Minangkabau (1803-1837) ni Tuanku Imam Bonjol ng Kanlurang Sumatra, Indonesia laban sa mga kasangkot at sulsol na Holandes sa pagwasak ng katutubong paniniwala at panloob na relasyon. (shrink)

Ang pananaliksik na ito ay ginanap sa munisipyo ng Mahatao na matatagpuan sa Isla ng Batan, probinsya ng Batanes. Karatig bayan nito ang Basco (kabisera ng probinsya) sa gawing timog. Binubuo ito ng apat na maliliit na barangay: Kaumbakan, Hañib, Panatayan, at Uvoy. Ang pangingisda ay isa lamang sa mga gawaing pangkabuhayan ng karamihan ng mamamayan na nakatira sa Mahatao gayundin ang kalahatan ng Batanes dahil sa malaki ang sakop ng anyong tubig na nakapalibot dito dagat na tanging makukuha sa (...) panahong ito: ang arayu o dorado at dibang (flying fish). -/- Ang pook ng Diura ay isang sitio ng Barangay Uvoy sa Mahatao. Inilaan ang lugar na ito ng gobyernong panlalawigan tungo sa pamamahala ng Kagawaran ng Kapaligiran at Likas na Yaman (DENR) at Bureau of Fisheries and Aquatic Resources (BFAR) upang mapanatili ang tradisyonal na paraan ng pangingisda lalo na ang gawaing Mataw habang pinangangalagaan ang ecosystem ng naturang lugar. (shrink)

Marami sa mga simbahan (iglesia) at libingan (cementerio) ang itinayo noong panahon ng mga Español sa dati nang sinasambahan at nililibingan ng mga katutubo, kung kaya bahagi pa rin ng pagtatawid sa sinaunang pananampalataya patungo sa tinatawag na Kristiyanismong Bayan (tinatawag ng iilan bilang Folk Catholicism o Folk Christianity). Dahil hindi pasibong tinanggap ng mga katutubo ang ipinakikilalang dogma, inangkop nila sa kanilang kinabihasnang kultura ang pagtanggap sa Kristiyanismo. Makikita ang ganitong pag-angkop sa sistema ng paniniwala; iba’t ibang tradisyon; at (...) konsepto ng mga bagay-bagay. Ipinamalas din nila ang bersiyon ng pagsasama o sinkretismo sa sining ng arkitektura na makikita sa mga imprastraktura katulad ng cementerio. Isa ang Nagcarlan Underground Cemetery (NUC) ng Nagcarlan, Laguna sa mga tinitingnan bilang halimbawa ng isang magandang cementerio sa Pilipinas na tumutugon sa pamantayang binanggit sa itaas. Sa kabila ng imprastraktura at arkitekturang banyaga nito, mababakas pa rin ang patuloy na pagdaloy ng mga elementong pangkalinangan ng mga katutubo sa pamamagitan ng mga simbolong nakamarka at makikita sa kabuuan ng libingan. Dahil sa kulang at walang sapat na dokumentong naglalahad sa kasaysayan, ang dahilan kung bakit ilalatag at tatangkain sa pag-aaral na ito ang posibleng pagbubuo sa mga esensiyang bumabalot sa kabuuan ng sementeryo – mula sa kung sino ang gumawa, hanggang sa pagtukoy ng mga motibasyon at posibleng pagpapakahulugan sa lahat ng ito. Kung kaya’t itinatampok sa papel na ito ang paraan ng pagtukoy sa mga simbolo at interpretasyon bilang metodolohiya. Tatlong bagay ang tinitingnan sa pag-aaral: (1) posibleng katutubo ang mga simbolo na makikita sa libingan na nailalarawan ng mga kosmolohiya at penomenong bumabalot dito; (2) ang posibleng impluwensiya ng ibang kultura sa pagbubuo ng libingan; at (3) posibleng talaban ng dalawang magkaibang kultura sa pagbubuo ng sementeryo. (shrink)

This paper studies the issue of financing the Space Industry at the State Level in the Postwar period as part of the country’s recovery plan, as one of the foremost critical zones of technological development and to ensure space security and defence. The European Space Agency (ESA) is, identified as the main player in the European space sector. It is determined that the current structure of ESA – Space 4.0 – provides for the success of European space activities in close (...) coordination with the needs of European societies and economies. Despite all the prospects, offered by the Space Industry, a number of barriers can hinder full participation in the space economy. These ‘barriers’ include the requirement of large capital investments, technological risk and longer de-velopment times. Public-private partnerships have been, identified, as an effective way to overcome these barriers, so the government should play an important role in pro-moting innovation through the space sector. The war in Ukraine, which began on Feb-ruary 24, 2022, once again, reminds us of the unique value, and critical use of outer space for security and defence purposes. From intelligence gathering and monitoring to the availability of communications. It is determined that the war already has serious consequences for the European space sector. The Space Industry of Ukraine is a critical component of the national economy of Ukraine because it is the motor of numerous imaginative changes in other segments of the economy and contributes to the improve-ment of social, political, financial and natural circles of society. In Ukraine, there's an incessant disappointment in the State to fulfil its commitments to the ventures in the Space Industry. In the conditions of full-scale, ‘war’ the Space Industry isa key element of national security and defence of Ukraine. The financing of the Space Industry at the State level in the post-war period is crucial as part of the country’s recovery plan. (shrink)

Rogier van der Weyden'in bu olağanüstü eseri, Yüce İsa'nın acılı veda anını derinlemesine işleyerek bize büyük bir ruhani derinlik sunuyor. Ressamın bu eseri hayata geçirirken duyduğu büyük acı ve ruhsal derinlik, onun sanatının kalbinde yatan insanlık ve inanç temasını güçlendiriyor. O dönemin zenginleri arasında büyük ün kazanmasının ardında yatan şey, bu eserin sanatın sınırlarını aşan etkileyici gücüdür. Ancak şüphesiz ki, bu eser insanlık için yaratılırken, hangi inançtan olursa olsun herkese dokunan bir acıyı da temsil ediyor. -/- Ressamın duygularını ve detayları (...) bu denli etkileyici bir şekilde aktarması, bu eserin günümüzde bile büyük bir hayranlıkla karşılanmasına yol açıyor. Van der Weyden'in tablosu, insanlık tarihinde derin izler bırakan evrensel bir sanat eseri olarak kabul ediliyor. Bu çeviriyi yaparken dönemin koşullarını ve sanatın gücünü daha iyi anladım. Vikipedi gibi kaynaklardan bilgi çevirirken, yabancı dillerdeki bilgilere olan erişimin önemini bir kez daha kavradım ve bu eseri Türkçe konuşanlarla buluşturmanın değerini anladım. -/- Umarım bu eser, okuyuculara van der Weyden'in sanatının derinliğini ve insanlık hikayesinin evrenselliğini anlatırken ilham verir ve onları düşündürür. Sanatın gücü ve insanın duygusal derinlikleri konusundaki bu yolculuk, hepimizi daha iyi bir anlayışa ve içsel bir zenginliğe yönlendirebilir. -/- --- -/- Rogier van der Weyden's extraordinary work offers us profound spiritual depth by delving deeply into the poignant farewell moment of Jesus Christ. The profound sorrow and spiritual depth felt by the painter while creating this work strengthen the theme of humanity and faith at the heart of his art. The impressive power of this work, which transcends the boundaries of art, lies behind the great fame it achieved among the elites of its time. However, unquestionably, this work also represents a universal sorrow that resonates with people of all beliefs. -/- The painter's ability to convey emotions and details in such a compelling manner has led to enduring admiration for this work even in contemporary times. Van der Weyden's painting is recognized as a universal masterpiece that has left deep imprints on the history of humanity. Translating this text has deepened my understanding of the conditions of the time and the power of art. It has also reinforced the importance of accessing information from sources like Wikipedia in foreign languages, and I have come to appreciate the value of bringing this work to Turkish-speaking audiences. -/- I hope this work inspires readers by revealing the depth of van der Weyden's art and the universality of the human story, prompting them to reflect. This journey into the power of art and the emotional depths of humanity can lead us all to greater understanding and inner richness. (shrink)

In this essay, I try to go through the questions and analysis that Judith Butler puts on Althusser’s work—reading fundamentally and almost exclusively the essay on the “Ideological State Apparatus” from 1970, and the relationship she maintains in her reading with the Freud’s concept of repression and the Lacanian “symbolic order”. My central hypothesis is that it is the Foucauldian reading of Freud and Lacan, begun early in 1990 with Gender Trouble, that guides Butler in his interpretation of the Althusserian (...) concept of interpellation understood almost exclusively from the perspective of the “hailing” example that Althusser provides in his essay from 1970. This leads Butler to a reading that I characterize here as biographical—for its obscene reliance on a particular episode in Althusser’s life: the murder of Helène Rytman—and anti-Cartesian, insofar as it attempts reading the ideological readiness of the subject as something beyond the split of the cogito, and materially effected by an ontological repetition. The problem with Judith Butler's concept of repression is its unappealable juridical nature—which is paradoxical for an erudite reader of Michel Foucault—insofar as the agent of repression appears as analogous to the State and therefore it results assimilable with rebellions “melancholic” subjectivity. This conflation of the psychological and the social is conducive to some mass psychologism, which forgets Althusser’s debt to Lacan when elaborating his theory of ideology. I proceed to investigate the origins of this theory in the text “Three Notes on the Theory of Discourses” (1968) and in the recently published Que faire (2018). My tentative conclusion is that there is an idea of supplementary violence (in the Lacanian sense of plus-de-jouir) constitutive of the unconscious in Althusserian theory of ideology that cannot be overlooked, and that is linked to his reading of Freud. (shrink)

We describe a software system for the analysis of defined benefit actuarial plans. The system uses a recursive formulation of the actuarial stochastic processes to implement precise and efficient computations of individual and group cash flows.

This paper presents REAL, a Real-Valued Attribute Classification Tree Learning Algorithm. Several of the algorithm's unique features are explained by úe users' demands for a decision support tool to be used for evaluating financial operations strategies. Compared to competing algorithms, in our applications, REAL presents maj or advantages : (1) The REAL classification trees usually have smaller error rates. (2) A single conviction (or trust) measure at each leaf is more convenient than the traditional (probability, confidence-level) pair. (3) No need (...) for an external pruning criterion. (shrink)