We have begun work on two separate but related ontologies for the study of neurological diseases. The first, the Neurological Disease Ontology (ND), is intended to provide a set of controlled, logically connected classes to describe the range of neurological diseases and their associated signs and symptoms, assessments, diagnoses, and interventions that are encountered in the course of clinical practice. ND is built as an extension of the Ontology for General Medical Sciences — a high-level candidate OBO Foundry ontology that (...) provides a set of general classes that can be used to describe general aspects of medical science. ND is being built with classes utilizing both textual and axiomatized definitions that describe and formalize the relations between instances of other classes within the ontology itself as well as to external ontologies such as the Gene Ontology, Cell Ontology, Protein Ontology, and Chemical Entities of Biological Interest. In addition, references to similar or associated terms in external ontologies, vocabularies and terminologies are included when possible. Initial work on ND is focused on the areas of Alzheimer’s and other diseases associated with dementia, multiple sclerosis, and stroke and cerebrovascular disease. Extensions to additional groups of neurological diseases are planned. The second ontology, the Neuro-Psychological Testing Ontology (NPT), is intended to provide a set of classes for the annotation of neuropsychological testing data. The intention of this ontology is to allow for the integration of results from a variety of neuropsychological tests that assay similar measures of cognitive functioning. Neuro-psychological testing is an important component in developing the clinical picture used in the diagnosis of patients with a range of neurological diseases, such as Alzheimer’s disease and multiple sclerosis, and following stroke or traumatic brain injury. NPT is being developed as an extension to the Ontology for Biomedical Investigations. (shrink)

We are developing the Neurological Disease Ontology (ND) to provide a framework to enable representation of aspects of neurological diseases that are relevant to their treatment and study. ND is a representational tool that addresses the need for unambiguous annotation, storage, and retrieval of data associated with the treatment and study of neurological diseases. ND is being developed in compliance with the Open Biomedical Ontology Foundry principles and builds upon the paradigm established by the Ontology for General Medical Science (OGMS) (...) for the representation of entities in the domain of disease and medical practice. Initial applications of ND will include the annotation and analysis of large data sets and patient records for Alzheimer’s disease, multiple sclerosis, and stroke. (shrink)

Biological ontologies are used to organize, curate, and interpret the vast quantities of data arising from biological experiments. While this works well when using a single ontology, integrating multiple ontologies can be problematic, as they are developed independently, which can lead to incompatibilities. The Open Biological and Biomedical Ontologies Foundry was created to address this by facilitating the development, harmonization, application, and sharing of ontologies, guided by a set of overarching principles. One challenge in reaching these goals was that the (...) OBO principles were not originally encoded in a precise fashion, and interpretation was subjective. Here we show how we have addressed this by formally encoding the OBO principles as operational rules and implementing a suite of automated validation checks and a dashboard for objectively evaluating each ontology’s compliance with each principle. This entailed a substantial effort to curate metadata across all ontologies and to coordinate with individual stakeholders. We have applied these checks across the full OBO suite of ontologies, revealing areas where individual ontologies require changes to conform to our principles. Our work demonstrates how a sizable federated community can be organized and evaluated on objective criteria that help improve overall quality and interoperability, which is vital for the sustenance of the OBO project and towards the overall goals of making data FAIR. Competing Interest StatementThe authors have declared no competing interest. (shrink)

A proof for P=NP in modal logic. What it takes to simulate all particles in the universe correctly.

Book review of Lenny Moss, What Genes Can’t Do. Cambridge, MA: MIT Press , 256 pp. -/- Many philosophers of science will have encountered the core distinction between two different gene concepts found in What Genes Can’t Do. Moss argues that contemporary uses of the term ‘gene’ that denote an information bearing entity result from the conflation of two concepts (‘Gene-P’ and ‘Gene-D’).

The concept of acting intentionally is an important nexus where ‘theory of mind’ and moral judgment meet. Preschool children’s judgments of intentional action show a valence-driven asymmetry. Children say that a foreseen but disavowed side-effect is brought about 'on purpose' when the side-effect itself is morally bad but not when it is morally good. This is the first demonstration in preschoolers that moral judgment influences judgments of ‘on-purpose’ (as opposed to purpose influencing moral judgment). Judgments of intentional action are usually (...) assumed to be purely factual. That these judgments are sometimes partly normative — even in preschoolers — challenges current understanding. Young children’s judgments regarding foreseen side-effects depend upon whether the children process the idea that the character does not care about the side-effect. As soon as preschoolers effectively process the ‘theory of mind’ concept, NOT CARE THAT P, children show the side-effect effect.idea.. (shrink)

This is a Turing Machine which computes the exponential function f(x,y) = xˆy. Instructions format and operation of this machine are intended to best reflect the basic conditions outlined by Alan Turing in his On Computable Numbers, with an Application to the Entscheidungsproblem (1936), using the simplest single-tape and single-symbol version, in essence due to Kleene (1952) and Carnielli & Epstein (2008). This machine is composed by four basic task machines: one which checks if exponent y is zero, a (...) second which checks if base x is zero, a third that is able to copy the base, and a fourth able to multiply multiple factors (in this case, factors will be all equal). They were conveniently separated in order to ease the reader's task to understand each step of its operation. We adopt the convention that a number n is represented by a string of n+1 symbols "1". Thus, an entry (x, y) will be represented by two respective strings of x+1 and y+1 symbols "1", separated by a single "0" (or a blank), and as an output, this machine will generate a string of (xˆy)+1 symbols "1". Some of the instructions are followed by a brief description of what's going on. (shrink)

Abstract: This paper restates the thesis of 'The Requirements of Justice and Liberal Socialism" where it was argued that liberal socialism best meets Rawlsian requirements of justice. The recent responses to this paper by Jan Narveson, Jeppe von Platz, and Alan Thomas merit examination and comment. This paper shows that if Rawlsian justice is to be met, then non-personal property must be subject to public control. If just outcomes merit the public control of non-personal property and this control is (...) not utilized, then justice has been subordinated to the objectively less important institution of private property. (shrink)

Open theists deny that God knows future contingents. Most open theists justify this denial by adopting the position that there are no future contingent truths to be known. In this paper we examine some of the arguments put forward for this position in two recent articles in this journal, one by Dale Tuggy and one by Alan Rhoda, Gregory Boyd, and Thomas Belt. The arguments concern time, modality, and the semantics of ‘will’ statements. We explain why we find none (...) of these arguments persuasive. This wide road leads only to destruction. (shrink)

The four volume work of which this book is a part has been praised as one of the great monuments of theoretical scholarship in sociology of the century. The praise has come largely from the older generation of students of Parsons and Merton. A great deal of dispraise has come from Alexander's own generation. Alan Sica's (1983) brilliant, biting review of Volume I speaks for many of Alexander's peers. Volume II is likely to be even more controversial. This volume (...) begins the substantive task of the text, the reinterpretation of the 'theoretical logic' of the classical sociologists, a reinterpretation governed by the intention of transcending the errors and limitations of the 'presuppositional' reasoning of the classical thinkers. For Alexander's sociological audience the second volume is the beginning of what really counts, and Volume II is indeed quite a different affair from the first, 'philosophical' volume: the prose tightens, and the air of getting down to work is palpable. (shrink)

Türk tıp tarihçiliğinin önemli bir siması olan Galip Ata Ataç'ın (1879-1947) en önemli eseri 1922'de yazmış olduğu, Türkiye'de tıp eğitimi tarihi çalışmaları için ana kaynak niteliğini taşıyan, "Tıp Fakültesi" kitabıdır. Söz konusu kitabın Arap alfabesiyle yayımlanmış tek baskısı vardır ve bu nedenle günümüzde ona ulaşabilmek ve ondan yararlanabilmek hayli zordur. Bu makalede Ataç ve kitabı hakkında geniş biçimde tanıtıcı bilgi verilmiş ve tıp eğitimi tarihçemizin dönüm noktaları "Tıp Fakültesi"ne dayalı olarak anlatılmıştır.

Dinî tecrübe Friedrich Schleiermacher (ö.1768) ile önem kazanan ve William James’in (ö.1842) eserleriyle din felsefesinde teistik delillerin içine dahil olan bir delildir. Dini tecrübelerin birçok şekilde meydana geldiği iddia edilmektedir. Bunlardan biri de sezgidir. Bu bildirinin amacı sezgisel bilginin Tanrı’nın varlığına delil olup olmadığını ortaya koymaktır. Sezgisel yetenek, insanın fiziksel gelişimine (yani beyin) paralel olarak gelişen bir yetidir ve zihnin gelişmesiyle birlikte kapasitesi artmaktadır. Önce çocukta duygusal bir sezgi hakim iken (4-7 yaş), daha sonra çocuğun somut işlemlere geçmesiyle sezgisel yetenek (...) somutla ilişkili hale gelir. (7-11 yaş) Ve somut nesne ve durumlar (deney ve pratikler) çocuğun sezgisel yeteneğinin gelişmesine yol açar. En son aşamada yani soyut işlemler döneminde (11-17 yaş) çocuğun beyninde prefrontal lobun gelişmesine bağlı olarak akli muhakeme gelişir ve bunun etkisiyle sezgisel yetenek, akli verileri kullanarak soyut sezgiye yönelir. Sezgisel yetenek böylece üç dönemin özelliklerini gösterebilir; çocukluktan aldığı duygusal sezgi ve somut/nesnenin çağrıştırdığı somut sezgi ve aklın dış dünyadan aldığı bilgileri zihinsel süreçlerden geçirerek işlemesi sonucu gelişen akılcı sezgi. O nedenle insanlarda tek bir sezgiden bahsetmek yanlıştır. Sezginin üç türü birbiriyle eş güdümlü olarak bilgiyi elde etmek için çalışır. Bu üç sezgi türünden akılcı sezgiye önem veren İbn Sina, sezgi bilgisini rasyonel, epistemolojik alana dahil eder. Yaptığı ilim sınıflamasında sezgi bilgisini deneye dayalı bilgi türü olarak görür ve akla/deneye dayalı bir sezgi anlayışı geliştirir. Bu sezgi anlayışı, peygamberliği rasyonel bir temele oturtmak ve irrasyonel olmadığın açıklamak için de kullanır. Kudsi akla sahip peygamberler üstün zekalarının etkisiyle güçlü sezgiye sahip olurlar ve vahiy alırlar. Vahiy alan sezgisel yetenek diğer insanlarda ortaya çıkıp dini tecrübeleri şekillendirebilir mi? Peygamberlerin vahiy tecrübesini taklit ederek kendilerinde yüksek sezgisel yeti olduğunu savunan bazı kişiler (veli) ilham yoluyla bilgi elde ettiklerini iddia etmişlerdir. Dini tecrübe delilinde bu tür tecrübeler dini delil olarak sayılmaktadır. Fakat bu sezgisel bilginin kaynağı duygu mudur, somut bir gösterge (deney) midir yoksa akıl mıdır? İlham ürünü olan eserlerde her zaman duygu vardır ve bu tür ifadeler insanı duygunun hakim olduğu zihinsel bir duruma götürür. Fakat vahiy tecrübesinde duygunun yanında, somut dünyanın varlığı ve akla dayalı bir sezginin olduğu da vurgulanmaktadır. O nedenle sezgisel bilgi ürünü vahiy üç tür sezgi bilgisine dayalı iken, ilham ürünü olan sezgisel bilgi sadece duyguya dayalıdır. O nedenle ‘dini’ bir delil olarak değil ‘mistik’ bir delil olarak değerlendirmeyi hak eder. (shrink)

Amaç: Kanserle yaşayan bireylerin (KYB) bakımında, resmiyette görünür olmayan ve çoğunlukla herhangi bir profesyonel donanıma sahip olmayan, ama sürecin başından sonuna, hasta bireye eşlik eden bakım verenler kritik öneme sahiptir. Baş etmesi zor bir hastalık olan kanserle mücadele eden bireylerin bakımında, bakım verenler fiziksel, zihinsel ve sosyal birtakım zorluklarla karşılaşmaktadır. Bu araştırma, KYB’lere bakım veren, yakınlarının karşılaştıkları zorlukları gündeme getirmeyi ve ihtimam etiği perspektifinden, bakım verenlerin bakımına yönelik öneriler sunmayı amaçlamaktadır. Gereç ve Yöntem: Bu araştırma tanımlayıcı ve kesitsel olup araştırmanın (...) evreni Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi (MÜPEAH) Onkoloji kliniğinde takip edilen, 15 Mart-5 Nisan tarihleri arasında kemoterapi ünitesine ve servis hizmetlerine başvuran KYB’lerin bakım veren yakınlarıdır. KYB’lere bakım verenlerin umutsuzluk derecelerini tespit etmek ve bunu etkileyen faktörleri ölçmek için, veri toplama aracı olarak; sosyodemografik sorular, bakım alan bireyin hastalık derecesine yönelik sorular ve Beck Umutsuzluk Ölçeği sorularından oluşan bir anket elden dağıtılmıştır. Anket bakım verene yönelik sosyodemografik sorular 8, KYB’nin hastalığının durumu ile ilgili sorular 7, Beck Umutsuzluk Ölçeği 20 olmak üzere 35 sorudan oluşmaktadır ve yaklaşık 10 dakikada tamamlanmaktadır. Elde edilen veriler önce Microsoft Excel aracılığıyla dijitalleştirilmiş, ardından IBM SPSS 27.0.1 sürümüyle analiz edilmiştir. Verilerin analizinde Ki-kare, Fisher’s Exact testi ve Pearson Korelasyon analizi kullanılmış, istatistiksel anlamlılık değeri için p<0.05 kabul edilmiştir. Bulgular: Ankete katılan 151 bakım verenin 83’ü (%55,3) kadın, 67’si (%44,7) erkektir. Katılımcıların yaş ortalaması 40,09’dur. Bakım verenlerin %41,1’i umutsuzluk düzeyi ölçeğinde “minimal ya da yok”, %39,7'si "hafif düzeyde", %13.2'si orta düzeyde ve %6’sı “aşırı düzeyde” skorunu almıştır. KYB’lere bakım verenlerin demografik özellikleri ile umutsuzluk düzeyi arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Bakım verenlerin yaşı, cinsiyeti, medeni durumu, gelir durumu ve bakım verme süresi ile umutsuzluk skorları arasında anlamlı bir ilişki bulunmazken, eğitim seviyesi ile umutsuzluk skorları arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. (p=0,019). Sonuç: Bakım verenlerin, umutsuzluk düzeyleri göz önüne alındığında, önemli psikolojik yükler taşıdığına ve bu yükün, özellikle bakım verenin eğitim seviyesi ile hastanın sağlık durumu arasında belirgin ilişkiler gösterdiğine ulaşılmıştır. Bu bilgiler ışığında, sosyodemografik özelliklerin bakım verenleri önemli ölçüde etkilediği görülmüştür. Bakım verenlerin duygusal yükleri, bakım alıcılarla olan ilişkileri ve bu sürecin hem bireysel hem toplumsal düzeyde getirdiği zorluklar ve sorumluluklar, ihtimam etiği kapsamında ele alınmıştır. Araştırma neticesinde bakım verenlerin karşılaştığı zorluklar ve ihtiyaçlarının daha geniş bir toplumsal ve etik perspektiften ele alınmasının gerekliliği ortaya konmuştur. Bakım verenlerin bakımına yönelik öneriler, duygusal destek; teorik eğitim ve bilgilendirme desteği; pratik ve uygulamalı destek; kaynak erişimi ve tahsisi; tanıma ve doğrulama başlıkları altında sunulmuştur. (shrink)

To justify inductive inference and vanquish classical skepticisms about human memory, external world realism, etc., Richard Fumerton proposes his “inferential internalism,” an epistemology whereby humans ‘see’ by Russellian acquaintance Keynesian probable relations (PRs) between propositions. PRs are a priori necessary relations of logical probability, akin to but not reducible to logical entailments, such that perceiving a PR between one’s evidence E and proposition P of unknown truth value justifies rational belief in P to an objective degree. A recent critic of (...) inferential internalism is Alan Rhoda, who questions its psychological plausibility. Rhoda argues that in order to see necessary relations between propositions E and P, one would need acquaintance with too many propositions at once, since our evidence E is often complex. In this paper, I criticize Rhoda’s implausibility objection as too quick. Referencing the causal status effect (CSE) from psychology, I argue that some of the complex features of evidence E contribute to our type-categorizing it as E-type, and thus we do not need to ‘see’ all of the complex features when we see the PR between E and P. My argument leaves unchanged Fumerton’s justificatory role for the PR, but enhances its psychological plausibility. (shrink)

[...] Rousseau bir yandan çağının yükselen değerlerinden yararlanırken diğer yandan bu değerlerin içeriden eleştirisini yapmayı başarabilen düşünürlerden biri olduğu için fikirleri ölümünden asırlar sonra bile önemini yitirmemiştir. Demokratik devletlerin meşruiyet krizinin giderek derinleştiği ve çoğunlukçu, majoritarian, ideolojilerin etraflıca sorgulanmaya başlandığı çağımızda, demokrasiyi çoğunluk kararına ek olarak “rıza”, “Yurttaşlık”, “sivil özgürlük”, “kamusal uzlaşı” ve “Genel İrade” kavramlarıyla birlikte ele alan Rousseau’yu yeniden okumak önemlidir [...] Rousseau-demokrasi ilişkisinin kazılıp ortaya çıkartılacağı bu metinde uğranılacak olan kavramsal duraklar sırasıyla: Eşitsizlik (doğal ve toplumsal), (...) özgürlük (doğal ve sivil), politik bütün (bodypolitic), Genel İrade, ortak iyi (common good) ve Egemen olmalıdır. Söz konusu kavramlar, Rousseau’nun onlara yüklediği özgün anlamları gözden kaçırılmadan sanki ilk defa karşılaşılıyormuşçasına bir zihin açıklığı ile okundukları zaman, onun demokrasi görüşü de gün ışığına çıkartılabilir. (shrink)

Ölümcül Hastalık Umutsuzluk adlı eserinde umutsuzluğu, ben’in bir hastalığı ve kendine yönelen bir ilişkinin sonucu olarak ele alan Danimarkalı filozof Søren Aabye Kierkegaard, bu hastalığın kişide üç farklı şekilde görülebileceğini öne sürmüştür: “(a) bir ben’i olduğunun farkında olmayan umutsuz kişi, (b) kendisi olmak isteyen umutsuz kişi ve (c) kendisi olmak istemeyen umutsuz kişi.” Kierkegaard’a göre kendi ben’ininden kurtulmak isteyen kişi, “olmak istediği ben” hâline gelemediği için olduğu ben’ine katlanamamakta ve bu nedenle umutsuzluk yaşamaktadır. Bu çalışma kapsamında Kierkegaard’ın benlik ve (...) umutsuzluk ilişkisi üzerine yaptığı bu tespitin, sosyal psikoloji alanının önde gelen araştırmacılarından biri olan Edward Tory Higgins’ın Benlik Uyuşmazlıkları Kuramı üzerinden okunabileceği öngörülmektedir. Higgins, geliştirdiği kuramda çoklu bir benlik ayrımına gitmekte ve benliği gerçek benlik, ideal benlik ve olması gereken benlik olmak üzere üç alana ayırmaktadır. Bu ayrıma göre gerçek benlik, kişinin sahip olduğunu düşündüğü özelliklerin; ideal benlik, kişinin kendisi olmak için idealde sahip olmayı arzu ettiği özelliklerin; olması gereken benlik ise kişinin taşımak zorunda olduğunu düşündüğü özelliklerin bir bütününü temsil etmektedir. Söz konusu özellikler, kişinin kendi kişisel bakış açısına dayalı olabileceği gibi başkalarının bakış açısından da kaynaklanabilmektedir. Higgins’a göre ikili benlik durumları arasındaki uyuşmazlık (örneğin gerçek benlik-ideal benlik ya da gerçek benlik-olması gereken benlik) kişide, kendi beklentilerini ya da başkalarının beklentilerini karşılamada yetersiz kaldığı yönünde negatif duyuşlar yaratmaktadır. Bu duyuşlar arasında depresyonun bir parçası olan umutsuzluk da yer almaktadır. Şimdiki çalışma Kierkegaard’ın tasvir ettiği “olmak istediği ben hâline gelemediği için olduğu ben’ine katlanamayıp umutsuzluğa yakalanan” kişinin içinde bulunduğu durumu, Higgins’ın öne sürdüğü “gerçek benlik-ideal benlik uyuşmazlığının depresyonla (dolayısıyla umutsuzlukla) ilişkili olabileceği” argümanıyla ilişkili bir biçimde ele almayı ve bu yolla benlik ve umutsuzluk ilişkisini felsefe ve psikoloji disiplinlerinin kesişiminde incelemeyi amaçlamaktadır. (shrink)

Güvenilirci (reliabilist) bilgi teorisi, çağdaş epistemik gerekçelendirme kuramları içerisinde, dışsalcı (externalist) kuramın bir türü olarak kendisine yer bulmaktadır. Kısaca, bir inancı gerekçelendiren şeyin o inancın oluşturulduğu sürecin güvenilirliği olduğunu öne süren bu yaklaşım, bu bilişsel süreçleri özne dışı unsurlara bağladığı içinde dışsalcı bir pozisyonda yer almaktadır. Bu bilgi teorisinin tam karşı konumunda yer alan içselci (internalist) bilgi teorisi ise, özne merkezli bir yaklaşımla, doğru inancı gerekçelendirecek yöntemin, kişinin kendi zihinsel yapısından yola çıkarak, belli kognitif süreçler sonucunda ulaşılabileceğini öne sürmektedir. (...) Epistemik gerekçelendirme kuramları içerisinde birçok tartışmada kendisine yer bulan bu iki bilgi teorisi, kendi içerisinde de birçok farklı kurama kapı aralamıştır. Burada içselci bilgi teorisinden ortaya çıkan erişim içselciliği, farkındalık içselciliği gibi kuramları ve dışsalcı bilgi teorisinden ortaya çıkan süreç güvenilirciliği, gösterge güvenilirciliği ve erdem güvenilirciliği gibi farklı türden kuramları örnek olarak verebiliriz. Öte yandan çağdaş epistemolojideki bu tartışmalar, dini epistemoloji içerisinde de kendisine yer bulmuştur. Özellikle Alvin Plantinga, kendi dini epistemolojisi içerisinde dışsalcı bir tutum sergilemiş ve son dönem çalışmaları içerisinde de güvenilirci bir anlayışla Tanrı inancının epistemik mahiyetini ortaya koymaya çalışmıştır. Bu makalede öncelikle dışsalclık ve onun bir türü olan güvenilirci bilgi anlayışını ve bu kuramlara getirilen eleştirileri ele almaya çalışacağız, daha sonra A. Plantinga’nın son dönem dini epistemolojisinin de yönünü belirleyen güvence (warrant) kavramını açıklayıp, bu kavramın bütün teist dinlere uygulanabilirliğini sorgulayacağız. (shrink)

To describe computers and sophisticated robots, many people today have no problem using personal attributes. Alan Turing published his famous intelligence test in 1950. From that time onwards, computers have gained increasingly higher status in this regard. Computers and robots nowadays are not only intelligent. They perceive, they remember, they understand, they decide, they play and so on. Recently, another such step has occurred but, this time, many researchers are seriously concerned. In February 2017, the European Parliament passed a (...) Resolution to attribute legal personhood to intelligent robots. If this is accepted as law, it will have very serious consequences for our self-understanding and for the way we live together as a community. The EU Resolution has stimulated various studies, arising mainly from the area of legal studies. It is urgent that the response include also a philosophical evaluation regarding the fundamental concepts at play. This paper seeks to make a contribution precisely in this area. It explores the attribution of legal personhood to machines by focusing on what is happening at the level of meaning. It explores crucial concepts like responsibility, autonomy, person and quasi-person by drawing inspiration from the seminal works of Aristotle and L. Wittgenstein and from the ensuing debates between current philosophers like P. Hacker and D. Dennett. The results of this paper indicate what dangers could lie ahead and what could be the right way to avoid them. (shrink)

Mitos ve Logos kavramları Antik Yunan uygarlığında söz kavramına karşılık gelen sözcükleri karşılamak için kullanılmıştır. Felsefe tarihinin başlangıcı için yapılan tanımlamalarda ise mitos kavramının yerine logos kavramının tercih edilmesi iki kavram arasında bir farklılığı ortaya koymak için yapılmaktadır. Bu ayrımın nedeni ise mitos’un daha çok dinsel içerikle anılması logos’un ise içerisinde bir tür akılsallık barındırması şeklindeki yorumlarda kendini göstermektedir. Ancak söz konusu ayrımın ilk doğa filozofu/ilk felsefeci olarak nitelendirilen Thales için geçerli olup olmadığı geçmişte olduğu gibi günümüzde de halen tartışılmaktadır. (...) Felsefe tarihi yazımlarında ilk sıraya konan Thales’in anılan kavramları gerçekten farklı şekilde yorumlayıp yorumlamadığı bizce de tartışmaya açık bir husustur. Bu açıdan bakıldığında Thales, söz konusu kavramları iki farklı problemler alanı olarak mı görmüştür? Onun düşüncelerinde kendinden önceki mitolojik mirasın izleri bulunabilir mi? O, katışıksız bir rasyonel midir, yoksa henüz felsefenin yeni filizlendiği bir toplumda bir ara basamağı mı temsil etmektedir? Bu makalenin içerisinde tartışacağımız bu sorular, felsefe tarihinin başlangıcına ilişkin kavramsal arka planın ne olduğu hakkında bize katkı sağlayacaktır. (shrink)

Genetics: Medical, Theological and Ethical Aspects Tibbi, Dini ve Etik Boyutlariyla Genetik -/- Genetik bilimi biyolojinin botanik ve zooloji alanındaki uygulamalarını aşarak, sınırlarını önce antropolojiye sonra tıbba doğru hızla genişletmiştir. Öyle ki artık biyokimyadan onkolojiye kadar neredeyse tüm biyomedikal disiplinler, genetiğin kavramları, ilkeleri ve metodolojisi ile aşılanmıştır. Modern tıbbın uygulama alanında geniş bir yer tutan genetik bilimi, bir hastalığa dair risk analizi, teşhis ve tedavi seçeneklerinin belirlenmesi, prognozun değerlendirilmesi gibi klinik uygulamanın farklı evrelerinde söz sahibi olmaktadır. İçinde bulunduğumuz 21. yüzyılda (...) ise bu etkileşim eskisinden daha da güçlü hale gelerek devam etmektedir. Genetik biliminin klinikteki etkilerinin kapsamlı bir şekilde değerlendirildiği bu kitap, tüm dünyada tıbbın seyrini değiştirecek gelişmelere zemin teşkil eden genetik disiplininin olumlu ve olumsuz etkileri hakkında okuyucuya yetkili ağızlardan bilgiler taşımayı ve daha net bir fikir oluşturmayı hedeflemektedir. Kitapta dört ana bölüm bulunmaktadır. İlk bölümde doğum öncesi genetik uygulamalara, ikinci bölümde doğum sonrası (çocuk ve erişkinde) genetik testlere, üçüncü bölümde tıbbi genetiğin sıcak tartışma konusu olan Spinal Müsküler Atrofi’ye (SMA) ve dördüncü bölümde ise genetik bilgiyi felsefi bakışla ele alan makalelere yer verilmiştir. Genetiğin tıp pratiğini değiştirici ve dönüştürücü etkisine multidisipliner bir yaklaşımla ışık tutmayı amaçlayan bu eserin genetik hakkındaki Türkçe literatüre katkıda bulunmasını ümit ediyoruz. (shrink)

Her din ve mistik kültürde ortaya çıkan dinî tecrübelerin felsefe, kelam ve fıkıh gibi bilim alanlarında farklı açıklamaları yapılmış, akli olup olmadığı sorgulanmıştır. Vahiy, keramet, vecd, hulul, tecelli gibi kavramlara açıklamalar getirilmiştir. Fakat bu tür tecrübelerin insanın fizyolojik ve psikolojik mekanizmalarıyla ne tür bir bağlantısı olduğu İslam düşünce geleneğinde pek tartışılmamıştır. Bu tür tecrübe yaşayan kişilerin sorunlu olup olmadığı tıbbi açıdan değerlendirilmemiştir. Dini tecrübeleri tıbbî bir sorun olarak ele alıp bu tecrübeleri ‘deney’ konusu yaparak inceleyen ilk düşünür William James’tir (ö.1910). (...) O, The Varieties of Religious Experience adlı kitabında her türlü ‘dini’ olarak ifade edilen tecrübeleri ele alıp açıkladığı gibi, dini olmayan ama dini tecrübelere benzer mistik tecrübeleri de araştırıp, incelemiştir. Fakat James, araştırmasında dini ve mistik tecrübe ayırımı yapmamıştır. İkili bir ayırma tabi tutulmadan bütün tecrübelerin tek bir başlık altında incelenip ‘psikolojik durum’ olarak kabul edilmesi bu bildirinin ele aldığı ana sorundur. Bütün tecrübeler tek bir başlık altında ele alınırsa peygamberlerin tecrübeleri (vahiy) ile bunun dışında yer alan mistik tecrübelerin (vecd, keramet) bir farkı kalmayacaktır. Bu ikisini ayırmak için akli kriterleri ve tecrübelerinin ana iddialarını değerlendirip ele almak gerekir. Vahiy tecrübelerinin temel iddialarıyla mistik tecrübelerin iddialarını karşılaştırdığımızda vahiy tecrübelerinin akli kriterlere uygun olduğu ve tıbbi açıdan hastalıklı bir insanın tecrübesi olmadığı görülecektir. Mistik tecrübeler de ise durum bunun tersi görünmektedir. Mistik tecrübeler geçirenlerin çoğu zaman depresyon, manik ve çoğu zaman da uyuşturucu ile ortaya çıktığı, bunalımlı ve savaş dönemlerinde bu tür tecrübelerin arttığı görülür. Bu şekilde vahiy tecrübesinin doğruluğu ortaya konduğunda toplumu etkileyen dini inançların doğru kaynağına yönelmek mümkün olur. Mistik tecrübelerin ise hastalıklı zihnin ürünü olması nedeniyle insanları saptırıcı, dinden çıkarıcı ve akıl dışı olduğu ortaya çıkar. Bu şekilde dini inançların istikameti doğru bir şekilde çizilmiş olur. (shrink)

Bilim felsefesinin en temel problemlerinden biri olan sınırlandırma problemi belirli bir ölçüt vasıtası ile bilimi, bilimsel olmayan ya da sahte/sözde bilim olan etkinliklerden ayırt edip edemeyeceğimizi konu edinmektedir. Literatüre baktığımızda felsefeciler –özellikle bilim felsefecileri– bilimin doğasını karakterize etme girişiminde bulunurken bilim dilinin mantıksal yapısına ya da bilimin tarihsel süreçlerine odaklanarak, bilimi bilimsel olmayan ya da sahte-bilim olan etkinliklerden ayırt etmişlerdir. Bu çalışma ise farklı bir yaklaşım benimseyerek sınırlandırma problemine, felsefecilerin değil, bilim insanlarının perspektifi ile bakmayı amaçlamaktadır. Bu sebeple alanında deneyimli (...) ve çeşitli bilim dallarında profesör olan otuz bilim insanı ile niteliksel araştırma yöntemlerinden biri olan yapılandırılmış görüşme tekniği uygulanmıştır. Bu görüşmeler aracılığıyla bilim insanlarının sınırlandırma problemi hususunda öne sürdükleri görüşler açığa çıkartılıp değerlendirilmiştir. Değerlendirme neticesinde üç temel bulguya ulaşılmıştır. İlki, sınırlandırma problemine ilişkin sorularımıza bilim insanları tarafından getirilen yanıtların birçoğu temel felsefi yaklaşımlarla uyuşmaktadır. Elde ettiğimiz verileri farklı temalar altında analiz ettiğimiz bu çalışmada, sınırlandırma problemine dair yaygın felsefi görüşlerin, bilim insanlarının görüşleri ile anlamlı benzerlikler taşıdığı kısımlar vurgulanmıştır. İkincisi, sınırlandırma problemi ve bu problemlerle ilişkili diğer meseleler üzerinde felsefi olarak sağlanamayan uzlaşma, bilim insanları arasında da mevcuttur. Ne var ki bu ihtilaf dengeli bir biçimdedir, öyle ki benzer yanıtlara sahip olan bilim insanları baskın bir grup sayısına ulaşmamıştır. Üçüncü ve son olarak, bilim insanlarının bilim felsefesinin temel problemlerine yüksek oranda yabancı olduğu görülmektedir. Bu bulgu, her ne kadar nicel olmayan bir yolla ölçülmüşse de verilerin dikkatli analizi durumun bu yönde olduğunu göstermektedir. Tüm bu temel bulgular ışığında, genel değerlendirmemiz, farklı türden yapılandırılmış görüşmelerin çok daha detaylı sonuçlar temin edebileceğidir. (shrink)

1988 yılında kurulan Tıp Fakültemiz Yurdumuzun en genç Tıp Fakültesi olarak süratle gelişmesini sürdürmekte ve her geçen gün bir eksiğini daha tamamlamaktadır. Bugün ilk sayısını çıkardığımız bu dergi ile özellikle bir Tıp Fakültesi için en önemli eksiklerden birisi olan bir bilimsel yayın organı eksikliğini de gidermiş oluyoruz. -/- Her gün baş döndürücü değişimlere sahne olan tıp dünyasında olan bitenler, günümüzün iletişim araçları ile en uç noktalara kadar çok kısa sürelerde gidebilmektedir. Bu iletişimde tıp yayınlarının önemi büyüktür. Elde edilen araştırma sonuçlarının, (...) önerilerin tıpla uğraşanlara aktarılması ile daha ekonomik bilgilenme olanağı elde edilebildiği gibi, doğruyu bulabilme açısından da meslektaşlar arasında geniş katılımlı, bir tartışma ortamının dolması ve alınacak reaksiyonlara göre de daha pozitif bir şekilde yönlenme şansı ortaya çıkmış olmaktadır. Tüm kısıtlı olanaklarımıza rağmen, amacımız, ilk sayıdan itibaren bu yöndeki işlevimizi en iyi şeklide yerine getirebilmek olacaktır. Şimdilik yılda iki kez olarak yayınlanacak olan dergimiz tıp alanında çalışan, araştıran herkese açıktır. -/- Fakültemizin yer aldığı Güneydoğu Anadolu Bölgesi tıbbi araştırmaları ve sahra çalışmaları için oldukça bakir bir saha olarak karşımızda bulunmaktadır. Araştırma olanaklarımız arttıkça özellikle bölgenin sağlık sorunlarına daha etkili bir biçimde el atacak ve onlara çözüm arayacak olan araştırıcı arkadaşlarımız için dergimiz, elde ettikleri sonuçlan diğer meslektaşlarımıza aktarmada onların kulağı ve dili olacaktır. -/- Bu vesile ile Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisinin tüm tıp dünyasına yararlı olmasını gönülden arzu ederken; dergimizin ciddi bir periyodik olma özelliğini kazanmasında ve bu özelliğini korumasında değerli tıp çalışanlarının desteğini bekler, çalışmalarında başarılar dilerim. -/- Saygılarımla,. (shrink)

Bilim Felsefesi, felsefenin diğer disiplinleriyle karşılaştırıldığında oldukça yeni sayılabilecek bir felsefe disiplinidir. Felsefenin bilimi ve bilimsel bilgiyi ele alıp soruşturan bir alt disiplinidir. Bilim felsefesi, özellikle bilimin ve bilimsel bilginin ne olduğundan hareketle bilimsel yöntemin ve bilimsel teorilerin yapısının ve dilinin ne olduğuna kadar pek çok konu ve sorunu ele alan felsefi bir araştırmadan meydana gelir. Bilim hakkında yürütülen tüm bu araştırmalar, felsefi bir bakış açısı altında eleştirel bir yaklaşımla ele alınarak soruşturulur.

Bu çalışmada küçük yaşlardan itibaren düşünmek ve sorgulamaktan zevk alan çocuklara düşünme becerisi kazandırma, düşündüklerini anlamlandırmalarını sağlayan en etkili yollardan biri olan Çocuklar İçin Felsefe (P4C) Yaklaşımının ilkokul öğrencilerinin fene yönelik tutum ve problem çözme becerisine etkisi araştırılmıştır. Araştırmada düşünmenin ne anlama geldiği, birkaç düşünme becerisinin (yaratıcı, eleştirel, tutum, problem çözme düşünmenin) özellikleri; felsefi düşünmenin ve temel özelliklerinin ne olduğu vurgulanarak felsefî düşünmenin, yaratıcı, eleştirel ve yansıtıcı düşünme özellikleriyle birlikte fen bilimleri dersine olan tutum ve öğrencilerin problem çözme becerileri (...) ortak olan ve ayırt edici özellikleri açıklanmaya çalışılmıştır. Çocuklar İçin Felsefenin tarihsel gelişimi, ulaşmak istediği amaçlar, içerdiği yöntemler, kolaylaştırıcı olarak öğretmenin rolü ve sağladığı faydalar ele alınmıştır. Sonuçta, çocuğa felsefi düşünmenin kazandırılmasında, geliştirilmesinde ve çocuğa düşünebilme becerisi kazandırmada çocuklar için felsefe eğitiminin en etkili ve verimli yollardan biri olduğu ortaya koyulmaya çalışılmıştır. Bu çalışma Çocuklar için Felsefe Yaklaşımının uygulama basamaklarına ilişkin bilgilere de yer vermektedir. Çocuklar İçin Felsefe uygulamalarını 7 hafta ve her derste 3 saat olmak üzere toplamda 21 saat şeklinde, Şanlıurfa ili Haliliye ilçesinde bir devlet okulunda öğrenim görmekte olan 4. sınıf öğrencilerinden seçilen deney ve kontrol grubu ile gerçekleştirilmiştir. Bu süreç karma araştırma yöntemi kullanılarak yürütülmüştür. Bu araştırmada nicel veriler toplanıp analiz edildikten sonra nitel veriler toplandığı için açıklayıcı sıralı karma araştırma yönteminin kullanılması tercih edilmiştir. Araştırmanın nicel boyutunda; ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmanın nitel boyutunda; verilerin derinlemesine analizi yapılacağı için durum çalışması kullanılmıştır. Çocuklar için felsefe yaklaşımının ilkokul öğrencilerinin fene yönelik tutum ve problem çözme becerisine etkisine ilişkin değişkenler özenle incelenmiş ve bulgular yorumlanmıştır. Elde edilen bulgular sonucunda; Çocuklar için Felsefe Yaklaşımının öngördüğü etkinlikler ve uygulamalar kullanılarak yürütülen öğretimin; 4.sınıf öğrencilerinin fene yönelik tutum ve problem çözme becerisini olumlu yönde etkilediği sonucuna ulaşılmıştır. (shrink)

Epistemological disjunctivism says that one can know that p on the rational basis of one’s seeing that p. The basis problem for disjunctivism says that that can’t be since seeing that p entails knowing that p on account of simply being the way in which one knows that p. In defense of their view disjunctivists have rejected the idea that seeing that p is just a way of knowing that p (the SwK thesis). That manoeuvre is familiar. In this paper (...) I explore the prospects for rejecting instead the thought that if the SwK thesis is true then seeing that p can’t be one’s rational basis for perceptual knowledge. I explore two strategies. The first situates disjunctivism within the context of a ‘knowledge-first’ approach that seeks to reverse the traditional understanding of the relationship between perceptual knowledge and justification (or rational support). But I argue that a more interesting strategy situates disjunctivism within a context that accepts a more nuanced understanding of perceptual beliefs. The proposal that I introduce reimagines disjunctivism in light of a bifurcated conception of perceptual knowledge that would see it cleaved along two dimensions. On the picture that results perceptual knowledge at the judgemental level is rationally supported by perceptual knowledge at the merely functional or ‘animal’ level. This supports a form of disjunctivism that I think is currently off the radar: one that’s consistent both with the SwK thesis and a commitment to a traditional reductive account of perceptual knowledge. (shrink)

Çocukluktan itibaren dinlenilen masallar ve ninniler, okunan hikâyeler ve romanlar ruh dünyamızı etkilemekle kalmayıp dinî ve ahlâkî gelişimimizi de etkilemektedir. Bu bağlamda araştırmada, 2005 yılında MEB tarafından tavsiye edilen 100 Temel Eser içinden öğrencilerin en çok okuduğu kitapların dinî ve ahlâkî gelişimlerini etkileyip etkilemediği, kitaplarda dinî ve ahlâkî değerlerin nasıl işlendiği incelenmeye çalışılmıştır. Çalışmaya temel oluşturan problemleri şu şekilde özetlemek mümkündür: 100 Temel Eser içinden seçilen kitaplarda dinî ve ahlâkî değerler nasıl işlenmektedir? DKAB programlarında hangi değerlere yer verilmektedir? Dinî ve (...) ahlâkî değerlerin öğretiminde edebi eserlerden faydalanılabilir mi? Bahsedilen eserler DKAB derslerinde kullanılabilir mi? Bahsedilen eserler öğrencilerin dinî ve ahlâkî eğitimini nasıl etkilemektedir? Bu problemlerin incelenmeye çalışıldığı araştırmada, betimsel alan araştırması yöntemi kullanılarak bazı dinî ve ahlâkî değerler tespit edilmiş ve bu değerlerle ilgili yorumlar yapılmıştır. Daha sonra bahsedilen kitaplar temel alınarak hazırlanan anketler farklı liselerin 1. sınıfında okuyan 200 öğrenciye uygulanmıştır. Uygulamadan sonra öğrenciler ve öğretmenlerle görüşmeler yapılmıştır. Elde edilen bulgular SPSS programıyla analiz edilmiştir. Sonunda, bahsedilen kitaplarda dinî ve ahlâkî değerlerin yoğun olarak işlendiği, öğrencilerin 100 Temel Eserde yer verilen kitapları okuduğu ve etkilendiği ancak DKAB derslerinde kullanılması konusunda, kitapları sanat eseri olarak görmelerinden dolayı zihinsel karmaşıklık yaşadıkları görülmüştür. Bununla birlikte dinî ve ahlâkî değerleri belirli bir kesim ya da zamanla sınırlandırmayan, günümüzle bağlantı kurabilen, öğrencilerin ilgi ile ihtiyaçlarını dikkate alan ve gerçeklik algısına uyan eserlerin yazılmasına ihtiyaç olduğu ortaya çıkmıştır. (shrink)

Bilimin ve felsefenin en tartışmalı konularından olan nedensellik, biyoloji bağlamında ele alındığında çok daha kompleks bir sorunla karşılaşılmaktadır. Klasik nedensellik; yapı ve sistemleri indirgeyerek, parçalara ayırarak incelerken biyolojik sistemlerde bu olanaksızdır. Fakat biyolojik yapılarda bu tür bir müdahale sistemin kendine özgü (sui generis) özellikleri gereği mümkün değildir. Biyolojik sistemlerde sayısız olay meydana gelir ve neredeyse bütün bu olaylar, süreçler birbirleriyle ilişkilidir. Bu nedenle biyolojik yapılardaki etkileşimleri açıklayıp anlamlı hale getirebilmek için korelasyon, heterarşi, emergent özellikler, süreç felsefesi, epigenetik, geri bildirim döngüleri (...) gibi kavramlar üretilmiştir. Bütün bunlar da bir anlamda biyoloji alanında nedensellik kavramının bilhassa fizik biliminden farklılık gösterdiğine işaret eder. Nitekim bu çalışmanın temel amacı da biyoloji felsefesindeki nedensellik kavramının bilhassa fiziksel bilimlerden farklı olduğunu göstermek olmuştur. Böylelikle tezde ulaşılan önemli sonuçlardan birisi de geleneksel anlayışın aksine bilim felsefesi yapma biçiminin fiziğe göre değil de biyolojinin kendine özgü kavramsal ve yöntemsel süreçlerinde incelenmesi gerektiğini açığa çıkarmıştır. (shrink)

I advance a type of conceptualist argument for substance dualism – minimally, the view that we are spiritual substances that have bodies – based on the understandability of what it would be for something to be a spirit, e.g. what it would be for God to be a spirit. After presenting the argument formally, I clarify and defend its various premises with a special focus on what I take to be the most controversial one, namely, if thinking matter is metaphysically (...) possible, it is not the case that we have a distinct positive concept of God's being a divine spirit. (shrink)

There have long been calls from industry for guidance in implementing strategies for sustainable development. The Circular Economy represents the most recent attempt to conceptualize the integration of economic activity and environmental wellbeing in a sustainable way. This set of ideas has been adopted by China as the basis of their economic development, escalating the concept in minds of western policymakers and NGOs. This paper traces the conceptualisations and origins of the Circular Economy, tracing its meanings, and exploring its antecedents (...) in economics and ecology, and discusses how the Circular Economy has been operationalized in business and policy. The paper finds that while the Circular Economy places emphasis on the redesign of processes and cycling of materials, which may contribute to more sustainable business models, it also encapsulates tensions and limitations. These include an absence of the social dimension inherent in sustainable development that limits its ethical dimensions, and some unintended consequences. This leads us to propose a revised definition of the Circular Economy as “an economic model wherein planning, resourcing, procurement, production and reprocessing are designed and managed, as both process and output, to maximize ecosystem functioning and human well-being”. (shrink)

I argue that metaphysical views of material objects should be understood as 'packages', rather than individual claims, where the other parts of the package include how the theory addresses 'recalcitant data', and that when the packages meet certain general desiderata - which all of the currently competing views *can* meet - there is nothing in the world that could make one of the theories true as opposed to any of the others.

A comprehensive introduction to the ways in which meaning is conveyed in language. Alan Cruse covers semantic matters, but also deals with topics that are usually considered to fall under pragmatics. A major aim is to highlight the richness and subtlety of meaning phenomena, rather than to expound any particular theory.

In this paper, I examine Foucault’s conception of agency by reconstructing two complementary approaches he takes: the ‘analytics of power’, which examines the relation between norms and practice by charting the institutional development within which a set of norms emerge, and the concept of ‘problematization’, which examines reason-giving practices, or varieties of normative justification that legitimize rational institutions and agents’ participation in them. Contrary to the standard caricature, Foucault’s analysis of the relation between norms and institutions does not merely reduce (...) the former to relations of ‘power’. In short, he also thinks standards of justification are just as revisable as social practices themselves, and the focus here will be on the relation and importance of these two complementary approaches to his critique of normativity. Key Words: agency • critique • Foucault • normativity • social practice. (shrink)

The value problem for knowledge is the problem of explaining why knowledge is cognitively more valuable than mere true belief. If an account of the nature of knowledge is unable to solve the value problem for knowledge, this provides a pro tanto reason to reject that account. Recent literature argues that process reliabilism is unable to solve the value problem because it succumbs to an objection known as the swamping objection. Virtue reliabilism (i.e., agent reliabilism), on the other hand, is (...) able to solve the value problem because it can avoid the swamping objection. I argue that virtue reliabilism escapes the swamping objection only by employing what I call an entailment strategy. Furthermore, since an entailment strategy is open to the process reliabilist (in two different forms), I argue that the process reliabilist is also able to escape the swamping objection and thereby solve the value problem for knowledge. (shrink)

In this article we revisit the concept of a profession. Definitions of the concept are readily encountered in the literature on professions and we have collected a sample of such definitions. From this sample we distil frequently occurring elements and ask whether a synthesis of these elements adequately explains the concept. We find that bringing the most frequently occurring elements together does not adequately address the reason that society differentiates professions from other occupations or activities -- why there is a (...) concept of ‘profession’ at all. We suggest an alternative approach that attempts to make sense of the concept at a more general level. This more philosophical approach employs analytical tools from Julius Kovesi, Patricia Hanna and Bernard Harrison to address the question of what is the point of the concept. (shrink)

The mature materialism of Joseph Priestley's Disquisitions relating to Matter and Spirit of 1777 is based on three main arguments: that Newton's widely-accepted scientific methodology requires the rejection of the 'hypothesis' of the soul; that a dynamic theory of matter breaks down the active/passive dichotomy assumed by many dualists; and that interaction between matter and spirit is impossible. In Matter and Spirit it is the first two arguments which are given greatest prominence; but it is the third argument which first (...) brought Priestley to take materialism seriously. It was an argument which had persistently troubled him in his dualist years, but it was not until 1774 in the Examination that he 'first entertained a serious doubt of the truth of the vulgar hypothesis'. Underlying this fact is an episode of some complexity which this article examines. (shrink)

So-called “traditional epistemology” and “Bayesian epistemology” share a word, but it may often seem that the enterprises hardly share a subject matter. They differ in their central concepts. They differ in their main concerns. They differ in their main theoretical moves. And they often differ in their methodology. However, in the last decade or so, there have been a number of attempts to build bridges between the two epistemologies. Indeed, many would say that there is just one branch of philosophy (...) here—epistemology. There is a common subject matter after all. In this paper, we begin by playing the role of a “bad cop,” emphasizing many apparent points of disconnection, and even conflict, between the approaches to epistemology. We then switch role, playing a “good cop” who insists that the approaches are engaged in common projects after all. We look at various ways in which the gaps between them have been bridged, and we consider the prospects for bridging them further. We conclude that this is an exciting time for epistemology, as the two traditions can learn, and have started learning, from each other. (shrink)

Hans Reichenbach was a formidable figure in early-twentieth-century philosophy of science. Educated in Germany, he was influential in establishing the so-called Berlin Circle, a companion group to the Vienna Circle founded by his colleague Rudolph Carnap. The movement they founded—usually known as "logical positivism," although it is more precisely known as "scientific philosophy" or "logical empiricism"—was a form of epistemology that privileged scientific over metaphysical truths. Reichenbach, like other young philosophers of the exact sciences of his generation, was deeply impressed (...) by the far-reaching changes in physics brought about by Einstein's special and general theories of relativity. Reichenbach responded to scientific advances by doing fundamental work in space-time theories, in quantum mechanics, in statistical mechanics, and in the development of probability theory—making him the most important philosopher of physics in the first generation of logical empiricism. Forced from his academic position by the Nazi race laws in 1933, Reichenbach wrote _Experience and Prediction_ at the University of Istanbul, where had had fled, expressly to introduce logical positivism to English speakers. In the two decades following World War II, during the explosion of scientific advances in North America, logical positivism was the reigning theory of the philosophy of science and Reichenbach was at the peak of his career. But, inevitably, support for logical positivism began to wane as it became obvious that the justification of scientific theories could not be entirely resolved by relying on strictly formal, technical processes. The growth of the discipline of the history of philosophy of science, which has created an audience of scholars eager for seminal classics in scientific philosophy, and the evidence supporting a historicist paradigm within logical positivism are two important reasons to make _Experience and Prediction_ available once again. "Hans Reichenbach's_ Experience and Prediction_ is one of the most important books in twentieth-century philosophy of science. Its author was, along with Rudolf Carnap, one of the two principal ambassadors to North America of the exciting new European philosophical movement known here under the names 'Logical Positivism' and 'Scientific Philosophy.' In 1938, when the book was published, Reichenbach was an exile from his native Germany, teaching in Istanbul, Turkey, and about to emigrate to the United States to take up a prestigious position at UCLA. He wrote_ Experience and Prediction_ in English as his calling card to his new American colleagues. More than any other single book,_ Experience and Prediction_ set the agenda for the new discipline of the philosophy of science that was to emerge after World War II as, perhaps, the most exciting new area in North American philosophy. Many of the problems still at the focus of discussion were given their classic formulations in this book. Long out of print,_ Experience and Prediction_ appears here in a new edition accompanied by a splendid historical introduction by the noted young philosopher and historian of the philosophy of science, Alan Richardson. A jewel of a book may once again be appreciated in its proper setting." —Don A. Howard, University of Notre Dame. (shrink)

The intersection of development and evolution has always harbored conceptual issues, but many of these are on display in contemporary evolutionary developmental biology (evo-devo). These issues include: (1) the precise constitution of evo-devo, with its focus on both the evolution of development and the developmental basis of evolution, and how it fits within evolutionary theory; (2) the nature of evo-devo model systems that comprise the material of comparative and experimental research; (3) the puzzle of how to understand the widely used (...) notion of 'conserved mechanisms'; (4) the definition of evolutionary novelties and expectations for how to explain them; and (5) the demand of interdisciplinary collaboration that derives from investigating complex phenomena at key moments in the history of life, such as the fin-limb transition. This Element treats these conceptual issues with close attention to both empirical detail and scientific practice to offer new perspectives on evolution and development. This title is also available as Open Access on Cambridge Core. (shrink)

When agents insert technological systems into their decision-making processes, they can obscure moral responsibility for the results. This can give rise to a distinct moral wrong, which we call “agency laundering.” At root, agency laundering involves obfuscating one’s moral responsibility by enlisting a technology or process to take some action and letting it forestall others from demanding an account for bad outcomes that result. We argue that the concept of agency laundering helps in understanding important moral problems in a number (...) of recent cases involving automated, or algorithmic, decision-systems. We apply our conception of agency laundering to a series of examples, including Facebook’s automated advertising suggestions, Uber’s driver interfaces, algorithmic evaluation of K-12 teachers, and risk assessment in criminal sentencing. We distinguish agency laundering from several other critiques of information technology, including the so-called “responsibility gap,” “bias laundering,” and masking. (shrink)

Algorithms influence every facet of modern life: criminal justice, education, housing, entertainment, elections, social media, news feeds, work… the list goes on. Delegating important decisions to machines, however, gives rise to deep moral concerns about responsibility, transparency, freedom, fairness, and democracy. Algorithms and Autonomy connects these concerns to the core human value of autonomy in the contexts of algorithmic teacher evaluation, risk assessment in criminal sentencing, predictive policing, background checks, news feeds, ride-sharing platforms, social media, and election interference. Using these (...) case studies, the authors provide a better understanding of machine fairness and algorithmic transparency. They explain why interventions in algorithmic systems are necessary to ensure that algorithms are not used to control citizens' participation in politics and undercut democracy. This title is also available as Open Access on Cambridge Core. (shrink)

I argue that most counterfactuals are false.

Allocation of very scarce medical interventions such as organs and vaccines is a persistent ethical challenge. We evaluate eight simple allocation principles that can be classified into four categories: treating people equally, favouring the worst-off, maximising total benefits, and promoting and rewarding social usefulness. No single principle is sufficient to incorporate all morally relevant considerations and therefore individual principles must be combined into multiprinciple allocation systems. We evaluate three systems: the United Network for Organ Sharing points systems, quality-adjusted life-years, and (...) disability-adjusted life-years. We recommend an alternative system—the complete lives system—which prioritises younger people who have not yet lived a complete life, and also incorporates prognosis, save the most lives, lottery, and instrumental value principles. (shrink)

Algorithmic systems and predictive analytics play an increasingly important role in various aspects of modern life. Scholarship on the moral ramifications of such systems is in its early stages, and much of it focuses on bias and harm. This paper argues that in understanding the moral salience of algorithmic systems it is essential to understand the relation between algorithms, autonomy, and agency. We draw on several recent cases in criminal sentencing and K–12 teacher evaluation to outline four key ways in (...) which issues of agency, autonomy, and respect for persons can conflict with algorithmic decision-making. Three of these involve failures to treat individual agents with the respect they deserve. The fourth involves distancing oneself from a morally suspect action by attributing one’s decision to take that action to an algorithm, thereby laundering one’s agency. (shrink)

In his Treatise Hume makes a profound suggestion: philosophical problems, especially problems in metaphysics, are verbal. This view is most vigorously articulated and defended in the course of his investigation of the problem of the self, in the section “Of personal identity.” My paper is a critical exploration of Hume's arguments for this influential thesis and an analysis of the context that informs this 1739 version of the nature of philosophical problems that anticipates the linguistic turn in philosophy. -/- .

Pascal’s Wager involves expected utilities. In this chapter, we examine the Wager in light of two main features of expected utility theory: utilities and probabilities. We discuss infinite and finite utilities, and zero, infinitesimal, extremely low, imprecise, and undefined probabilities. These have all come up in recent literature regarding Pascal’s Wager. We consider the problems each creates and suggest prospects for the Wager in light of these problems.

ABSTRACT: So far in this book, we have examined algorithmic decision systems from three autonomy-based perspectives: in terms of what we owe autonomous agents (chapters 3 and 4), in terms of the conditions required for people to act autonomously (chapters 5 and 6), and in terms of the responsibilities of agents (chapter 7). -/- In this chapter we turn to the ways in which autonomy underwrites democratic governance. Political authority, which is to say the ability of a government to exercise (...) power, may be justifiable or not. Whether it is justified and how it can come to be justified is a question of political legitimacy. Political legitimacy is another way in which autonomy and responsibility are linked. This relationship is the basis of the current chapter, and it is important in understanding the moral salience of algorithmic systems. We will draw the connection as follows. We begin, in section 8.1, by describing two uses of technology: crime predicting technology used to drive policing practices and social media technology used to influence elections (including by Cambridge Analytica and by the Internet Research Agency). In section 8.2 we consider several views of legitimacy and argue for a hybrid version of normative legitimacy based on one recently offered by Fabienne Peter. In section 8.3 we will explain that the connection between political legitimacy and autonomy is that legitimacy is grounded in legitimating processes, which are in turn based on autonomy. Algorithmic systems—among them PredPol and the Cambridge Analytica-Facebook-Internet Research Agency amalgam—can hinder that legitimation process and conflict with democratic legitimacy, as we argue in section 8.4. We will conclude by returning to several cases that serve as through-lines to the book: Loomis, Wagner, and Houston Schools. -/- The link below is to an open-access copy of the chapter. (shrink)

Philosophical materialists suggest that a person can be identified with their brain. My paper is a critical investigation of this provocative thesis and an analysis of some of the prominent arguments to support this view. My overall argument is that there is more to this issue than some philosophers appear to acknowledge.

Bayesianism is our leading theory of uncertainty. Epistemology is defined as the theory of knowledge. So “Bayesian Epistemology” may sound like an oxymoron. Bayesianism, after all, studies the properties and dynamics of degrees of belief, understood to be probabilities. Traditional epistemology, on the other hand, places the singularly non-probabilistic notion of knowledge at centre stage, and to the extent that it traffics in belief, that notion does not come in degrees. So how can there be a Bayesian epistemology?

This article discusses the views of Immanuel Kant on sexual perversion (what he calls "carnal crimes against nature"), as found in his Vorlesung (Lectures on Ethics) and the Metaphysics of Morals (both the Rechtslehre and Tugendlehre). Kant criticizes sexual perversion by appealing to Natural Law and to his Formula of Humanity. Neither argument for the immorality of sexual perversion succeeds.