We have begun work on two separate but related ontologies for the study of neurological diseases. The first, the Neurological Disease Ontology (ND), is intended to provide a set of controlled, logically connected classes to describe the range of neurological diseases and their associated signs and symptoms, assessments, diagnoses, and interventions that are encountered in the course of clinical practice. ND is built as an extension of the Ontology for General Medical Sciences — a high-level candidate OBO Foundry ontology that (...) provides a set of general classes that can be used to describe general aspects of medical science. ND is being built with classes utilizing both textual and axiomatized definitions that describe and formalize the relations between instances of other classes within the ontology itself as well as to external ontologies such as the Gene Ontology, Cell Ontology, Protein Ontology, and Chemical Entities of Biological Interest. In addition, references to similar or associated terms in external ontologies, vocabularies and terminologies are included when possible. Initial work on ND is focused on the areas of Alzheimer’s and other diseases associated with dementia, multiple sclerosis, and stroke and cerebrovascular disease. Extensions to additional groups of neurological diseases are planned. The second ontology, the Neuro-Psychological Testing Ontology (NPT), is intended to provide a set of classes for the annotation of neuropsychological testing data. The intention of this ontology is to allow for the integration of results from a variety of neuropsychological tests that assay similar measures of cognitive functioning. Neuro-psychological testing is an important component in developing the clinical picture used in the diagnosis of patients with a range of neurological diseases, such as Alzheimer’s disease and multiple sclerosis, and following stroke or traumatic brain injury. NPT is being developed as an extension to the Ontology for Biomedical Investigations. (shrink)

We are developing the Neurological Disease Ontology (ND) to provide a framework to enable representation of aspects of neurological diseases that are relevant to their treatment and study. ND is a representational tool that addresses the need for unambiguous annotation, storage, and retrieval of data associated with the treatment and study of neurological diseases. ND is being developed in compliance with the Open Biomedical Ontology Foundry principles and builds upon the paradigm established by the Ontology for General Medical Science (OGMS) (...) for the representation of entities in the domain of disease and medical practice. Initial applications of ND will include the annotation and analysis of large data sets and patient records for Alzheimer’s disease, multiple sclerosis, and stroke. (shrink)

Biological ontologies are used to organize, curate, and interpret the vast quantities of data arising from biological experiments. While this works well when using a single ontology, integrating multiple ontologies can be problematic, as they are developed independently, which can lead to incompatibilities. The Open Biological and Biomedical Ontologies Foundry was created to address this by facilitating the development, harmonization, application, and sharing of ontologies, guided by a set of overarching principles. One challenge in reaching these goals was that the (...) OBO principles were not originally encoded in a precise fashion, and interpretation was subjective. Here we show how we have addressed this by formally encoding the OBO principles as operational rules and implementing a suite of automated validation checks and a dashboard for objectively evaluating each ontology’s compliance with each principle. This entailed a substantial effort to curate metadata across all ontologies and to coordinate with individual stakeholders. We have applied these checks across the full OBO suite of ontologies, revealing areas where individual ontologies require changes to conform to our principles. Our work demonstrates how a sizable federated community can be organized and evaluated on objective criteria that help improve overall quality and interoperability, which is vital for the sustenance of the OBO project and towards the overall goals of making data FAIR. Competing Interest StatementThe authors have declared no competing interest. (shrink)

We investigate the idea of sleep as the protostate, and posit the idea of dark consciousness where dark is a 2-fold hybrid. We model dark consciousness as a 2-topos in p-adic time, and outline perfectoid and diamond-like versions. We then introduce and illustrate implications of Dark Imaginarium, which is a higher order Curiosity Artificial Intelligence, an Infinity-Curiosity Type, that thinks in infinity categories.

Commensurate with our work on dark consciousness, we present a small extension of our previous formalism to model the mixed-frequency states as time crystals. We then posit shared intelligence as an Everettian phone, which is a looking-glass p-adic periodicity in time.

The concept of acting intentionally is an important nexus where ‘theory of mind’ and moral judgment meet. Preschool children’s judgments of intentional action show a valence-driven asymmetry. Children say that a foreseen but disavowed side-effect is brought about 'on purpose' when the side-effect itself is morally bad but not when it is morally good. This is the first demonstration in preschoolers that moral judgment influences judgments of ‘on-purpose’ (as opposed to purpose influencing moral judgment). Judgments of intentional action are usually (...) assumed to be purely factual. That these judgments are sometimes partly normative — even in preschoolers — challenges current understanding. Young children’s judgments regarding foreseen side-effects depend upon whether the children process the idea that the character does not care about the side-effect. As soon as preschoolers effectively process the ‘theory of mind’ concept, NOT CARE THAT P, children show the side-effect effect.idea.. (shrink)

This is a Turing Machine which computes the exponential function f(x,y) = xˆy. Instructions format and operation of this machine are intended to best reflect the basic conditions outlined by Alan Turing in his On Computable Numbers, with an Application to the Entscheidungsproblem (1936), using the simplest single-tape and single-symbol version, in essence due to Kleene (1952) and Carnielli & Epstein (2008). This machine is composed by four basic task machines: one which checks if exponent y is zero, a (...) second which checks if base x is zero, a third that is able to copy the base, and a fourth able to multiply multiple factors (in this case, factors will be all equal). They were conveniently separated in order to ease the reader's task to understand each step of its operation. We adopt the convention that a number n is represented by a string of n+1 symbols "1". Thus, an entry (x, y) will be represented by two respective strings of x+1 and y+1 symbols "1", separated by a single "0" (or a blank), and as an output, this machine will generate a string of (xˆy)+1 symbols "1". Some of the instructions are followed by a brief description of what's going on. (shrink)

Abstract: This paper restates the thesis of 'The Requirements of Justice and Liberal Socialism" where it was argued that liberal socialism best meets Rawlsian requirements of justice. The recent responses to this paper by Jan Narveson, Jeppe von Platz, and Alan Thomas merit examination and comment. This paper shows that if Rawlsian justice is to be met, then non-personal property must be subject to public control. If just outcomes merit the public control of non-personal property and this control is (...) not utilized, then justice has been subordinated to the objectively less important institution of private property. (shrink)

Open theists deny that God knows future contingents. Most open theists justify this denial by adopting the position that there are no future contingent truths to be known. In this paper we examine some of the arguments put forward for this position in two recent articles in this journal, one by Dale Tuggy and one by Alan Rhoda, Gregory Boyd, and Thomas Belt. The arguments concern time, modality, and the semantics of ‘will’ statements. We explain why we find none (...) of these arguments persuasive. This wide road leads only to destruction. (shrink)

FISIOLOGIA DA REPRODUÇÃO BOVINA: 2 - ESTRO E SERVIÇO -/- -/- INTRODUÇÃO -/- -/- A identificação de vacas em cio (estro ou cio) é, sem dúvida, a prática mais importante no manejo da reprodução do rebanho leiteiro. Apesar dos avanços no conhecimento da fisiologia da reprodução a nível celular e molecular, a identificação de vacas em estro continua sendo o problema reprodutivo mais importante e o que mais causa prejuízos econômicos. Na indústria de laticínios no Brasil, seu impacto não foi (...) estimado, porém, a estimativa feita por países como os Estados Unidos onde se perdem 300 milhões de dólares por ano pode dar uma ideia, atribuída apenas à baixa eficiência na detecção de estros. Por que é cada vez mais difícil detectar vacas em estro? A resposta está relacionada aos aspectos intrínsecos da vaca leiteira moderna, associadas as práticas de manejo dos rebanhos atuais, caracterizados por possuírem grande número de vacas nos plantéis. -/- -/- 2.1 Como saber que uma vaca está em cio/estro? -/- -/- O comportamento estral é causado por um aumento no estradiol sérico produzido pelo folículo ovulatório. O aumento do estradiol provoca mudanças de comportamento e modificações na genitália externa e interna. A vaca mostra-se inquieta, sua vocalização aumenta, ela anda mais, tenta montar em outras vacas e aceita montar no touro ou em outra vaca, bem como urinam com mais frequência (micção frequente). A vulva fica levemente inflamada, à palpação retal o útero pode ser visto com tônus ou turgor (duro e contraído) e ao massagear o colo do útero observa-se que sai abundante muco cristalino da vulva. O mecanismo clássico proposto na regulação do estro é baseado principalmente no papel do estradiol; no entanto, estudos recentes indicam que o GnRH pode participar da regulação do estro ao nível do hipotálamo. O estro possui duração entre 8 e 18 horas e a intensidade do mesmo é afetada por fatores ambientais e intrínsecos a vaca moderna (figuras de 1 a 6). -/- -/- -/- Figura 2: A observação do grupo sexualmente ativo facilita a identificação das vacas em estro. -/- Figura 1: As vacas em estro formam grupos ativos (grupo sexualmente ativo) separados do resto das vacas. A conformação desses grupos facilita a observação do estro. -/- -/- A formação de grupos de vacas é um fator ideal para a detecção de vacas em cio, elas ficam juntas e começam a montar uma nas outras, a cheirar a urina de ambas etc. comportamentos que podem ser visualizados de longe pelo tratador e diagnosticado o cio o mais breve possível para o manejo reprodutivo adotado pela propriedade seja para monta natural ou controlada e/ou inseminações artificiais (IA) e artificiais em tempo fixo (IATF). -/- -/- Figura 3: O único comportamento positivo do estro é a aceitação da monta de outra vaca. É frequente que a vaca que realiza a monta também esteja em estro, o que só será afirmado até que ela aceite a monta de outra vaca. -/- -/- Figura 4: Cada monta dura de 5 a 7 segundos -/- Figura 5: A vaca leiteira aceita de 5 a 30 montas distribuídas entre 8 e 18 horas. -/- Figura 6: Além das mudanças comportamentais, os estrogênios causam alterações na genitália interna. Uma delas é a produção de muco cervical, que juntamente com o turgor uterino, constituem os sinais genitais do estro. -/- -/- O cio pode ser dividido em três fases, a inicial, a fase de cio verdadeiro e a fase final. O cio verdadeiro quando é observado, é caracterizado pelo momento em que a vaca aceita claramente a monta. Por sua vez, os sinais de início e final de cio se misturam, apresentam nervosismo e inquietação, cheiram e lambem a vagina e a urina de outras vacas, apoiam a cabeça na garupa de outras fêmeas etc. (figura 7). Uma das sugestões adotadas nas propriedades para facilitar a identificação do cio em um rebanho é realizada pelos funcionários com a utilização de um bastão ou fita de coloração da garupa das vacas. -/- Figura 7: Principais sinais que demonstram que a vaca está entrando em cio. As imagens mostram o início do cio, cio verdadeiro e final do cio. -/- CONTINUA. BAIXE O PDF!!! -/- RESUMO -/- -/- < >Nos Estados Unidos, 300 milhões de dólares são perdidos devido à baixa eficiência na detecção do estro. A eficiência na detecção do estro no Brasil é de 40 a 50%. A meta de eficiência para detecção de estro é > 60%. Com a observação das vacas em dois períodos diários de três horas cada (manhã e tarde), consegue-se uma eficiência na detecção de estro de 80%. Menos de 20 por cento das vacas devem ter um intervalo de serviço duplo e nenhum de mais de 48 dias. A taxa de prenhez é obtida multiplicando-se a eficiência na detecção do estro pela porcentagem de concepção e dividindo por 100 (50 * 30/100 = 15%). A taxa de prenhez em rebanhos norte-americanos é de 15%. Nos Estados Unidos, para cada ponto percentual que diminui a taxa de prenhez, não há mais de US$ 12 a US$ 15 por vaca por ano. No Brasil, para cada ponto percentual que aumenta a taxa de prenhez, na faixa de 15 a 20%, é gerada uma renda anual adicional de $ 190 reais por vaca. Não mais que 25% das vacas devem estar vazias no 150º dia pós-parto. Não mais do que 8% devem as vacas ser cobertas no 250º dia pós-parto. 8% das vacas devem engravidar a cada mês. O estro ocorre 48 a 120 horas após o tratamento com PGF2α. 80% é a precisão na palpação do corpo lúteo. Quatorze dias devem decorrer entre duas injeções de PGF2α. Menos de 25% das vacas incluídas no programa de pré-sincronização devem chegar à IATF. No momento da ovulação, a primeira injeção de GnRH deve ser aplicada entre o quinto e o nono dia do ciclo estral. A inseminação cronometrada é realizada 14-16 horas após a segunda injeção de GnRH. O tratamento com dispositivos intravaginais liberadores de progesterona dura 12 dias. Se a duração do tratamento é menor deve-se injetar PGF2α ao retirá-lo. -/- -/- REFERÊNCIAS BIBLIOGRÁFICAS -/- -/- ATUESTA, Jorge; DIAZA, Angela Gonella. Control hormonal del ciclo estral en bovinos y ovinos. Spei Domus, v. 7, n. 14, 2011. -/- COLAZO, Marcos Germán; MAPLETOFT, Reben. Fisiología del ciclo estral bovino. Ciencia Veterinaria, v. 16, n. 2, p. 31-46, 2017. -/- Fisiologia Clínica do Ciclo Estral de Vacas Leiteiras: Desenvolvimento Folicular, Corpo Lúteo e Etapas do Estro. Belo Jardim: IFPE, 2020. -/- Fisiologia da Reprodução Animal: Ovulação, Controle e Sincronização do Cio. Belo Jardim: IFPE, 2020. -/- DOBSON, H. et al. The high‐producing dairy cow and its reproductive performance. Reproduction in domestic animals, v. 42, p. 17-23, 2007. -/- DO VALLE, Ezequlel Rodrigues. O ciclo estral de bovinos e métodos de controle. EMBRAPA-CNPGC., 1991. -/- FURTADO, Diego Augusto et al. Inseminação artificial em tempo fixo em bovinos de corte. Revista científica eletrônica de medicina veterinária, v. 16, p. 1-25, 2011. -/- GALON, Nadav. The use of pedometry for estrus detection in dairy cows in Israel. Journal of Reproduction and Development, v. 56, n. S, p. S48-S52, 2010. -/- HOPPER, Richard M. (Ed.). Bovine reproduction. John Wiley & Sons, 2014. -/- LOPEZ, H.; SATTER, L. D.; WILTBANK, M. C. Relationship between level of milk production and estrous behavior of lactating dairy cows. Animal reproduction science, v. 81, n. 3-4, p. 209-223, 2004. -/- MACMILLAN, Keith L. Recent advances in the synchronization of estrus and ovulation in dairy cows. Journal of Reproduction and development, v. 56, n. S, p. S42-S47, 2010. -/- MUNIS DE OLIVEIRA, G. Fisiologia da Reprodução Bovina e Métodos de Controle do Ciclo Estral. Trabalho de conclusão do curso de especialização em Reprodução e Produção de Bovinos–UCB. Rio de Janeiro, Brasil, 2006. -/- O'CONNOR, MICHAEL L. Estrus detection. In: Current therapy in large animal theriogenology. WB Saunders, 2007. p. 270-278. -/- RIPPE, Christian A. El ciclo estral. In: Dairy Cattle Reproduction Conference. 2009. p. 111-116. -/- ROELOFS, Judith et al. When is a cow in estrus? Clinical and practical aspects. Theriogenology, v. 74, n. 3, p. 327-344, 2010. -/- VIVEIROS, Ana Tereza de Mendonça. Fisiologia da reprodução de bovinos. Lavras: UFLA, p. 62, 1997. (shrink)

Amaç: Kanserle yaşayan bireylerin (KYB) bakımında, resmiyette görünür olmayan ve çoğunlukla herhangi bir profesyonel donanıma sahip olmayan, ama sürecin başından sonuna, hasta bireye eşlik eden bakım verenler kritik öneme sahiptir. Baş etmesi zor bir hastalık olan kanserle mücadele eden bireylerin bakımında, bakım verenler fiziksel, zihinsel ve sosyal birtakım zorluklarla karşılaşmaktadır. Bu araştırma, KYB’lere bakım veren, yakınlarının karşılaştıkları zorlukları gündeme getirmeyi ve ihtimam etiği perspektifinden, bakım verenlerin bakımına yönelik öneriler sunmayı amaçlamaktadır. Gereç ve Yöntem: Bu araştırma tanımlayıcı ve kesitsel olup araştırmanın (...) evreni Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi (MÜPEAH) Onkoloji kliniğinde takip edilen, 15 Mart-5 Nisan tarihleri arasında kemoterapi ünitesine ve servis hizmetlerine başvuran KYB’lerin bakım veren yakınlarıdır. KYB’lere bakım verenlerin umutsuzluk derecelerini tespit etmek ve bunu etkileyen faktörleri ölçmek için, veri toplama aracı olarak; sosyodemografik sorular, bakım alan bireyin hastalık derecesine yönelik sorular ve Beck Umutsuzluk Ölçeği sorularından oluşan bir anket elden dağıtılmıştır. Anket bakım verene yönelik sosyodemografik sorular 8, KYB’nin hastalığının durumu ile ilgili sorular 7, Beck Umutsuzluk Ölçeği 20 olmak üzere 35 sorudan oluşmaktadır ve yaklaşık 10 dakikada tamamlanmaktadır. Elde edilen veriler önce Microsoft Excel aracılığıyla dijitalleştirilmiş, ardından IBM SPSS 27.0.1 sürümüyle analiz edilmiştir. Verilerin analizinde Ki-kare, Fisher’s Exact testi ve Pearson Korelasyon analizi kullanılmış, istatistiksel anlamlılık değeri için p<0.05 kabul edilmiştir. Bulgular: Ankete katılan 151 bakım verenin 83’ü (%55,3) kadın, 67’si (%44,7) erkektir. Katılımcıların yaş ortalaması 40,09’dur. Bakım verenlerin %41,1’i umutsuzluk düzeyi ölçeğinde “minimal ya da yok”, %39,7'si "hafif düzeyde", %13.2'si orta düzeyde ve %6’sı “aşırı düzeyde” skorunu almıştır. KYB’lere bakım verenlerin demografik özellikleri ile umutsuzluk düzeyi arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Bakım verenlerin yaşı, cinsiyeti, medeni durumu, gelir durumu ve bakım verme süresi ile umutsuzluk skorları arasında anlamlı bir ilişki bulunmazken, eğitim seviyesi ile umutsuzluk skorları arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. (p=0,019). Sonuç: Bakım verenlerin, umutsuzluk düzeyleri göz önüne alındığında, önemli psikolojik yükler taşıdığına ve bu yükün, özellikle bakım verenin eğitim seviyesi ile hastanın sağlık durumu arasında belirgin ilişkiler gösterdiğine ulaşılmıştır. Bu bilgiler ışığında, sosyodemografik özelliklerin bakım verenleri önemli ölçüde etkilediği görülmüştür. Bakım verenlerin duygusal yükleri, bakım alıcılarla olan ilişkileri ve bu sürecin hem bireysel hem toplumsal düzeyde getirdiği zorluklar ve sorumluluklar, ihtimam etiği kapsamında ele alınmıştır. Araştırma neticesinde bakım verenlerin karşılaştığı zorluklar ve ihtiyaçlarının daha geniş bir toplumsal ve etik perspektiften ele alınmasının gerekliliği ortaya konmuştur. Bakım verenlerin bakımına yönelik öneriler, duygusal destek; teorik eğitim ve bilgilendirme desteği; pratik ve uygulamalı destek; kaynak erişimi ve tahsisi; tanıma ve doğrulama başlıkları altında sunulmuştur. (shrink)

[...] Rousseau bir yandan çağının yükselen değerlerinden yararlanırken diğer yandan bu değerlerin içeriden eleştirisini yapmayı başarabilen düşünürlerden biri olduğu için fikirleri ölümünden asırlar sonra bile önemini yitirmemiştir. Demokratik devletlerin meşruiyet krizinin giderek derinleştiği ve çoğunlukçu, majoritarian, ideolojilerin etraflıca sorgulanmaya başlandığı çağımızda, demokrasiyi çoğunluk kararına ek olarak “rıza”, “Yurttaşlık”, “sivil özgürlük”, “kamusal uzlaşı” ve “Genel İrade” kavramlarıyla birlikte ele alan Rousseau’yu yeniden okumak önemlidir [...] Rousseau-demokrasi ilişkisinin kazılıp ortaya çıkartılacağı bu metinde uğranılacak olan kavramsal duraklar sırasıyla: Eşitsizlik (doğal ve toplumsal), (...) özgürlük (doğal ve sivil), politik bütün (bodypolitic), Genel İrade, ortak iyi (common good) ve Egemen olmalıdır. Söz konusu kavramlar, Rousseau’nun onlara yüklediği özgün anlamları gözden kaçırılmadan sanki ilk defa karşılaşılıyormuşçasına bir zihin açıklığı ile okundukları zaman, onun demokrasi görüşü de gün ışığına çıkartılabilir. (shrink)

To justify inductive inference and vanquish classical skepticisms about human memory, external world realism, etc., Richard Fumerton proposes his “inferential internalism,” an epistemology whereby humans ‘see’ by Russellian acquaintance Keynesian probable relations (PRs) between propositions. PRs are a priori necessary relations of logical probability, akin to but not reducible to logical entailments, such that perceiving a PR between one’s evidence E and proposition P of unknown truth value justifies rational belief in P to an objective degree. A recent critic of (...) inferential internalism is Alan Rhoda, who questions its psychological plausibility. Rhoda argues that in order to see necessary relations between propositions E and P, one would need acquaintance with too many propositions at once, since our evidence E is often complex. In this paper, I criticize Rhoda’s implausibility objection as too quick. Referencing the causal status effect (CSE) from psychology, I argue that some of the complex features of evidence E contribute to our type-categorizing it as E-type, and thus we do not need to ‘see’ all of the complex features when we see the PR between E and P. My argument leaves unchanged Fumerton’s justificatory role for the PR, but enhances its psychological plausibility. (shrink)

To describe computers and sophisticated robots, many people today have no problem using personal attributes. Alan Turing published his famous intelligence test in 1950. From that time onwards, computers have gained increasingly higher status in this regard. Computers and robots nowadays are not only intelligent. They perceive, they remember, they understand, they decide, they play and so on. Recently, another such step has occurred but, this time, many researchers are seriously concerned. In February 2017, the European Parliament passed a (...) Resolution to attribute legal personhood to intelligent robots. If this is accepted as law, it will have very serious consequences for our self-understanding and for the way we live together as a community. The EU Resolution has stimulated various studies, arising mainly from the area of legal studies. It is urgent that the response include also a philosophical evaluation regarding the fundamental concepts at play. This paper seeks to make a contribution precisely in this area. It explores the attribution of legal personhood to machines by focusing on what is happening at the level of meaning. It explores crucial concepts like responsibility, autonomy, person and quasi-person by drawing inspiration from the seminal works of Aristotle and L. Wittgenstein and from the ensuing debates between current philosophers like P. Hacker and D. Dennett. The results of this paper indicate what dangers could lie ahead and what could be the right way to avoid them. (shrink)

Güvenilirci (reliabilist) bilgi teorisi, çağdaş epistemik gerekçelendirme kuramları içerisinde, dışsalcı (externalist) kuramın bir türü olarak kendisine yer bulmaktadır. Kısaca, bir inancı gerekçelendiren şeyin o inancın oluşturulduğu sürecin güvenilirliği olduğunu öne süren bu yaklaşım, bu bilişsel süreçleri özne dışı unsurlara bağladığı içinde dışsalcı bir pozisyonda yer almaktadır. Bu bilgi teorisinin tam karşı konumunda yer alan içselci (internalist) bilgi teorisi ise, özne merkezli bir yaklaşımla, doğru inancı gerekçelendirecek yöntemin, kişinin kendi zihinsel yapısından yola çıkarak, belli kognitif süreçler sonucunda ulaşılabileceğini öne sürmektedir. (...) Epistemik gerekçelendirme kuramları içerisinde birçok tartışmada kendisine yer bulan bu iki bilgi teorisi, kendi içerisinde de birçok farklı kurama kapı aralamıştır. Burada içselci bilgi teorisinden ortaya çıkan erişim içselciliği, farkındalık içselciliği gibi kuramları ve dışsalcı bilgi teorisinden ortaya çıkan süreç güvenilirciliği, gösterge güvenilirciliği ve erdem güvenilirciliği gibi farklı türden kuramları örnek olarak verebiliriz. Öte yandan çağdaş epistemolojideki bu tartışmalar, dini epistemoloji içerisinde de kendisine yer bulmuştur. Özellikle Alvin Plantinga, kendi dini epistemolojisi içerisinde dışsalcı bir tutum sergilemiş ve son dönem çalışmaları içerisinde de güvenilirci bir anlayışla Tanrı inancının epistemik mahiyetini ortaya koymaya çalışmıştır. Bu makalede öncelikle dışsalclık ve onun bir türü olan güvenilirci bilgi anlayışını ve bu kuramlara getirilen eleştirileri ele almaya çalışacağız, daha sonra A. Plantinga’nın son dönem dini epistemolojisinin de yönünü belirleyen güvence (warrant) kavramını açıklayıp, bu kavramın bütün teist dinlere uygulanabilirliğini sorgulayacağız. (shrink)

Mitos ve Logos kavramları Antik Yunan uygarlığında söz kavramına karşılık gelen sözcükleri karşılamak için kullanılmıştır. Felsefe tarihinin başlangıcı için yapılan tanımlamalarda ise mitos kavramının yerine logos kavramının tercih edilmesi iki kavram arasında bir farklılığı ortaya koymak için yapılmaktadır. Bu ayrımın nedeni ise mitos’un daha çok dinsel içerikle anılması logos’un ise içerisinde bir tür akılsallık barındırması şeklindeki yorumlarda kendini göstermektedir. Ancak söz konusu ayrımın ilk doğa filozofu/ilk felsefeci olarak nitelendirilen Thales için geçerli olup olmadığı geçmişte olduğu gibi günümüzde de halen tartışılmaktadır. (...) Felsefe tarihi yazımlarında ilk sıraya konan Thales’in anılan kavramları gerçekten farklı şekilde yorumlayıp yorumlamadığı bizce de tartışmaya açık bir husustur. Bu açıdan bakıldığında Thales, söz konusu kavramları iki farklı problemler alanı olarak mı görmüştür? Onun düşüncelerinde kendinden önceki mitolojik mirasın izleri bulunabilir mi? O, katışıksız bir rasyonel midir, yoksa henüz felsefenin yeni filizlendiği bir toplumda bir ara basamağı mı temsil etmektedir? Bu makalenin içerisinde tartışacağımız bu sorular, felsefe tarihinin başlangıcına ilişkin kavramsal arka planın ne olduğu hakkında bize katkı sağlayacaktır. (shrink)

Dinî tecrübe Friedrich Schleiermacher (ö.1768) ile önem kazanan ve William James’in (ö.1842) eserleriyle din felsefesinde teistik delillerin içine dahil olan bir delildir. Dini tecrübelerin birçok şekilde meydana geldiği iddia edilmektedir. Bunlardan biri de sezgidir. Bu bildirinin amacı sezgisel bilginin Tanrı’nın varlığına delil olup olmadığını ortaya koymaktır. Sezgisel yetenek, insanın fiziksel gelişimine (yani beyin) paralel olarak gelişen bir yetidir ve zihnin gelişmesiyle birlikte kapasitesi artmaktadır. Önce çocukta duygusal bir sezgi hakim iken (4-7 yaş), daha sonra çocuğun somut işlemlere geçmesiyle sezgisel yetenek (...) somutla ilişkili hale gelir. (7-11 yaş) Ve somut nesne ve durumlar (deney ve pratikler) çocuğun sezgisel yeteneğinin gelişmesine yol açar. En son aşamada yani soyut işlemler döneminde (11-17 yaş) çocuğun beyninde prefrontal lobun gelişmesine bağlı olarak akli muhakeme gelişir ve bunun etkisiyle sezgisel yetenek, akli verileri kullanarak soyut sezgiye yönelir. Sezgisel yetenek böylece üç dönemin özelliklerini gösterebilir; çocukluktan aldığı duygusal sezgi ve somut/nesnenin çağrıştırdığı somut sezgi ve aklın dış dünyadan aldığı bilgileri zihinsel süreçlerden geçirerek işlemesi sonucu gelişen akılcı sezgi. O nedenle insanlarda tek bir sezgiden bahsetmek yanlıştır. Sezginin üç türü birbiriyle eş güdümlü olarak bilgiyi elde etmek için çalışır. Bu üç sezgi türünden akılcı sezgiye önem veren İbn Sina, sezgi bilgisini rasyonel, epistemolojik alana dahil eder. Yaptığı ilim sınıflamasında sezgi bilgisini deneye dayalı bilgi türü olarak görür ve akla/deneye dayalı bir sezgi anlayışı geliştirir. Bu sezgi anlayışı, peygamberliği rasyonel bir temele oturtmak ve irrasyonel olmadığın açıklamak için de kullanır. Kudsi akla sahip peygamberler üstün zekalarının etkisiyle güçlü sezgiye sahip olurlar ve vahiy alırlar. Vahiy alan sezgisel yetenek diğer insanlarda ortaya çıkıp dini tecrübeleri şekillendirebilir mi? Peygamberlerin vahiy tecrübesini taklit ederek kendilerinde yüksek sezgisel yeti olduğunu savunan bazı kişiler (veli) ilham yoluyla bilgi elde ettiklerini iddia etmişlerdir. Dini tecrübe delilinde bu tür tecrübeler dini delil olarak sayılmaktadır. Fakat bu sezgisel bilginin kaynağı duygu mudur, somut bir gösterge (deney) midir yoksa akıl mıdır? İlham ürünü olan eserlerde her zaman duygu vardır ve bu tür ifadeler insanı duygunun hakim olduğu zihinsel bir duruma götürür. Fakat vahiy tecrübesinde duygunun yanında, somut dünyanın varlığı ve akla dayalı bir sezginin olduğu da vurgulanmaktadır. O nedenle sezgisel bilgi ürünü vahiy üç tür sezgi bilgisine dayalı iken, ilham ürünü olan sezgisel bilgi sadece duyguya dayalıdır. O nedenle ‘dini’ bir delil olarak değil ‘mistik’ bir delil olarak değerlendirmeyi hak eder. (shrink)

Bilim felsefesinin en temel problemlerinden biri olan sınırlandırma problemi belirli bir ölçüt vasıtası ile bilimi, bilimsel olmayan ya da sahte/sözde bilim olan etkinliklerden ayırt edip edemeyeceğimizi konu edinmektedir. Literatüre baktığımızda felsefeciler –özellikle bilim felsefecileri– bilimin doğasını karakterize etme girişiminde bulunurken bilim dilinin mantıksal yapısına ya da bilimin tarihsel süreçlerine odaklanarak, bilimi bilimsel olmayan ya da sahte-bilim olan etkinliklerden ayırt etmişlerdir. Bu çalışma ise farklı bir yaklaşım benimseyerek sınırlandırma problemine, felsefecilerin değil, bilim insanlarının perspektifi ile bakmayı amaçlamaktadır. Bu sebeple alanında deneyimli (...) ve çeşitli bilim dallarında profesör olan otuz bilim insanı ile niteliksel araştırma yöntemlerinden biri olan yapılandırılmış görüşme tekniği uygulanmıştır. Bu görüşmeler aracılığıyla bilim insanlarının sınırlandırma problemi hususunda öne sürdükleri görüşler açığa çıkartılıp değerlendirilmiştir. Değerlendirme neticesinde üç temel bulguya ulaşılmıştır. İlki, sınırlandırma problemine ilişkin sorularımıza bilim insanları tarafından getirilen yanıtların birçoğu temel felsefi yaklaşımlarla uyuşmaktadır. Elde ettiğimiz verileri farklı temalar altında analiz ettiğimiz bu çalışmada, sınırlandırma problemine dair yaygın felsefi görüşlerin, bilim insanlarının görüşleri ile anlamlı benzerlikler taşıdığı kısımlar vurgulanmıştır. İkincisi, sınırlandırma problemi ve bu problemlerle ilişkili diğer meseleler üzerinde felsefi olarak sağlanamayan uzlaşma, bilim insanları arasında da mevcuttur. Ne var ki bu ihtilaf dengeli bir biçimdedir, öyle ki benzer yanıtlara sahip olan bilim insanları baskın bir grup sayısına ulaşmamıştır. Üçüncü ve son olarak, bilim insanlarının bilim felsefesinin temel problemlerine yüksek oranda yabancı olduğu görülmektedir. Bu bulgu, her ne kadar nicel olmayan bir yolla ölçülmüşse de verilerin dikkatli analizi durumun bu yönde olduğunu göstermektedir. Tüm bu temel bulgular ışığında, genel değerlendirmemiz, farklı türden yapılandırılmış görüşmelerin çok daha detaylı sonuçlar temin edebileceğidir. (shrink)

Genetics: Medical, Theological and Ethical Aspects Tibbi, Dini ve Etik Boyutlariyla Genetik -/- Genetik bilimi biyolojinin botanik ve zooloji alanındaki uygulamalarını aşarak, sınırlarını önce antropolojiye sonra tıbba doğru hızla genişletmiştir. Öyle ki artık biyokimyadan onkolojiye kadar neredeyse tüm biyomedikal disiplinler, genetiğin kavramları, ilkeleri ve metodolojisi ile aşılanmıştır. Modern tıbbın uygulama alanında geniş bir yer tutan genetik bilimi, bir hastalığa dair risk analizi, teşhis ve tedavi seçeneklerinin belirlenmesi, prognozun değerlendirilmesi gibi klinik uygulamanın farklı evrelerinde söz sahibi olmaktadır. İçinde bulunduğumuz 21. yüzyılda (...) ise bu etkileşim eskisinden daha da güçlü hale gelerek devam etmektedir. Genetik biliminin klinikteki etkilerinin kapsamlı bir şekilde değerlendirildiği bu kitap, tüm dünyada tıbbın seyrini değiştirecek gelişmelere zemin teşkil eden genetik disiplininin olumlu ve olumsuz etkileri hakkında okuyucuya yetkili ağızlardan bilgiler taşımayı ve daha net bir fikir oluşturmayı hedeflemektedir. Kitapta dört ana bölüm bulunmaktadır. İlk bölümde doğum öncesi genetik uygulamalara, ikinci bölümde doğum sonrası (çocuk ve erişkinde) genetik testlere, üçüncü bölümde tıbbi genetiğin sıcak tartışma konusu olan Spinal Müsküler Atrofi’ye (SMA) ve dördüncü bölümde ise genetik bilgiyi felsefi bakışla ele alan makalelere yer verilmiştir. Genetiğin tıp pratiğini değiştirici ve dönüştürücü etkisine multidisipliner bir yaklaşımla ışık tutmayı amaçlayan bu eserin genetik hakkındaki Türkçe literatüre katkıda bulunmasını ümit ediyoruz. (shrink)

Ölümcül Hastalık Umutsuzluk adlı eserinde umutsuzluğu, ben’in bir hastalığı ve kendine yönelen bir ilişkinin sonucu olarak ele alan Danimarkalı filozof Søren Aabye Kierkegaard, bu hastalığın kişide üç farklı şekilde görülebileceğini öne sürmüştür: “(a) bir ben’i olduğunun farkında olmayan umutsuz kişi, (b) kendisi olmak isteyen umutsuz kişi ve (c) kendisi olmak istemeyen umutsuz kişi.” Kierkegaard’a göre kendi ben’ininden kurtulmak isteyen kişi, “olmak istediği ben” hâline gelemediği için olduğu ben’ine katlanamamakta ve bu nedenle umutsuzluk yaşamaktadır. Bu çalışma kapsamında Kierkegaard’ın benlik ve (...) umutsuzluk ilişkisi üzerine yaptığı bu tespitin, sosyal psikoloji alanının önde gelen araştırmacılarından biri olan Edward Tory Higgins’ın Benlik Uyuşmazlıkları Kuramı üzerinden okunabileceği öngörülmektedir. Higgins, geliştirdiği kuramda çoklu bir benlik ayrımına gitmekte ve benliği gerçek benlik, ideal benlik ve olması gereken benlik olmak üzere üç alana ayırmaktadır. Bu ayrıma göre gerçek benlik, kişinin sahip olduğunu düşündüğü özelliklerin; ideal benlik, kişinin kendisi olmak için idealde sahip olmayı arzu ettiği özelliklerin; olması gereken benlik ise kişinin taşımak zorunda olduğunu düşündüğü özelliklerin bir bütününü temsil etmektedir. Söz konusu özellikler, kişinin kendi kişisel bakış açısına dayalı olabileceği gibi başkalarının bakış açısından da kaynaklanabilmektedir. Higgins’a göre ikili benlik durumları arasındaki uyuşmazlık (örneğin gerçek benlik-ideal benlik ya da gerçek benlik-olması gereken benlik) kişide, kendi beklentilerini ya da başkalarının beklentilerini karşılamada yetersiz kaldığı yönünde negatif duyuşlar yaratmaktadır. Bu duyuşlar arasında depresyonun bir parçası olan umutsuzluk da yer almaktadır. Şimdiki çalışma Kierkegaard’ın tasvir ettiği “olmak istediği ben hâline gelemediği için olduğu ben’ine katlanamayıp umutsuzluğa yakalanan” kişinin içinde bulunduğu durumu, Higgins’ın öne sürdüğü “gerçek benlik-ideal benlik uyuşmazlığının depresyonla (dolayısıyla umutsuzlukla) ilişkili olabileceği” argümanıyla ilişkili bir biçimde ele almayı ve bu yolla benlik ve umutsuzluk ilişkisini felsefe ve psikoloji disiplinlerinin kesişiminde incelemeyi amaçlamaktadır. (shrink)

Her din ve mistik kültürde ortaya çıkan dinî tecrübelerin felsefe, kelam ve fıkıh gibi bilim alanlarında farklı açıklamaları yapılmış, akli olup olmadığı sorgulanmıştır. Vahiy, keramet, vecd, hulul, tecelli gibi kavramlara açıklamalar getirilmiştir. Fakat bu tür tecrübelerin insanın fizyolojik ve psikolojik mekanizmalarıyla ne tür bir bağlantısı olduğu İslam düşünce geleneğinde pek tartışılmamıştır. Bu tür tecrübe yaşayan kişilerin sorunlu olup olmadığı tıbbi açıdan değerlendirilmemiştir. Dini tecrübeleri tıbbî bir sorun olarak ele alıp bu tecrübeleri ‘deney’ konusu yaparak inceleyen ilk düşünür William James’tir (ö.1910). (...) O, The Varieties of Religious Experience adlı kitabında her türlü ‘dini’ olarak ifade edilen tecrübeleri ele alıp açıkladığı gibi, dini olmayan ama dini tecrübelere benzer mistik tecrübeleri de araştırıp, incelemiştir. Fakat James, araştırmasında dini ve mistik tecrübe ayırımı yapmamıştır. İkili bir ayırma tabi tutulmadan bütün tecrübelerin tek bir başlık altında incelenip ‘psikolojik durum’ olarak kabul edilmesi bu bildirinin ele aldığı ana sorundur. Bütün tecrübeler tek bir başlık altında ele alınırsa peygamberlerin tecrübeleri (vahiy) ile bunun dışında yer alan mistik tecrübelerin (vecd, keramet) bir farkı kalmayacaktır. Bu ikisini ayırmak için akli kriterleri ve tecrübelerinin ana iddialarını değerlendirip ele almak gerekir. Vahiy tecrübelerinin temel iddialarıyla mistik tecrübelerin iddialarını karşılaştırdığımızda vahiy tecrübelerinin akli kriterlere uygun olduğu ve tıbbi açıdan hastalıklı bir insanın tecrübesi olmadığı görülecektir. Mistik tecrübeler de ise durum bunun tersi görünmektedir. Mistik tecrübeler geçirenlerin çoğu zaman depresyon, manik ve çoğu zaman da uyuşturucu ile ortaya çıktığı, bunalımlı ve savaş dönemlerinde bu tür tecrübelerin arttığı görülür. Bu şekilde vahiy tecrübesinin doğruluğu ortaya konduğunda toplumu etkileyen dini inançların doğru kaynağına yönelmek mümkün olur. Mistik tecrübelerin ise hastalıklı zihnin ürünü olması nedeniyle insanları saptırıcı, dinden çıkarıcı ve akıl dışı olduğu ortaya çıkar. Bu şekilde dini inançların istikameti doğru bir şekilde çizilmiş olur. (shrink)

Bilim Felsefesi, felsefenin diğer disiplinleriyle karşılaştırıldığında oldukça yeni sayılabilecek bir felsefe disiplinidir. Felsefenin bilimi ve bilimsel bilgiyi ele alıp soruşturan bir alt disiplinidir. Bilim felsefesi, özellikle bilimin ve bilimsel bilginin ne olduğundan hareketle bilimsel yöntemin ve bilimsel teorilerin yapısının ve dilinin ne olduğuna kadar pek çok konu ve sorunu ele alan felsefi bir araştırmadan meydana gelir. Bilim hakkında yürütülen tüm bu araştırmalar, felsefi bir bakış açısı altında eleştirel bir yaklaşımla ele alınarak soruşturulur.

1988 yılında kurulan Tıp Fakültemiz Yurdumuzun en genç Tıp Fakültesi olarak süratle gelişmesini sürdürmekte ve her geçen gün bir eksiğini daha tamamlamaktadır. Bugün ilk sayısını çıkardığımız bu dergi ile özellikle bir Tıp Fakültesi için en önemli eksiklerden birisi olan bir bilimsel yayın organı eksikliğini de gidermiş oluyoruz. -/- Her gün baş döndürücü değişimlere sahne olan tıp dünyasında olan bitenler, günümüzün iletişim araçları ile en uç noktalara kadar çok kısa sürelerde gidebilmektedir. Bu iletişimde tıp yayınlarının önemi büyüktür. Elde edilen araştırma sonuçlarının, (...) önerilerin tıpla uğraşanlara aktarılması ile daha ekonomik bilgilenme olanağı elde edilebildiği gibi, doğruyu bulabilme açısından da meslektaşlar arasında geniş katılımlı, bir tartışma ortamının dolması ve alınacak reaksiyonlara göre de daha pozitif bir şekilde yönlenme şansı ortaya çıkmış olmaktadır. Tüm kısıtlı olanaklarımıza rağmen, amacımız, ilk sayıdan itibaren bu yöndeki işlevimizi en iyi şeklide yerine getirebilmek olacaktır. Şimdilik yılda iki kez olarak yayınlanacak olan dergimiz tıp alanında çalışan, araştıran herkese açıktır. -/- Fakültemizin yer aldığı Güneydoğu Anadolu Bölgesi tıbbi araştırmaları ve sahra çalışmaları için oldukça bakir bir saha olarak karşımızda bulunmaktadır. Araştırma olanaklarımız arttıkça özellikle bölgenin sağlık sorunlarına daha etkili bir biçimde el atacak ve onlara çözüm arayacak olan araştırıcı arkadaşlarımız için dergimiz, elde ettikleri sonuçlan diğer meslektaşlarımıza aktarmada onların kulağı ve dili olacaktır. -/- Bu vesile ile Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisinin tüm tıp dünyasına yararlı olmasını gönülden arzu ederken; dergimizin ciddi bir periyodik olma özelliğini kazanmasında ve bu özelliğini korumasında değerli tıp çalışanlarının desteğini bekler, çalışmalarında başarılar dilerim. -/- Saygılarımla,. (shrink)

Epistemological disjunctivism says that one can know that p on the rational basis of one’s seeing that p. The basis problem for disjunctivism says that that can’t be since seeing that p entails knowing that p on account of simply being the way in which one knows that p. In defense of their view disjunctivists have rejected the idea that seeing that p is just a way of knowing that p (the SwK thesis). That manoeuvre is familiar. In this paper (...) I explore the prospects for rejecting instead the thought that if the SwK thesis is true then seeing that p can’t be one’s rational basis for perceptual knowledge. I explore two strategies. The first situates disjunctivism within the context of a ‘knowledge-first’ approach that seeks to reverse the traditional understanding of the relationship between perceptual knowledge and justification (or rational support). But I argue that a more interesting strategy situates disjunctivism within a context that accepts a more nuanced understanding of perceptual beliefs. The proposal that I introduce reimagines disjunctivism in light of a bifurcated conception of perceptual knowledge that would see it cleaved along two dimensions. On the picture that results perceptual knowledge at the judgemental level is rationally supported by perceptual knowledge at the merely functional or ‘animal’ level. This supports a form of disjunctivism that I think is currently off the radar: one that’s consistent both with the SwK thesis and a commitment to a traditional reductive account of perceptual knowledge. (shrink)

We present a colorful and novel discussion of mathematical techniques of visualizing a fourth spatial dimension. We first discuss notions of dimensionality including the homotopy dimension for objects in an (infinity,1)-topos. We try to visualize the fourth spatial dimension using color, and illustrate this with four-dimensional ice-cream. We apply categorical negative thinking to what we have called (infinity,1)-visual epistemology. The aim is that visualizations of higher spatial dimensions can occur functorially. We illustrate with five images five conjectural methods for how (...) to visualize the fourth spatial dimension. (shrink)

Motivated by Scholze and Fargues' geometrization of the local Langlands correspondence using perfectoid diamonds and Clausen and Scholze's work on the K-theory of adic spaces using condensed mathematics, we introduce the Efimov K-theory of diamonds. We propose a pro-diamond, a large stable (infinity,1)-category of diamonds D^{diamond}, diamond spectra and chromatic tower, and a localization sequence for diamond spectra.

In this paper, we propose a mathematical model of subjective experience in terms of classes of hierarchical geometries of representations (“n-awareness”). We first outline a general framework by recalling concepts from higher category theory, homotopy theory, and the theory of (infinity,1)-topoi. We then state three conjectures that enrich this framework. We first propose that the (infinity,1)-category of a geometric structure known as perfectoid diamond is an (infinity,1)-topos. In order to construct a topology on the (infinity,1)-category of diamonds we then propose (...) that topological localization, in the sense of Grothendieck-Rezk-Lurie (infinity,1)-topoi, extends to the (infinity,1)-category of diamonds. We provide a small-scale model using triangulated categories. Finally, our meta-model takes the form of Efimov K-theory of the (infinity,1)-category of perfectoid diamonds, which illustrates structural equivalences between the category of diamonds and subjective experience (i.e.its privacy, self-containedness, and self-reflexivity). Based on this, we investigate implications of the model. We posit a grammar (“n-declension”) for a novel language to express n-awareness, accompanied by a new temporal scheme (“n-time”). Our framework allows us to revisit old problems in the philosophy of time: how is change possible and what do we mean by simultaneity and coincidence? We also examine the notion of “self” within our framework. A new model of personal identity is introduced which resembles a categorical version of the “bundle theory”: selves are not substances in which properties inhere but (weakly) persistent moduli spaces in the K-theory of perfectoid diamonds. (shrink)

We present colorful illustrations of particular properties of functorial diamonds, in the sense of Scholze; namely profinite reflections as categorical colors.We discuss sight as site using representable functors in the condensed formalism. We illuminate diamonds using our novel constructions of categorical Ozma and Cinderella, the site of Oz, and condensed Through the Looking-Glass.

A concise review of skeptician in the Carterian model with a discussion of the reframing of the Cartesian paradigm by John McDowell in the 20th century.

We recently presented our Efimov K-theory of Diamonds, proposing a pro-diamond, a large stable (∞,1)-category of diamonds (D^{diamond}), and a localization sequence for diamond spectra. Commensurate with the localization sequence, we now detail four potential applications of the Efimov K-theory of D^{diamond}: emergent time as a pro-emergence (v-stack time) in a diamond holographic principle using Scholze’s six operations in the ’etale cohomology of diamonds; a pro-Generative Adversarial Network and v-stack perceptron; D^{diamond}cryptography; and diamond nonlocality in perfectoid quantum physics.

We propose a quantum curiosity algorithm as a means to implement quantum thinking into AI, and we illustrate 5 new quantum curiosity types. We then introduce 6 new hybrid quantum curiosity types combining animal and plant curiosity elements with biomimicry beyond human sensing. We then introduce 4 specialized quantum curiosity types, which incorporate quantum thinking into coding frameworks to radically transform problem-solving and discovery in science, medicine, and systems analysis. We conclude with a forecasting of the future of quantum thinking (...) in AI and illustrate an example of how to apply the new curiosity types: General Collaborative Networks. (shrink)

We develop an approach to temporal logic that replaces the traditional objective, agent- and event-independent notion of time with a constructive, event-dependent notion of time. We show how to make this event-dependent time entropic and hence well-defined. We use sheaf-theoretic techniques to render event-dependent time functorial and to construct memories as sequences of observed and constructed events with well-defined limits that maximize the consistency of categorizations assigned to objects appearing in memories. We then develop a condensed formalism that represents memories (...) as pure constructs from single events. We formulate an empirical hypothesis that human episodic memory implements a particular constructive functor. (shrink)

We propose Qurio, which is our new model of pedagogy incorporating the principles of quantum mechanics with a curiosity AI called Curio AI equipped with a meta-curiosity algorithm. Curio has a curiosity profile that is in a quantum superposition of every possible curiosity type. We describe the ethos and tenets of Qurio, which we claim can create an environment supporting neuroplasticity that cultivates curiosity powered by tools that exhibit their own curiosity. We give examples of how to incorporate non-locality, complementarity, (...) and quantum lateral thinking into epistemology. We then futurecast the epistemology of curiosity and quantum pedagogy by way of curiosity’s event horizon. (shrink)

In this paper, we develop a mathematical model of awareness based on the idea of plurality. Instead of positing a singular principle, telos, or essence as noumenon, we model it as plurality accessible through multiple forms of awareness (“n-awareness”). In contrast to many other approaches, our model is committed to pluralist thinking. The noumenon is plural, and reality is neither reducible nor irreducible. Nothing dies out in meaning making. We begin by mathematizing the concept of awareness by appealing to the (...) mathematical formalism of higher category theory. The beauty of higher category theory lies in its universality. Pluralism is categorical. In particular, we model awareness using the theories of derived categories and (infinity, 1)-topoi which will give rise to our meta-language. We then posit a “grammar” (“n-declension”) which could express n-awareness, accompanied by a new temporal ontology (“n-time”). Our framework allows us to revisit old problems in the philosophy of time: how is change possible and what do we mean by simultaneity and coincidence? Another question which could be re-conceptualized in our model is one of soteriology related to this pluralism: what is a self in this context? A new model of “personal identity over time” is thus introduced. (shrink)

If episodic memory is constructive, experienced time is also a construct. We develop an event-based formalism that replaces the traditional objective, agent-independent notion of time with a constructive, agent-dependent notion of time. We show how to make this agent-dependent time entropic and hence well-defined. We use sheaf-theoretic techniques to render agent-dependent time functorial and to construct episodic memories as sequences of observed and constructed events with well-defined limits that maximize the consistency of categorizations assigned to objects appearing in memories. We (...) then develop a condensed formalism that represents episodic memories as pure constructs from single events. We formulate an empirical hypothesis that human episodic memory implements a particular time-symmetric constructive functor, and discuss possible experimental tests. (shrink)

The cognitive sciences tell us that the self is a construct. The visual arts illustrate this fact. Mathematics give it full expression, abstracting the self to a Grothendieck site. This self is a haecceity, an ephemeral this-ness and now-ness. We make up our minds and our histories. That our acts are public, that they communicate effectively, becomes a dialetheic paradox, a deep paradox for our times.

We construct a mathematization of Derridian "arche-writing" and Deleuzian "haecceity." We posit an infinity-categorification of exigency (infinity-exigency), a higher-dimensional visual epistemology (infinity-visual epistemology), and infinity-stack Wittgenstein ladder. We reframe haecceities in terms of diamonds, in the sense of Scholze, and mathematize the haecceity-and-arche-writing reflection as a pro-diamond. As an exercise in infinity-visual epistemology, we validate a diamond infinity-stack time signature and infinity-stack harmony.

Algorithmic systems and predictive analytics play an increasingly important role in various aspects of modern life. Scholarship on the moral ramifications of such systems is in its early stages, and much of it focuses on bias and harm. This paper argues that in understanding the moral salience of algorithmic systems it is essential to understand the relation between algorithms, autonomy, and agency. We draw on several recent cases in criminal sentencing and K–12 teacher evaluation to outline four key ways in (...) which issues of agency, autonomy, and respect for persons can conflict with algorithmic decision-making. Three of these involve failures to treat individual agents with the respect they deserve. The fourth involves distancing oneself from a morally suspect action by attributing one’s decision to take that action to an algorithm, thereby laundering one’s agency. (shrink)

ABSTRACT: So far in this book, we have examined algorithmic decision systems from three autonomy-based perspectives: in terms of what we owe autonomous agents (chapters 3 and 4), in terms of the conditions required for people to act autonomously (chapters 5 and 6), and in terms of the responsibilities of agents (chapter 7). -/- In this chapter we turn to the ways in which autonomy underwrites democratic governance. Political authority, which is to say the ability of a government to exercise (...) power, may be justifiable or not. Whether it is justified and how it can come to be justified is a question of political legitimacy. Political legitimacy is another way in which autonomy and responsibility are linked. This relationship is the basis of the current chapter, and it is important in understanding the moral salience of algorithmic systems. We will draw the connection as follows. We begin, in section 8.1, by describing two uses of technology: crime predicting technology used to drive policing practices and social media technology used to influence elections (including by Cambridge Analytica and by the Internet Research Agency). In section 8.2 we consider several views of legitimacy and argue for a hybrid version of normative legitimacy based on one recently offered by Fabienne Peter. In section 8.3 we will explain that the connection between political legitimacy and autonomy is that legitimacy is grounded in legitimating processes, which are in turn based on autonomy. Algorithmic systems—among them PredPol and the Cambridge Analytica-Facebook-Internet Research Agency amalgam—can hinder that legitimation process and conflict with democratic legitimacy, as we argue in section 8.4. We will conclude by returning to several cases that serve as through-lines to the book: Loomis, Wagner, and Houston Schools. -/- The link below is to an open-access copy of the chapter. (shrink)

I argue that most counterfactuals are false.

This is a transcript of a conversation between P F Strawson and Gareth Evans in 1973, filmed for The Open University. Under the title 'Truth', Strawson and Evans discuss the question as to whether the distinction between genuinely fact-stating uses of language and other uses can be grounded on a theory of truth, especially a 'thin' notion of truth in the tradition of F P Ramsey.

Pascal’s Wager involves expected utilities. In this chapter, we examine the Wager in light of two main features of expected utility theory: utilities and probabilities. We discuss infinite and finite utilities, and zero, infinitesimal, extremely low, imprecise, and undefined probabilities. These have all come up in recent literature regarding Pascal’s Wager. We consider the problems each creates and suggest prospects for the Wager in light of these problems.

While more species are being identified as cultural on a regular basis, stark differences between human and animal cultures remain. Humans are more richly cultural, with group-specific practices and social norms guiding almost every element of our lives. Furthermore, human culture is seen as cumulative, cooperative, and normative, in contrast to animal cultures. One hypothesis to explain these differences is grounded in the observation that human children across cultures appear to spontaneously over-imitate silly or causally irrelevant behaviors that they observe. (...) The few studies on over-imitation in other species are largely taken as evidence that spontaneous over-imitation is not present in other species. This leads to the over-imitation hypothesis – that the differences between human culture and animal cultures can be traced to the human unique tendency to over-imitate. In this paper, we analyze the current state of the literature on animal over-imitation and challenge the adequacy of the over-imitation hypothesis for the differences between humans and animal cultures. To make this argument, we first argue that the function of human over-imitation is norm-learning and that over-imitation, like skill-learning, should be subject to selective social learning effects. Then we review the empirical evidence against animal over-imitation and argue that these studies do not take into account the relevant variables given the normative and selective nature of over-imitation. We then analyze positive empirical evidence of over-imitation in great apes and canids from the experimental literature and conclude that the current body of evidence suggests that some canids and primates may have the capacity for over-imitation. This paper offers a methodological suggestion for how to study animal over-imitation, and a theoretical suggestion that over-imitation might be much more widely found among species. The larger implication for claims about human uniqueness suggests that if we do find widespread evidence of over-imitation across species, many of the current theories of human uniqueness that focus on human hyper-cooperation or social norms may have only identified a difference of degree, not of kind, between humans and other animals. (shrink)

Bayesianism is our leading theory of uncertainty. Epistemology is defined as the theory of knowledge. So “Bayesian Epistemology” may sound like an oxymoron. Bayesianism, after all, studies the properties and dynamics of degrees of belief, understood to be probabilities. Traditional epistemology, on the other hand, places the singularly non-probabilistic notion of knowledge at centre stage, and to the extent that it traffics in belief, that notion does not come in degrees. So how can there be a Bayesian epistemology?

When agents insert technological systems into their decision-making processes, they can obscure moral responsibility for the results. This can give rise to a distinct moral wrong, which we call “agency laundering.” At root, agency laundering involves obfuscating one’s moral responsibility by enlisting a technology or process to take some action and letting it forestall others from demanding an account for bad outcomes that result. We argue that the concept of agency laundering helps in understanding important moral problems in a number (...) of recent cases involving automated, or algorithmic, decision-systems. We apply our conception of agency laundering to a series of examples, including Facebook’s automated advertising suggestions, Uber’s driver interfaces, algorithmic evaluation of K-12 teachers, and risk assessment in criminal sentencing. We distinguish agency laundering from several other critiques of information technology, including the so-called “responsibility gap,” “bias laundering,” and masking. (shrink)

A comprehensive review of diamonds, in the sense of Scholze, is presented. The diamond formulations of the Fargues-Fontaine curve and Bun_G are stated. Principal results centered on the diamond formalism in the global Langlands correspondence and the geometrization of the local Langlands correspondence are given. We conclude with a discussion of future geometrizations, and conjecture a diamond reformulation of quantum computational complexity towards a diamond ER = EPR.

Mathematics has a long track record of refining the concepts by which we make sense of the world. For example, mathematics allows one to speak about different senses of "sameness", depending on the larger context. Phenomenology is the name of a philosophical discipline that tries to systematically investigate the first-personal perspective on reality and how it is constituted. Together, mathematics and phenomenology seem to be a good fit to derive statements about our experience that are, at the same time, well-defined, (...) precise, and significant to our inner lives. However, there are difficulties stemming from the fact that phenomenology deals with inherently subjective things. Phenomenological investigations seem to lose their appeal when trying to approach them in the clear-cut way afforded by mathematics. How to overcome this obstacle? We argue that the Arts play a special role in mediating between the precise statements of mathematics and the sometimes fuzzy nature of our experience. Mathematics and art are complementary ways to come to a comprehensive understanding of reality. (shrink)

So-called “traditional epistemology” and “Bayesian epistemology” share a word, but it may often seem that the enterprises hardly share a subject matter. They differ in their central concepts. They differ in their main concerns. They differ in their main theoretical moves. And they often differ in their methodology. However, in the last decade or so, there have been a number of attempts to build bridges between the two epistemologies. Indeed, many would say that there is just one branch of philosophy (...) here—epistemology. There is a common subject matter after all. In this paper, we begin by playing the role of a “bad cop,” emphasizing many apparent points of disconnection, and even conflict, between the approaches to epistemology. We then switch role, playing a “good cop” who insists that the approaches are engaged in common projects after all. We look at various ways in which the gaps between them have been bridged, and we consider the prospects for bridging them further. We conclude that this is an exciting time for epistemology, as the two traditions can learn, and have started learning, from each other. (shrink)

While the image of the slave as the antithesis of the freeman is central to republican freedom, it is striking to note that slaves themselves have not contributed to how this condition is understood. The result is a one-sided conception of both freedom and slavery, which leaves republicanism unable to provide an equal and robust protection for historically outcast people. I draw on the work of Frederick Douglass – long overlooked as a significant contributor to republican theory – to show (...) one way why this is so. Focusing the American Revolution, the subsequent republican government established new political institutions to maintain the collective interests of the whole population. The political revolution was held in place by processes of public reason that reflected the values and ideas of the people that had rebelled. The black population, however, had not been part of this revolution. After emancipation, black Americans were required to accept terms of citizenship that had already been defined, leaving them socially dominated, subject to the prejudices and biases within the prevailing ideas of public discourse. Douglass argued that republican freedom under law is always dependent on a more fundamental revolution, that he calls a ‘radical revolution in thought’, in which the entire system of social norms and practices are reworked together by members of all constituent social groups – women and men, black and white, rich and poor – so that it reflects a genuinely collaborative achievement. Only then can we begin the republican project of contestatory freedom as independence or non-domination that today’s republicans take for granted. (shrink)

In Bulgaria, integrating technology and innovation is crucial for advancing sustainable healthcare disaster management, enhancing disaster response and recovery, and minimizing long-term environmental and social impacts. The purpose of the study is to assess the impact of modern technological innovations on the effectiveness of disaster management in health care in Bulgaria with a focus on Health Information Systems (HIS), Telemedicine, Telehealth, e-Health, Electronic Health Records, Artificial Intelligence (AI), Public Communication Platforms, and Data Security and Privacy. These innovations, when integrated effectively, (...) can significantly strengthen Bulgaria's preparedness and response capabilities, improving efficiency and reducing the environmental footprint of disaster interventions. Collaboration with technology experts, research institutions, and international organizations is essential for successful implementation. The research aims to assess how these technologies can enhance disaster management efficacy, adopting a methodical approach using Systematic Literature Reviews (SLRs). Systematic Literature Reviews (SLRs) utilize precise criteria for research selection and evaluation to reduce bias, systematically compiling and analyzing data from various studies to offer evidence-based insights. They are crucial for uncovering research gaps, indicating areas needing further exploration. Findings highlight the transformative potential of technology integration in streamlining communication, data management, and operational efficiency. The study underscores the urgent need for an integrated approach and a culture of innovation within the healthcare sector, emphasizing ongoing assessment and adaptation of technology-based strategies. While acknowledging limitations and calling for further research, the study provides valuable insights into Bulgaria's healthcare disaster management strategies and sets the stage for future investigations to refine and expand upon these strategies. It advocates for a strategic framework guiding the efficient integration of technology into disaster management, aiming for resilient and patient-centric healthcare systems. (shrink)